- 12 Ağustos 2016
- 152
- 131
- 18
- 38
- Konu Sahibi annekuslarucuyo
- #1
merhaba,
Bu konuyu utana sIkila yaziyorum cunku elimde olanin kiymetini bilmiyormus isyan ediyormus gibi hissediyorum kendimi..
3 yasinda bir oglum var ve 6 aylik hamileyim.
1 haftadir kendimi cok dipte hissediyorum,oglum siradan bi cocuk yaramazliklari tabi ki var ama ozellikle disari ciktigimizda bizi rezil rusva ediyor,geceleri kac kere yanima geliyor saymiyorum bile..
Esim kesinlikle oglumla bi yere tatil amacli gitmek istemiyor,nereye gittiysek burnumuzdan geldi cunku.
Parka cikardigimizda bile kendini yerlerde surumekten etrafina donup bakmiyor.
Artik ona karsi iyice tahammulsuzlestim,kizmak hicbirseye hic kimseye faydali degil,zaten ardindan gelen vicdan azabi beni daha cok yorup kahrediyor.
Careyi kendimi eve kapamakta buldum cunku rezil olmaktan biktim
Ogluma hamileyken cok rahat bi hamilelik gecirdim,onunla konusurdum spor yapardim vs..
Evde kurallar var ama ozgur oldugu soz sahibi oldugu bi cok konu da var,hep dengeyi bulmaya calistim ama anlamiyorum neden bu cocuk bu sekilde davraniyor..
farkettiyseniz hep BEN diyorum cunku esim pek cocuk yetistirme konusunda destek olmadi..
Bu hamileligim ne yazik ki kaos halinde geciyor,kendimi cok suclu hissediyorum..Elimde olmadan karnimdakine haksizlik yaptigimi dusunuyorum,sonucta yasadigim stres,sesimin yukselmesi herseyi oldugu gibi sunger misali cekiyor kizim..
Yasadigim yerde kresler eylule kadar kapali,acilmasina az kaldi ama ben 15 gun degil 1 saatin bile hesabini yapar oldum.
3 yasinda cocuga haksizlik yaptigimi dusunmekten ve karnimdakine eziyet etmekten de bitap dustum resmen..
Aglama krizlerine giriyorum esim abartiyorsun dunya uzerindeki tek anne sen misin diyip geciyor.
Neden 2. cocuk derseniz..
Allah bilir tabi kimin erken gidecegini ama hep birbirine destek olacak kardesler olmasini istedim,ben bugun varim yarin yokum,yasim da gidiyor,30 yasindayim..ne kadar erken o kadar iyi dedim kendimce..
ne yapacagimi nasil rahatlayacagimi bilmiyorum.
hep dua ediyorum,Kuran okuyorum ama bikac saat sonra oglumun inlemeleri beni cileden cikariyor..
kimsin ki sen diyorum,sabretmekten aciz insansin..
cok fena depresyondayim
Bu konuyu utana sIkila yaziyorum cunku elimde olanin kiymetini bilmiyormus isyan ediyormus gibi hissediyorum kendimi..
3 yasinda bir oglum var ve 6 aylik hamileyim.
1 haftadir kendimi cok dipte hissediyorum,oglum siradan bi cocuk yaramazliklari tabi ki var ama ozellikle disari ciktigimizda bizi rezil rusva ediyor,geceleri kac kere yanima geliyor saymiyorum bile..
Esim kesinlikle oglumla bi yere tatil amacli gitmek istemiyor,nereye gittiysek burnumuzdan geldi cunku.
Parka cikardigimizda bile kendini yerlerde surumekten etrafina donup bakmiyor.
Artik ona karsi iyice tahammulsuzlestim,kizmak hicbirseye hic kimseye faydali degil,zaten ardindan gelen vicdan azabi beni daha cok yorup kahrediyor.

Careyi kendimi eve kapamakta buldum cunku rezil olmaktan biktim

Ogluma hamileyken cok rahat bi hamilelik gecirdim,onunla konusurdum spor yapardim vs..
Evde kurallar var ama ozgur oldugu soz sahibi oldugu bi cok konu da var,hep dengeyi bulmaya calistim ama anlamiyorum neden bu cocuk bu sekilde davraniyor..
farkettiyseniz hep BEN diyorum cunku esim pek cocuk yetistirme konusunda destek olmadi..
Bu hamileligim ne yazik ki kaos halinde geciyor,kendimi cok suclu hissediyorum..Elimde olmadan karnimdakine haksizlik yaptigimi dusunuyorum,sonucta yasadigim stres,sesimin yukselmesi herseyi oldugu gibi sunger misali cekiyor kizim..

Yasadigim yerde kresler eylule kadar kapali,acilmasina az kaldi ama ben 15 gun degil 1 saatin bile hesabini yapar oldum.
3 yasinda cocuga haksizlik yaptigimi dusunmekten ve karnimdakine eziyet etmekten de bitap dustum resmen..
Aglama krizlerine giriyorum esim abartiyorsun dunya uzerindeki tek anne sen misin diyip geciyor.
Neden 2. cocuk derseniz..
Allah bilir tabi kimin erken gidecegini ama hep birbirine destek olacak kardesler olmasini istedim,ben bugun varim yarin yokum,yasim da gidiyor,30 yasindayim..ne kadar erken o kadar iyi dedim kendimce..
ne yapacagimi nasil rahatlayacagimi bilmiyorum.
hep dua ediyorum,Kuran okuyorum ama bikac saat sonra oglumun inlemeleri beni cileden cikariyor..
kimsin ki sen diyorum,sabretmekten aciz insansin..
cok fena depresyondayim
