Konuya nerden baslayacagımı bilemiyorum zaten kendimi düzgün ifade edememe gibi bir problemim var. Anlatabildiğim kadar anlatayım lütfen olumsuz yorumlar yapmayın zaten dertlerim bana yetiyor..
9 aylık hamileyim ve eşinden yüzü gülmeyen bir hamile ...duygularım allak bullak çok kötüyüm eşim ilk defa baba olucak bende ilk kez anne... ama eşim dışardan o kadar duygusuz ve hissiz duruyorki hiçbir heyecanı yok içini bilemem ama bebeğimiz için hiçbir hazırlıgı yok.. benimle eskisinden daha fazla tartısmaya hazır bi şeklde..benim duygularımıda anlamıyor hamilelkte duyguların yogunlugunu herkes bilir ama eşim bu süreçte iyice üzerime geldi hiçbir sözünü eksik etmedi..artık bnmde bu olaylardan sonra hayata bakış açım tamamen değişti gibi.. bende onun gbi olmaya basladım yani hissizleştim beredeyse acıma duygumu kaybettm yaşdklarımdan dolayı...
Neyse kaba taslak eşimle iletişimimz böyle iken üzerine bir de kendi ailem eklendi...bize geldiler kalıcı misafir olarak... ev eskisinden daha kalabalk oldu ve haliyle evin düzeninde değisklkler oldu eşim bunların sözünü eder oldu.. bu arada ailem farklı bi şehirde ve bnm için geldiler. Eşimin yüzünü asık görüp bazende dolaylı yollarla bsylerin lafını ettiğini duyunca bnde onun hırsını kendi annemden cıkardim. Annem bu aralar zaten stresli ve üzüntülü...bunun üzerine bende çok ufak bsy yüzünden (eşimdende etkilenerek bilinçaltmda)annemin üzerine o kadar çok gittim bagırdim sinirlendimki kadın resmen agladı ve ardından bende cok agladım pişman oldum isyan ettim bu kadar cok seyin üzerime üst ğste gelmesine...dünden beri morelim çok bozuk eşimden nefret ediyorum hatta en son cocuk dogduktan sonra ondan ayrılacagmı kafama koydugumu söyledim.. onun yüzünden anneme haketmediği şeklde en hassas döneminde kızip bagrdim bu hiç aklımdan cıkmyor çok vicdan azabı cekiyorum.. anneme yaptklarım beni mahvediyor vicdanım hiç rahat değil çok erken yaşımda agır şeyler yaşıyorum hiçbirseyi kaldırcak gücüm kalmadi benim bu halimden ne anladınz kızlar ben halimden hiçbirsey anlamyorum beni bana anlatın i.. annemi çok seviyorum onu çok üzdüm çok agır tepki verdim
Erkekler maalesef böyle yapıyorlar
Ama eşine sinirlenip annenden keşke almasaydın hırsını senide anlıyorum hamilesin hormonların ağır basıyor ama idare etmeye çalış ve sadece neden hissiz artık demeye başladın onu düşün daha büyük sorunlar var hayatta onları göz önüne al geçici bir misafirlik bırak gitsin eşinde rahatsız olmuş olabilir anlayışla karşıla haliyle rahatsız olacaktır düşünsene rahatça ayağını uzatıp yatamaz belki gazı var çıkaramaz öyle düşün
Kendini hırpalama boşanmak da neyin nesi lütfen aklından çıkar öyle şey mi olurmuş
Eşin belli edemiyor olabilir çoğu erkek edemez hayat o instagram da karnını öpen kocalar değil canım öyle ilgi alaka YÖK maalesef
Ne kadar zor durumda olanlar var hayat mücadelesi veren insanlar anası babası olmayanlar tek başına hayatı göğüslemek zorumda kalanlar ve benzeri
Yani demem o ki hissiz diye eşine yüklenme çocuklar baba diyene kadar babalıklarından bi haber olan varlık şu erkekler maalesef
Ama senin karnında içinde kalbinde Allah öyle güzel bir hissiyat vermiş ki annelik işte bu
Doğuma gireceksin bence böyle şeyler yerine bebeğini düşün merhem olur inşallah dertlerine
Evlilikte herşey kadınların sayesinde ilerler büyük sıkıntılar olmadığı sürece
Lütfen eşinin kıymetini bil senin yol arkadaşın olacak anlayış ve sevginizi yitirmeyin
Sevgilerle
