- Konu Sahibi -DieAnotherDay-
-
- #21
Neden kalbinizi bozuyorsunuz .Hem siz de o eve külfetsiniz,siz cocuguysaniz o da annesi .Agactan bitmedi ebeveynleriniz.Istemiyorsaniz ayri eve cikin.
Ben tek yaşıyorum, kendi çekirdek aileme bile sabrım kalmıyor bazen, bir de tam yorulduğum dinlenmek istediğim zamanlar misafir geliyorsa çok sinirleniyorum. Bu yüzden en iyisi tek yaşamak, kafam rahat valla.Zamaninda eşi ölünce kizlari koyden aldı. Gel dedi yanimiza. Çocuklarına baktirdilar bir guzel onlarda çalıştı. Sonra yaslandi hasta oldu astım çıktı. Alin dediler annenizi biz çalışıyoz bakamayiz dediler. Ee burda da kimse de almadi. Köyede git denmedi.
Valla atsan atılmaz satsan satılmaz. İsteğini de haklı buldum. Kaç kurtar kendini, ayrı eve falan çık, KPSS çalış atan gibi tavsiyeler verebilirim ancak. Benim de annem ve babam ayrıldıktan sonra anneannemin yanına taşındık, anneannem, ben, annem, dayım, kardeşim falan. Şu anda da öyle yaşıyoruz, şükür bizde de hasta falan yok. Misafir de gelip gitmez, alıştık artık ama bazen ben de çok bunalıyorum. Anneannemin evdeki işlevi çok büyük, para yönetiminden tut yemeğe kadar her şey onda. Onda zaten bi hakimiyet kurma sevdası var. İtirazım yok ama her şeye çok karışır. Dayımdan zaman zaman ciddi rahatsız oluyorum mesela, bi faydası olmayan sadece evde oturan bi tip. Bakıyorum, bu evden ayrılacak biri varsa o da benimdir herhalde diyorum. Çünkü annem anca evlenirse falan gider. Dayımın zaten gideceği yok, kardeşim küçük. Anneannem gelecekte bile torunlarıyla yaşama isteği duyan biri. Ben kendi şartlarım düzelince ufaktan ayrılacağım ama sorun edecek biliyorum. Bunalıyorum yani bana da kalabalık geliyor. Bir de asıl bombayı patlatayım: bizim bir teyzemiz var büyük teyze. Başka bir şehirde yaşıyor, annemin teyzesi. Kocası yıllar önce öldü. Teyzenin değişik bi kişiliği var anlatmaya kelimeler yetmez yani kimsenin beraber yaşamak istemeyeceği türden. Anneannemle arasını bozdu o derece tuhaf biri. Geçen gün annemle konusu açıldı, annem demez mi anneannenle araları düzgün olsaydı belki onu yanımıza alırdık o çok yalnız, falan diye. Anne, dedim, hayır. Böyle bişey olmaz, olmamalı. Zaten biz kalabalığız. Yani şu an şükrediyorum araları iyi ki bozuk. Olur da bir gün o gelirse bana yol zaten görünür. Bana bi kötülüğü yok ama ben onunla aynı evde yaşayamam.
Ne kadar tanıdık bir konu bu.
Bu durumun aynısı bizim ailemiz de yaşanıyor. İnsanlar çıkarcı çocukları analarını düşünmüyorken , elin adamı mı düşünecek annelerini. Çok iyi anlıyorum sizi.. Aileniz annen baban bir şey demiyor mu sıraya koyun restinizi çekin.
O isler oyle.olur canim.parasini yiyenlerin hic biri yaninda olmaz vir kisinin ustune atarlar bakimini.
Ama bak siz kna bakarsaniz emin ol.onun mukafatini baska yerden gorursunuz.
Dunyaya kalici degil ya sirayla bakilsin diye kobusun dierleriyle kabul etmezlersede Allah rizasi icin bakin mukafatini allah size badka surette verir..
Emin olun ağzınızı açsanız sizden kötüsü olmayacak , insan evinde huzurlu mutlu olmayı ailesiyle birlikte yaşamayı istiyor. Ben sizi çok iyi anlıyorum gerçekten , ama buda sizin sınavınız olarak düşünün.Babam vicdanı insandir gerçekten agzini acmadi kac senedir. Annem zaten biliyor hic biri alip bakmicak. Benim derdim bakılması degil zaten benim derdim ben sıkıldım bunaldim evdeki sakinligi istiyorum kendi evimde rahatca hareket etmek istiyorum karışan olsun istemiyorum hijyene dikkat edilsin istiyorum yiyici insanlari görmek istemiyorum.
Böyle konularda hep yazarım babannem uzun süre bizde kaldı.altı bile bezleniyordu babamla ben bakıyorduk.
Kendisini çokda sevmezdim ama yemek yedirirken ağzını açmazdı falan zorlanırdım içimden oflardım puflardım öldükten sonra oflayıp pufladığım için pişman oldum o yüzden sabır göstermeye çalısın babamdan haric 4 erkek daha var genede biz bakıyorduk istemiyorlardı.
Yaşlılık zor eskilerde pek temiz olmuyor maalesef Allah kimseyi bakıma muhtaç yapmasın herkes için zor
Tahmin edebiliyorum zaten haklısın ama dediğim gibi bazen hala aklıma gelir üzülürüm keşke biraz daha sabır gösterseydim diye insanız sonuçta bunalıyoruzKesinlikle oyle kimseyi muhtaç etmesin. Benim derdim asıl evde kalmasi degil yiyici insalari görmek istemiyorum. Sakinlik huzur istiyorum. Yazmıştım bunlarida.
Asla yuzune belli etmiyorum bazen daraliyorum iyice.
Biraz anlıyorum seni bizde köye gideriz bazılarının hiç böyle el yıkama alışkanlıkları yok bende çok titizim kendiKızlar lütfen söyleyin böyle düşünmem Vicdansızlık mi ?
Anneannem var eşi 15 yıl önce öldü. 5 kızı var. Kızları genç iken kullandı çocuklarına baktirdi hasta olunca alin dedi bizim sehire yolladılar. Neyse uzun yiklarda bizim evde kalıyor.
Diger baktigi erkek torunu gelince deli olur. Oda ağzına eder ama ondan kiymetli yok.
Asil benim derdim şöyle ailecek evimizde rahatça yaşamak.
Sürekli birileri var evde yatılı kalan insandan artık bıktım.
Birde ben cok titiz insanim.
Yaşlı da degil aslinda ama asla el yikamadan sifona basmadan girip çıkıyor tuvalete.
Yemek adabinda da el ile her seye dalma huyu var.
Heo bir seylere karışıyor.
Bende 10 yas kucuk kardesim var ona bazen gereken uyarıları yapiyorum hemen atliyor ordan cocugu simartiyor.
Daha boyle evin icinde bir suru sevmedigim huylari var.
Bazen iyice deli okuyorum lanet olsun diyorum yeterr artik istemiyorum böyle sürü gibi yaşamak.
Evde aile dışında kimse olsun istemiyorum.
Birde o var diye evden misafir eksik olmuyor.
Hep yiyiciler geliyor resmen evde un yag seker yetistiremiyoz.
Kizlar boyle dusunuyorum diye gercekten ben vicdansiz miyim lutfen soyleyin.
Kendimi cok kotu hissediyorum.
Ama asla bu sıkıntımi ona belli etmiyorum.
İnsan sinirleniyor o anlık ama sonra üzülüyor. Ben böyleyim kızdıysam bile sonrası pişman oluyorum. Biz bakmasak diğerleri bakmasa ne olacak sokağa mı atalım. Sabır etmek gerekiyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?