• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Vesvese mi his mi?

Esim haftaya ise dönecek hayatına kaldığı yerden devam edecek peki ben ne yapacağım evde ölmesin diye bir çocuğun başını bekleyeceğim. Konu açıyorum çünkü yorumlarda kendim gibi olup atlatan birini arıyorum. Anneme ne desem önemsiz buluyor göbeği kanıyor diyorum geçer diyor ya geçmez geç kalırsak? Gerçekten ne kadar zordayim etrafımda çocuk koruyan kimse yok anlamıyor musunuz altını değiştirdiği kullan at ortuyu atmiyor çocuğun kafasını bile ona koyuyorlar. Mikrop kapmazmis kendi idrari ymis bezdeki. Engel olmaya kalkınca kendin bak demeye geliyor laf soyleniyor lar daima. Arkamdan beni cekistiriyorlar
 
Yaaa kıyamam gerçekten çok üzülüyorum size yaa :(
Yanında aklı başında kimse yokmu senin bu durumunu anlayabilecek :(
Keşke ben gelebilsem yanına yaa
Sarılık geçer! Emzirdikçe anne sütüyle atar eğer oranı çok yüksek değilse
Sabırlı ol iyi düşün hep pozitif ol
Sarıl uyu oğlunla :(
 
justholdmetight .!.:
Evet
Daha ağır bir depresyona çevirmesinden korkuyorum
Genişletmek için tıkla...
just,
gidemem diyor, peki evde yapılabilecek birşeyler var mı tedavi adına? Elbette ki doğru olan ne olursa olsun bir uzmana gitmesi ama gitmiyorsa lohusa bir kadın lohusa depresyonun etkilerini hafifletmek adına ne gibi telkinlerde bulunabilir kendine veya bizler doğum yapan lohusa depresyonuna giren insanlara nasıl yaklaşmalıyız, genel olarak neler demeliyiz, diyebiliriz?
 
Burcu223 .!.:
Pardon siz bilirkişi misiniz? Uzman mısınız? Postpartum depresyon diye bir gerçek var literatürde, biraz arastirmanizi öneririm. Üç çocukla ortada kalmak gerekmiyor bunu yasamak için. Dünyaya sorumluluğu tamamen size ait olan yeni bir can getirmek kolay değil. Konu sahibi çok zor durumda şu an, burdan bile belli. Sizin gibi ahkam kesenler yüzünden kadınlarımız bu halde zaten. Toplum olarak her şeyi çok iyi biliyoruz maşallah. Neyin var ki kendine dert yaratiyorsun demek yerine bir el uzatmak zor olmamalı.
Konu sahibi, acilen bir psikolojik destek alın. Bu sorunu çok kadın yaşıyor doğum sonrası. Umarım siz de bebeginiz de çok iyi olursunuz
Genişletmek için tıkla...
Medilife Ahmet beyde bu sendromdan bahsetti acile gittiğimde. Bana çocuğu bırak ailene sen kendine bak dedi ama ertesi gün oglum yogumbakima alındı zaten emzirmezsem evde yerim yok. Çocuk esnese meme arıyor meme diyor annem.
 
Emzirme sırasında da antidepresan kullanılabilir.

Eğer +ları -lerinden fazla ise doktorun bunu ayarlayabilir.

Ek olarak kanda durma sürecine göre sütünü önceden sağabilirsin.

Bununla ilgili de mutlaka bilgilendirme yapacaktır doktorun.

Kullanacağın ilaca göre.
 
İki saati bekleme cnm her fırsatta emzir. Düzelcek inşallah... Hormonlar yapıyo bunları sana doktora görün geçecek. Geçiktirirsen esinle de problem yaşamaya başlayacaksın. Onlar çabuk sıkılıyorlar, ayrıca bebeğe verilen ilgiyi de kıskanıyorlar. Esinle de sorun yaşamadan git psikolog veya psikiyatriste rahatla ..
 
justholdmetight .!.:
Konu sahibinin konularını görmek istemeyen, bıkan vs yazmasın arkadaş.

Bu ne böyle.

Ben sinir oldum.

İnsanları yıkıma sürüklüyorlar :kızgın:

Resmen bu konular birer yardım çağrısı

Ama düz mantık, hiçbir derinliği incelemeden, satır arası okumadan saldıralım, evet.
Genişletmek için tıkla...

Senin mesleginle ilgili aslında değil mi bu konu. Istersen kısa da olsa bu lohusalık depresyonu olayını açıkla da insanlar bunun mızmızlık olmadığını anlasınlar. Ben şu zorlukları atlattım püh senin gibi ana olmaz olsun bunu mu atlatamıyosun demesinler. Senin icin de uygunsa tabi :)
 
Siz ağır bir bunalım yaşıyorsunuz. Yani insan grip olur, hasta olur ilaç alır bi haftada iyileşir. Ama psikolojik olarak iyi hissetmek biraz vakit alır. Acilen tedavi olun gidemem demeyin.

Burda bi sürü anne var kimisi size hak verir kimisi vermez. Nasıl olduğunuza siz karar verin ve yolunuzu çizin. Bebeğinizin sorumluluğu size ait. Yani anneme güvenmiyorum mama vermedi falan demek olamaz. Bebeğe bakacak olacak sizsiniz. Bebeğinize alışmanız, onun dünyaya ve size alışması bi süreç. Lütfen ihmal etmeyin.

Kusma, pişik, göbeğin kanaması, sarılık bunlar normal olan şeyler. Bebeklerin bir çoğunda olur. İki çocuğum var ikisindede yaşadım bunlar
 
Mune .!.:
just,
gidemem diyor, peki evde yapılabilecek birşeyler var mı tedavi adına? Elbette ki doğru olan ne olursa olsun bir uzmana gitmesi ama gitmiyorsa lohusa bir kadın lohusa depresyonun etkilerini hafifletmek adına ne gibi telkinlerde bulunabilir kendine veya bizler doğum yapan lohusa depresyonuna giren insanlara nasıl yaklaşmalıyız, genel olarak neler demeliyiz, diyebiliriz?
Genişletmek için tıkla...

Ben bu seviyeden sonra doktorsuz olabileceğini düşünmüyorum.

Ancak ailesinin ve eşinin desteğiyle olabilir.

Onlar da pek umursuyor görünmüyorlar.

Ya da bu halden anlayan bir arkadaşı olsaydı o bile yeterdi.

Ama bu kadına destek olan kimse yok.

Anlayan kimse yok.

Bir çare buraya yazıyor burada da kimse anlamıyor.

Ben hala psikiyatriye gidebileceğini düşünüyorum.

Gitmek istemiyor bence.

Depresyondaki bir insan için anlaşılabilir bir şey.

Ama bir adım atmak zorunda.
 
Niye ölsün ki bebeğin?Doktorlar eve yolladığına göre, o da her bebek gibi zahmetli de olsa büyüyecek.Annenler de aşırı kaygılı olduğunun farkında ve senin de bu kadar büyütmemen için böyle konuşuyorlar.Biraz güven annene bak seni kaç yaşına getirmiş kadın.
 
Oglusumubekliyorum .!.:
Esim haftaya ise dönecek hayatına kaldığı yerden devam edecek peki ben ne yapacağım evde ölmesin diye bir çocuğun başını bekleyeceğim. Konu açıyorum çünkü yorumlarda kendim gibi olup atlatan birini arıyorum. Anneme ne desem önemsiz buluyor göbeği kanıyor diyorum geçer diyor ya geçmez geç kalırsak? Gerçekten ne kadar zordayim etrafımda çocuk koruyan kimse yok anlamıyor musunuz altını değiştirdiği kullan at ortuyu atmiyor çocuğun kafasını bile ona koyuyorlar. Mikrop kapmazmis kendi idrari ymis bezdeki. Engel olmaya kalkınca kendin bak demeye geliyor laf soyleniyor lar daima. Arkamdan beni cekistiriyorlar
Genişletmek için tıkla...
Canım bak annen seni,büyütmüş,ölmemişsin,annene biraz güven.Alt değiştirmeye başını koysa ne olur.En fazla hijyenik olmaz.Görüyorsundur tvde,pislik içinde büyüyen çocuklar var.Onlar bile ölmüyor.Zaten sen bir iyileş,en güzel şekilde bakarsın yavruna..
 
Felix_Felicis .!.:
Senin mesleginle ilgili aslında değil mi bu konu. Istersen kısa da olsa bu lohusalık depresyonu olayını açıkla da insanlar bunun mızmızlık olmadığını anlasınlar. Ben şu zorlukları atlattım püh senin gibi ana olmaz olsun bunu mu atlatamıyosun demesinler. Senin icin de uygunsa tabi :)
Genişletmek için tıkla...

Tanı kitabını atacağım bu kadını aşağılayan insanların kafalarına :kızgın:
 
Hormonlar böyle bir şey işte. O iniş çıkışlar en dingin insanin bile dengesini bozar. Lakin o değerler normalleşecek ve siz de yavaş yavaş hiç de bir şey olmadığını da gördükçe rahatlayacaksiniz. Bir de bakmissiniz ki koca oğlan olmuş. O zaman bu hallerinize guleceksiniz. Bir yandan da kaygılara yenilmeden o günlerin tadını cikartsaymisim diyeceksiniz.
 
Oglusumubekliyorum .!.:
Esim haftaya ise dönecek hayatına kaldığı yerden devam edecek peki ben ne yapacağım evde ölmesin diye bir çocuğun başını bekleyeceğim. Konu açıyorum çünkü yorumlarda kendim gibi olup atlatan birini arıyorum. Anneme ne desem önemsiz buluyor göbeği kanıyor diyorum geçer diyor ya geçmez geç kalırsak? Gerçekten ne kadar zordayim etrafımda çocuk koruyan kimse yok anlamıyor musunuz altını değiştirdiği kullan at ortuyu atmiyor çocuğun kafasını bile ona koyuyorlar. Mikrop kapmazmis kendi idrari ymis bezdeki. Engel olmaya kalkınca kendin bak demeye geliyor laf soyleniyor lar daima. Arkamdan beni cekistiriyorlar
Genişletmek için tıkla...
Geçecek ... Sabırlı ol lütfen geçecek... Sana tek bak diyene çekilin kenara ben bakarım de kendin bak kendin ilgilen kimse sen gibi bakamaz ona... hepimiz geçtik bu zamanlardan çok veya az sıkıntılı atlattık... Kimse iyi bir psikoloji ile başlamamıştır annelige eminim ... Psikolojik desteği esirgeme kendinden lütfen.. ! 40 gün sonra geriye bakınca neleri kafama takmisim diyeceksin ... Telkinde bulun kendine ...
 
Lütfen bir derin nefes al... Ve ona sadece sevgiyle bak, annelik gücüyle bak, içindeki kaplanı çıkar, içindeki gücü çıkar.
Anne olunca annelliğin delice bir kaygıyla dolu olmakla başladığını fark ettim. Bu hialerin korkuların o kadar normal ki sebebi koruma güdüsü, yoğunlaşan annelik ve lohusalık duyguları. Yepyeni ve bambaşka bir durumla karşı karşıyasın, bedenin bu yoğun duygular ve enerjilerle neler yapabileceğini öğrenemedi daha ve seni telkin eden, nelerle karşılaşcağını aöyleyn kimse yok. Belki konu ile ilgili kitaplar okuyabilirsin. Yenidoğan bşr bebek hala kendini anne karnında annesiyle bşr bütün sanıyor ve gerçekten de onu kucağına alıp iyi olacaksın demek tedaviler kadar etkili. Şu an güven ve sevgi istiyor. Diğer sorunlr zaten rutin sorunlar takma.. Korktuğunda canı yandığında ona sevgiyle yumuşak sesinle seslenmek herşeyi düzeltiyor inan.
 
Oglusumubekliyorum .!.:
Medilife Ahmet beyde bu sendromdan bahsetti acile gittiğimde. Bana çocuğu bırak ailene sen kendine bak dedi ama ertesi gün oglum yogumbakima alındı zaten emzirmezsem evde yerim yok. Çocuk esnese meme arıyor meme diyor annem.
Genişletmek için tıkla...

Siz esinizin suratina falan bakmayın. Sağın sütünüzü bırakin eve. Tembihleyin evdekileri. Iş başa düşünce emin olun sizden daha pimpirikli olurlar, siz simdi etraflarndasınız ya ondan size güvenip gerekli önlemleri almıyolar.

Randevu alin psikiyatriden cidden fazla sürmeyecek randevunuz. Zaten hemen anlar durumunuzu lohusasınız çünkü. Lohusalığa uygun ilaçla max 2 haftaya toparlarsnz kendinizi.

Ve kendinizi toparladıktan sonra o zaman anlayacaksnz ki bebek de kendine gelmeye başlamış. Çünkü siz hala tek bir bedensiniz birbirinizden etkilenirsiniz :)

Üstelik kader gayrete aşıktır. Çabalayacaksınız ki kaderinizi Allah'ın izin verdiği ölçüde kendiniz belirleyebilesiniz :)
 
Hormonların eski düzenine kavuşmaya çalışıyor, bu da halet-i ruhiyene yansıyor.
Bebeğine bir şey olmayacak, çok yorgunsun, kafan karışık, memelerin acıyor belki, herkes de batıyor söyledikleriyle.

Geçecek hepsi, kalk silkelen, ağzına çikolata at arada bir, endorfin salgılarsın az da olsa.

O minnacık yavrunun sana ihtiyacı var, sen iyi olursan o iyi olacak. Senin iyi olman da kendi isteğine bağlı.
 
Oglusumubekliyorum .!.:
Yine ben. Artik eşimle konusamiyorum kaygilarimdan bıktı.
Özet geçiyorum ogluma hamile kaldım cocuk odali eve taşındık,riskli diye işten ayrıldım hepsi oglum içindi. Ev rutubetli çıktı,işsizlik yordu stresli 1 hamilelik geçirdim. 17si nde oglum doğdu sezeryan la. Ameliyata girene kadar heyecan vardi. Çıkıpta ayağa kaldirilirken canım yanında hayat durdu benim için. Hele ki 1 gunde ağrılarım zirvedeyken eve çıkınca sağa sola dönüp emzirmem istenince neye uğradığımı şaşırdım.
Tipi de battı gözüme çektiğim sancı da.
Sonra oglum yogumbakima alındı emziremedigim icin. O gün ayaklandim. Onu yigunbakimda yüzüstü eli.kolu bağlı görünce aklım gitti. Ve benden eve dönüp ona sut sagmam istendi. Sütüm geldi o gece. Ertesi gün taburcu olduk ama bir kasvet birakmadi peşimi. Hava kapalı gibi gökyüzümde. Sanki yarım kalacakmisim bir aksilik cikacakmis gibi. Oğlum sarilik hala,üstüne gobek bagi kanıyor. Şimdi de kusmasi başladi. Dün 30 dk hastaneye bebek arabasıyla yürümek zorunda kaldık o zaman usutmus olmalı. Biri beddua etmiş gibi. Ben mutsuz oglum hasta.evde matem havası. Devamlı resmini çekiyorum. Yüzüne bakıp aciyarak ağlıyorum. Eşimin izni de bitiyor haftaya bugün isbasi yapacak. Başıma geleceklerden çok korkuyorum. Tedaviyle bu kasveti atacagima inanmıyorum artık. Sanki hissediyorum bişeyleri ve benim 6.hissim çok kuvvetlidir.
Genişletmek için tıkla...
Belli ki çevrende seni anlayacak akıllı birileri yok . "Biz de çocuk doğurduk ,gebermedik, bak hem de kaç tane ,ohoooo" diyenlerin ağzına bir tane geçirdikten sonra al eşini karşına durumu etraflıca anlat ..anlamıyorsa yazdıklarımızı okut ..muhtemelen esinin üzerinde çevre baskısı var .dediğim gibi ,atıyorum kayinvaliden "aman oğlum daha yeni dogum yaptı ,nazdir o ,aldanma " falan diyebilir, esin de bundan etkilenebilir yada benzer söylemler ne bileyim ..yapış kocanın yakasına ,ben iyi değilim ,yardıma ihtiyacım var ,de ..daha da olmuyorsa kalk kendin git ..yakinlarimdaysan adres ver ben götüreyim. .bu gidişin sonu hiç iyi değil ..bebeğine zarar vermekten korkmuyo musun ? Çevrende ne kadar bilmiş varsa at kapıya ..bi kere önce huzura ihtiyacın var ..yardımı olmayanı ,boş bıdı bıdı yapani yakınında tutma .

Senin ko gibi değil ama ben de lohusa depresyonu geçirdim .eşim uzman yardımı almayı teklif ettiğinde onu evden kovdum .baktım bende birşeyler gerçekten kopmuş ,kalk beni doktora götür dedim ..eğer gitmeseydim eminim şimdi hayatta değildim ..Oglusumubekliyorum diye de nickin var ..böyle mi bekliyordun ogluşunu? Kalk bi kendine gel ..sana ihtiyacı var ,onu yüzüstü bırakma ..
 
O endişeleri her yeni anne yaşıyor.Zamanla hepsini atıcaksın üstünden.Her geçen gün daha olumluya gidicek.Bebeğinle düzenin oturacak.Sen doğumdan sonra çok bunaldın.Geçicek bunlar.Her konuda pozitif düşünmeye çalış.Evladının bu süt kokulu zamanlarını çok özleyeceksin.Çok çabuk büyüyolar.Kıymetini bil.Çok bunalırsan anneni çağır.Sadece biraz sabır.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X