Selamlar Hanımlar,
Dün evden çalışma günümdü. Sabahtan Fulya Hanım ile dersim vardı. Oldukça öğretici oldu. Dersleri tamamladıktan sonra bir yatırım planı oluşturup ona uygun şekilde yatırım yapmaya başlayacağım.
Öğleden sonra film seyretmeye karar verdim. Nilay Örnek'in Diler Acar ile olan podcastini dinlerken "Uyanışlar" adlı bir filmden bahsettiler. Hazır vaktim varken filmi seyrettim ve çok beğendim. Gerçek bir hikayeye dayanıyor.
Salı akşamı eve geldiğimde küçük kızımın ablasının kolunu ısırdığını ve tırmaladığını gördüm. En son benzer bir şey yaptığında, bir daha olursa ertesi gün servise binemeyeceğini, beni okulda bekleyeceğini söylemiştim. Ablası bu tarz saldırılara karşılık vermediği için yaptığı davranışın bedelini ödemiyor. Bir bedel ödemesi gerektiğini düşündüm. Durumu rehberlik öğretmeni ile de görüştüm. O da söylediğimi mantıklı buldu. Dün alabileceğim en geç saate kadar okulda beklemesini sağladım. Aldığımda ise bir konuşma yaptık. Ablasına sinirlenmesinin normal olduğunu, isterse bağırabileceğini ama vurmaya hakkı olmadığını söyledim. Eğer bu şekilde devam ederse, servis ile erkenden eve gelme hakkını kaybedeceğini, ablası evde ekran seyrederken kendisinin okulda beni beklemek zorunda kalacağını söyledim. Umarım işe yarar.
T
Tutunamayanlar777
M
muhendiseylul
ben ilk kızımda, kızımın güzel davranışlarının da kötü davranışlarının da benden kaynaklandığını zannediyordum. İşin böyle olmadığını küçük kızımda fark ettim. Bazı çocuklar kurallara uyum sağlamaya daha yatkın. Mesela benim büyük kızım öyle. Ben zannediyordum ki benim yaptığım iyi annelik ve söylediğim sözler sayesinde bu çocuk kurallara uyum sağlıyor. Aslında konunun benden tamamen bağımsız olarak onun kişiliği ile ilgili olduğunu küçük kızımı büyütürken fark ettim. Küçük kızım kurallardan hoşlanmayan, kendi kurallarını kendi koymak isteyen yapıda bir insan. Onu da büyük kızımda yapmak zorunda olmadığım şekilde büyütmek durumundayım.