vicdan azabı çektiğiniz bi şey var mı?

ruholmez

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
15 Ocak 2012
480
2
46
İstanbul
Vicdan azabı biriktirmek hep korktuğum bi şey oldu hayatta.Bilmeden yaptıklarımla dönüp yüzleşmek istedim.Kimiyle fırsat olmadı.
bir söz...Ben hayatta yalnız iki gerçek felaket tanıyorum: Vicdan azabı ve hastalık. Mutluluk, bu iki kötülüğün uzak olmasındadır.

Lev Tolstoy / Savaş ve Barış

belki diyorum benim üstünde durmadığım ama başkasına çok zarar verdiğim bi şey olmuştur.Merhametten maraz doğar.insan bir denge yaratmalıdır.Ama insanız sana yapılmasını istemediğin bi şeyi başkasına yapma derler.
benim vicdan azaplarım şunlar:
19 yaşlarında bir kaç yıl ümit verdiğim ama beğendiğim halde evlenmek erken geldiği için ayrıldığım biri.Ama o zaman bile unutamaz diye bir sınır koydum hep yani çk yakınlaşmadım.
-lisedeyken bana aşık ama ben gidip müdüre söyledim dayak yiyen çocuk.yüzleşemdim.üzgünüm.
çocukluk arkadaşımı çeşitli buhranlar geçirdiğim bir dönemde konuşarak kırdım,düzelmedi yollarımız ayrıldı.
-dedikodusunu yaptığım arkadaşlar.
-kızıma bebekken tahamülsüz davranışlarım.
sonuncu:bir hayvan aldım,beni çok sevdi,bakımı zor geldi başkasına verdim.onun için çok üzgünüm.
Bunları yazmak belki bir nebze rahatlatır beni.
sizinde varsa paylaşabiliriz.

Kimseyi benden sebep üzmek istemiyorummmmm.
 
çok güzel bir konu olmuş.....insanın kendine bile itiraf edemediği korktuğu şeyler vardır ya. aynen böyle bi konu benim için... yazmak isteyip yazamadığım
 
Güzel bir konu ben düşündüğümde çok şükür bir şey gelmiyor ama farkında bilincinde olmadanyaptığım yanlışta yoktur inşallah var ise de rabbim affetsin beni. Ben aşırı vicdan yaparım vebalini kaldıramam çünki ve maalesef bu yüzden çok canımı acıtanlar oldu dengeyi kuramayanlardanım.
 
Son düzenleme:
ah be canım,
bunlar da bişey mi.
vicdanında seni rahatsız eden şeyler bunlarsa sen daha hiçbişey yaşamamışsın.
benim vicdanımı rahatlatan şey şu,
hiç kimseye kasten haksızlık ve kötülük yapmamış olmam.
insanız, bazen olayların akışı öyle bir yere getirir ki seni,
öyle bir köşeye sıkıştırır ki,
sen hiç beklemediğin, hesap etmediğin durumların içinde bulursun kendini.
tamamen kontrolü kaybedersin.
aşağı tükürsen sakal, yukarı tükürsen bıyık yani.

kalbinin ve niyetinin temiz olması önemli.
yaşananlar bazen kaçınılmaz olabiliyor.
 
Son düzenleme:
Dusununce aklima gelmiyor, sanirim bu iyi birsey :) Bile isteye kimseyi kirmadim cok sukur

Sadece bir kere annemi aglatmistim (hakliydim ama konusma tarzimla kirdim). Bunun icin vicdan azabi duymuyorum ama aklima geldikce uzuluyorum..
 
size hak veriyorum.
bazen olayların akışı bazende o olayı yönetecek olgunluğa ve birikime gelemeyişimizden oluyor bunlar.yakınımızda aklı selim biri yoksa.
olayları bizim yorumlayışımızda vicdan azbını etkiliyor.bize göre normal bişey başkasına ağır gelebilir.orta yaşı geçtim.daha ince düşünüyorum.empatide kurmak istiyorum.
 
Evet malesef benmde var ama ben unuttum unutmaya calısıyorum. Suan cok sevdigim ve onunda beni sevdigini bildigim bir erkek arkadasım var malesef ondan önce hayatıma giren adamlara yakın davranmak anlarsınız ya işte öyle simdi onu öperken bile utanıyorum ama o benim önceden kimle ne yasadığımı bilmiyor cok üzgünüm ve cok utanıyorum
 

Birden fazla kişi olduysa kötü işte adamlar demişsin ama yine vicdanın var evlenirken bari evleneceğin adama söyle yük yapma kendine şuandan sonrada ateş ile barut işte deme töğbe et rabbine sığın.
 
Birden fazla kişi olduysa kötü işte adamlar demişsin ama yine vicdanın var evlenirken bari evleneceğin adama söyle yük yapma kendine şuandan sonrada ateş ile barut işte deme töğbe et rabbine sığın.

Adamlar derken 3 kişiyi kasdettim namussuzluk yapmadım. ayrıca erkek arkadasımla ciddi düşünüyoruz böyle birseyi ona söylersem vazgecer.
 
Adamlar derken 3 kişiyi kasdettim namussuzluk yapmadım. ayrıca erkek arkadasımla ciddi düşünüyoruz böyle birseyi ona söylersem vazgecer.

Özür dilerim yakın davranmak ya işte anlarsınız dediğinde benim aklıma cinsellik geldi zira öperken utanıyorum diye devam ettini bir de. Söylediğinde ayrılacak ise seni sen olduğun için sevmediğindendir.
 

Yok öenmli değil ben özür dilerim siz öyle söyleyince bi an tuhaf hissettim kendimi yakından kastım el ele gezme söylediğim gibi öpüşme gibi daha ilersine zaten müsade etmem. Yinede fikriniz için teşekkür ederim ama daha kendimde ona söyleyecek cesareti bulamadım..
 

Bunda bir şey yok ki söylemek zorunda bile değilsin. Sen saf temizsin bu devirin kadınları! ile kıyaslandığında şükretsin seni bulduğuna. İnşallah mutlu olursun(uz) düşlediğin hayat gerçeğin olsun.
 
Ah şu vicdan yok mu bazen söküp atmak istiyorum beni uyutmuyor, uyuduğumda ise uyanmamaya direniyorum sesini duymamak için.
 
ruhölmez, itiraflarınız çok samimi, tebrik ederim.

............

Güzel ama uygun bir konu olmamış kk için.

İtiraf edilen şeyler üzerinden bin tane azar işitir msj. yazan kişi.
 
tam benlik bir konu ya ( bende her$eye vicdan azabi çekenlerdenim yaa geçenlerde çok çektim hatta konu bile açmak istedim hala aklimdan çikmiyorum

- geçen hafta ya$li kari koca köpeklerini gezdiriyorlardi ve köpek bir yerde durdu kalkmiyor havada sicak agzini açmi$ sahipleri kalkmasi için zorluyor ama kalkmiyor, bende okula gidiyordum farkettim ve çantamda yarim $i$e su vardi, durakladim $i$eyi vermek istedim ama vermedim çekindim, tepki verirler diye korktum açikcasi somurtkan bir çifti.. 1.5 haftadir aklimdan çikùmiyor ke$ke çikarip verseydim en kötü ihtimalle kizarlardi ama olsun en azindan vicdan azabi çekmezdim

her$ey için vicdan azabi çekiyorum, biktim artik, uykularim bile kaçiyor çok küçük $eyler için, mesela karde$im küçükken tokat atmi$tim o bile aklimdan çikmiyor.. biri bana darilsa veya küstüm dese o gece uyumam o kadar kötü yani
 
kızlar gerçekten güzel bi konu açılmış.. yıllardır üzüldüğüm aklıma geldikçe gözlerimin dolduğu bi konum var aslında... yaklaşık yedi yaşlarındaydım çocukken bunu yaşadığımda... evimiz müstakildi ve sürekli karıncalar çıkardı sağdan soldan...bende çocukluk işte karıncaları toplayıp bi küreğe oynuyordum onlarla..sonra babam dediki oynayıp durma atıver şöyle dedi..bende bi anlık gafletle sobanın üzerine düşürdüm onları ve sonuç bi facia...eminim bana kızanlar olacaktır ama yıllardır aklıma geldikçe gözlerim doluyor.. çocukluk işte nasıl becerdiysem becermişim.. allah affetsin göz göre göre telef ettim karıncaları..resmen skandal yaa
 
Küçükken sokakta gördüğüm karıncaları ezmistim bir keresinde hiç unutamıyorum
 
Son düzenleme:
Kiz kardesimi bir kere dovmustum. Sonra cok pisman olmustum 5 sene gecti uzerinden ama hala o aglamasi gitmez gozumun onunden. Belki normal seyler ama ben cok takilirim boyle seylere. Birisini uzim kirim vicdan azabindan catlarim uyuyamam. Kac defa ozur dilemisimdir kardesimden.

Insanlari kirmayi incitmeyi hic istemem. Canimi yakan cok olur. Ama ben susarim ondan sonra bi patlarim kime denk gelirse. Allahim kimseyi vicdan azabiyla sinavlandirmasin walla en kotu sey galiba vicdan azabi.
 
Başlıyım uzun dönem hafızam oldukça ayrıntılı olduğu ve ilk anılarıma kadar dayandığı için ve belki de çok iyi bir insan olmadığım için benim listem kabarık.. Bir de şahane bir başlık olmuş yahu, yazdıkça ferahlıyor insan.

- İlkokuldayken notlarına, kıyafetlerine bakarak ezdiğim, dalga geçip, dışladığım ve halen adını hatırlayamadığım arkadaşlarım, adlarınızı hatırlamasam da, af dilememin geçmiş kötü anıları hatırlatmayacağını bilsem bulup tek tek özür dilerdim sizden,

- Ortaokuldayken kendimi büyük gösterip kocaman kocaman adamlarla chatleşirdim, genelde onların da tek derdi, netten kız düşürmeye çalışmak olduğu için öyle çok bi vicdan azabı duymuyorum ama bi adam vardı onu üniversite öğrencisi olduğumu idda ederek kendime aşık etmiştim, çok ta kibardı her gün uzun uzun mailler yazar, bulunduğum semtteki bir kargoya almam için hediyeler, kitaplar filan gönderirdi ama aslında o yaşlarda küçük birer öküz olan yaşıtım erkeklerden göremediğim ilgiyi elde etmeye çalışan bir ergen olduğumdan haberi yoktu. En sonunda adamı hayal kırıklığına uğratmamak için başka birine aşık olduğumu bidaha mesaj atmayacağımı vs. söyleyip terk etmiştim bundan da vicdan azabı duyuyorum ama Borges'in yedi gecesiyle, pablo neruda'nın kitapları hala bende duruyor, bana bunları kazandırdığın ve erkek zihniyetinin nasıl işlediğini bana farkında olmadan da olsa öğrettiğin için minnettarım.

- Lise yılları Cumaları öğle ezanı saati yemek molalarımıza denk gelirdi, biz de asi ve marjinal gençleriz ya cuma molalarında harçlıkları birleştirir kaçıp kaçıp birşeyler içmeye giderdik. Allah hepimizden büyük ona karşı vicdan azabı duyulmaz gerçi ama şimdi bakınca ne kadar salakmışız diyorum.

- Bir de şu var ben sanırım ilgi delisiyim, ortada sevdiğim birilerinden gelen ilgi yoksa sevmediklerime yöneliyorum, asla boş ve yanlız olmaya tahammül edemiyorum. Garip birşekilde sevmediğim erkeklerden gelen ilgiyi aşık olduğum biri yoksa hemencecik kabulleniyorum ama biryandanda onlara kötü davranıyorum, soğuk ve ilgisiz bir kız oluveriyorum. Ama o erkekler soğuk ve ilgisiz davranışları, ne iyi tam mutaasıp iyi aile kızı diye yorumluyorlar ya o zaman vicdan azabımı duyayım yoksa müstehaktır diye mi düşüneyim bilmiyorum.

- Ders ablalığı yaptığım, bana annesinden daha düşkünmüş gibi görünen çocuğu bıraktığım içinde vicdan azabı duyuyorum, ama anne babasının ve öğretmeninin ilgisiz ve çocuğu tanımayan tavırlarından bıkmıştım. Asıl vicdan azabı duyması gereken normalde ödev yaptıramadığı çocuğa oturup iki sayfalık bir hikaye kurgulatabildiğim ve bunu yazdırabildiğim halde yazısını beğenmediği için yırtıp atan öğretmeni olmalı ama o çocuğu onlarla bıraktığım için bende vicdan azabı duyuyorum.
 
Son düzenleme:
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…