Yakın Arkadaştan Karamsar Diye Vazgeçilir mi.

Kızlar herkese merhaba öncelikle hepinizin anneler gününü kutluyorum

Konuma gelecek olursada cok eski bir arkadaşım var zaman zaman ciddi sıkintılar ve kuslukler kendisini çok seviyorum onunda beni sevdiğinden şüphem yok.
Sıkıntı ne diye soran olacak olursa hayatlarımız birbirine cok benziyor cocukluklarimiz belkide bizi birbirimize bağlayanda budur yani ikimizde kotu bir cocukluk gecirdik sorumsuz babalar maddi manevi sıkıntılar kavgalarla dolu bir ev psikolojik şiddet vs vs vs

Arkadasim 3 yıl önce eşini kaybetti tahmin edeceğiniz gibi zaten esini kaybetmis olmanin sıkıntisinın yaninda birde ailenin yanına geri dönme durumu yaşadı.
Ben ise evlenmedim ailemle yaşıyorum hala çalışıyorum.

Arkadaşım maalesef aşırı derecede karamsar neredeyse hergun konusuruz ve her gün Allah bizi unuttu bizim zaten şansımız yok diger insanlarin yasantisina bak birde bizim yasantımiza bak biz hep boyle kalacagız Allah neden herkese veriyorda bize vermiyor gibi sayamayacagim kadar isyankar sözler bazen ağlamalar falan

Şöyle söyleyeyim mükemmel bir hayatımız yok sıkıntılarımızda var ama eski hayatlarımıza göre de suanki hayatımız v.i.p derecesinde neredeyse

Kendisiyle konuşuyorum bak yaşadığın sey kolay degil bizden daha iyi durumda olanlar olduğu gibi daha kotu durumda olanlarda var diyorum konuşmaya çalışıyorum ama yok

Mesela konuşurken de hep biz biz diye konuşur bize kadar yok Allah bize vermedi gibi bu durum beni cok uzuyor zaten bende karamsarım zaten ailevi maddi manevi bi dolu sıkıntım var ben unutmaya pozitif olmaya çalıştıkça arkadaşımla konuşunca dahada karamsarlasiyorum.

Hangi konuda fikir versem hep hayır olmaz olmaz gibi bi dolu itiraz duyuyorum bende ne yapacagimi sasirdim

Ona faydam olmadığı gibi kendi ruh sağlığımda iyiden iyiye çöküyor sevdiğim bi insanı bu nedenden dolayı hayatımdan çıkarmak istemiyorum katacağını sasirdim siz olsanız bu durunda ne yapardıniz
Çok zor bir şey Ama hayatta ögrendigim şey su ölenle olunmuyor. Bu vefasızlık vicdansizlik degil, hayata gönderiliş amacımıza uygunluk. Ben öldükten sonra sevdiklerimin arkamdan rezil olup süründüklerini düşünmek dahi istemem. Ama bunun bir karakter olduğunu düşünüyorum.
Çok karışık anlatmış olabilirim. Iftar sonrası cansızlık yaşıyorum
 
Arkadasliginizi harcamamak için kendinizi feda etmeyin. Ben enerji tüketen insanlarla mesela çok fazla yakın olmayı tercih etmem. Sürekli isyankar hal bi yerde sizi de isyana sürükleyebilir. Isın psikolojik kısmıyla birlikte inanç kısmı da var ne kadar önemsiyorsunuz bilmiyorum da.

Yarın sizin işiniz düzeldiginde, evlendiginizde mutlu olduğunuzda belki sizi olumsuz etkileyecek. Profosyonel destek almasına yardımcı olun ama kendiniz önceliğiniz olsun.
 
Bazı insanlar acıdan besleniyor, karamsarlık su gibi ekmek gibi onlara.
Tedavi olsun ki o da başarılı olmamış.
Azaltın görüşmeyi, sonra da bitirin. Değişmez, değişmeyecek.
 
Enerji somuren bir arkadas. Eski aklim olsa yardim et yaninda ol derdim. Ancak insan yaş aldikca anliyor ki boyle olmayi o seviyor cunku kendini degistirme cabasi yok. Bardagin hep bos tarafini goruyor. Ve anladim ki bu tip insanlara biz yardim edemeyiz taa ki kendileri degismeyi istemedikce. Eger degismek istiyorsa da bir uzmana gitmesi gerek. Bu tip insanlar hayata hep olumsuz baktiklari icin senin de enerjini somuruyor, senin de hayata hep negatif bakmana sebep oluyor. Oysa hayata nasil bakarsan hayat sana o yonunu sunuyor. Evet eskiden olsa arkadasinin yaninda ol derdim ama artik enerji somuruculerden uzak olmak gerektigini dusunuyorum. Hayata bir kez geliyoruz ve degismek istemeyen pesimist insanlarin enerjimizi emmelerine ne gerek var... mutlu olmak isteyen insanlarin mutluluguna engel olunmamali. Tamam sen mutlu olmayabilirsin ama baskalarinin dusuncelerine saygi duy. Yok ille karsisindakini de kendine benzetecekler. Bazi insanlar baskalarinin mutsuzluklariyla besleniyor. Ben artik bardagin hep bos tarafindan bakan insanlardan mumkun mertebe uzak duruyorum. Cunku beni asagi cekiyor bu insanlar.
 
Pufff.Konunuzu okurken ben bunaldim resmen.En yakın arkadaşınız olduğından hayatınızdan çıkarın demek zor.Öncelikle arkadaşınızın terapi + ilaç tedavisine de ihtiyacı var.Psikiyatriste yönlendirin
Beyin kimyası bozulmuş ,destek almadan zor.İlaçları kısa sürede kesmesin.Ve ilaçlar ona bir nebze iyi geleceğinden o iyilikle muhakkak işe başlasın.Sosyalleşmesi şart.Evde yıllarca ilaç da içse ilerleme kaydedemez.

Siz açık açık ,kibar bir dille konuşun. Dinlerse ne ala..Yanında olun,psikiyatriste beraber gidin vs.( pandemi 1-2 aya rahatlar biraz bence).Ama baktınız gerek yok kafasına devam ediyor.Araya mesafe koyun, telefonda saçmalamaya başlayınca annem çağırıo vs. diyip kapatın.Sizin ruhunuz ve bedeniniz de size Allah'ın emaneti. Arkadaşa destek olmak güzel bişi ama göz göre göre kendi psikolojinizin bozulmasına seyirci kalmanız da yanlış.
 
Son olarak onun hayat tercihi bu, inan. Cok mukemmel hayati da olsa o yine mutsuz olacakti. Mutsuz olmasi icin bir bahanesi olacakti.
Ben hicbirseyi olmadigi halde hayata hep sukur edip mutlu olmayi bilen insanlar da taniyorum. Tamam hayat hep toz pembe degil ama ne gerek var kardesim iyice herseyi zorlastirmaya. Sagligim yerinde sukur falan demek varken isyan etmek niye. Simdiye kadar isyan etmis hep ama mutlu olmamis. Bir de şükür yolunu secsin. Bir de onu denesin. Yok yapmaz cunku huyu bu. Uzak dur. Hayat gulluk gulistanlik degil ancak hayat sen hangi pencereden bakarsan sana o yonunu sunuyor. Ayni hayat baskasi icin cennet iken bir baskasi icin cehennem olabiliyor. Onemli olan bakis acin. Tekrar soyluyorum uzak dur bu kisiden. Onun bakis acisi degismeyecek cunku. O zannediyor ki birinin gelip onu bu hayattan kurtarmasi lazim. Oyle bir dunya yok. Mutlu olmak icin baskasina bagimli olmamiz gerekmiyor. Birini bekleyince de o kisi gelmiyor. Hayatin kurali bu. Sen sadece hayatin tadini cikar. Hayat karsina o an kimleri cikarmadi gerekiyorsa, o an kimlere ihtiyacin varsa onlari cikariyor. Iyi dusun hep ki iyi seyler sunsun hayat sana. Mutluluk baskasina bagli degil. Kendi bakis acimizla ilgili tamamen. Bazen ictigin bir kahve, dinledigin bir muzik, izledigin bir film bile seni keyiflendirebilir. Ya da bir kus sesi.
O kendini hayata kapatmis omrunu curutuyor. Sadece vaktini dolduruyor. Bunu sana da yapmasina izin verme.
 
Kızlar herkese merhaba öncelikle hepinizin anneler gününü kutluyorum

Konuma gelecek olursada cok eski bir arkadaşım var zaman zaman ciddi sıkintılar ve kuslukler kendisini çok seviyorum onunda beni sevdiğinden şüphem yok.
Sıkıntı ne diye soran olacak olursa hayatlarımız birbirine cok benziyor cocukluklarimiz belkide bizi birbirimize bağlayanda budur yani ikimizde kotu bir cocukluk gecirdik sorumsuz babalar maddi manevi sıkıntılar kavgalarla dolu bir ev psikolojik şiddet vs vs vs

Arkadasim 3 yıl önce eşini kaybetti tahmin edeceğiniz gibi zaten esini kaybetmis olmanin sıkıntisinın yaninda birde ailenin yanına geri dönme durumu yaşadı.
Ben ise evlenmedim ailemle yaşıyorum hala çalışıyorum.

Arkadaşım maalesef aşırı derecede karamsar neredeyse hergun konusuruz ve her gün Allah bizi unuttu bizim zaten şansımız yok diger insanlarin yasantisina bak birde bizim yasantımiza bak biz hep boyle kalacagız Allah neden herkese veriyorda bize vermiyor gibi sayamayacagim kadar isyankar sözler bazen ağlamalar falan

Şöyle söyleyeyim mükemmel bir hayatımız yok sıkıntılarımızda var ama eski hayatlarımıza göre de suanki hayatımız v.i.p derecesinde neredeyse

Kendisiyle konuşuyorum bak yaşadığın sey kolay degil bizden daha iyi durumda olanlar olduğu gibi daha kotu durumda olanlarda var diyorum konuşmaya çalışıyorum ama yok

Mesela konuşurken de hep biz biz diye konuşur bize kadar yok Allah bize vermedi gibi bu durum beni cok uzuyor zaten bende karamsarım zaten ailevi maddi manevi bi dolu sıkıntım var ben unutmaya pozitif olmaya çalıştıkça arkadaşımla konuşunca dahada karamsarlasiyorum.

Hangi konuda fikir versem hep hayır olmaz olmaz gibi bi dolu itiraz duyuyorum bende ne yapacagimi sasirdim

Ona faydam olmadığı gibi kendi ruh sağlığımda iyiden iyiye çöküyor sevdiğim bi insanı bu nedenden dolayı hayatımdan çıkarmak istemiyorum katacağını sasirdim siz olsanız bu durunda ne yapardıniz
Babanın kızı değil sonuçta. Sen de dert babası değilsin. Uğraşma. O senin enerjini emiyor, senin üzerinden kendini yükseltmeye çalışıyor. Bak bunu araştır, böyle insanlardan neden uzak durman gerektiğini araştır
 
Inanın elimden geleni yaptim eşini kaybettiği surecte ben onu teselli edecek seyler söylerken o bunu yanlıs algılayıp beddua etti o süreçte ben görüşmeyi kestim dayanamadim sonrasinda ben aradim konustuk

Onsuzken bende kendimi yalniz hissediyorum cunku bende herşeyimi bir tek ona anlatabiliyorum ama o varken de zaten çokuk olan ruh halim dahada çöküyor

Inanın bende ne yapacagimi bilmiyotum

Beddua etti derken? Bu kadar yakin arkadasim onu teselli etmeye calisirken bana beddua etse yakınlığı sorgularim bir daha da isinamam sanirim.

Önce can sonra canan demisler ama siz arkadaşınızdan vazgeçmek istemiyorsunuz zaten sizde ona bağımlı gibi olmuşsunuz.

Bu ikinizi de besliyor olumsuz anlamda. Siz onsuz eksik ya da yalnız kalacağınızı düşünüp o konfor alanından çıkmak istemiyorsunuz her ne kadar söyledikleri canınızı sıksada. O da sürekli olumsuz şeylerin zaten kendisini bulduğunu söyleyip konfor alanından çıkmıyor herhangi bir sekilde baska yone kaymaya çalışmıyor bile.

Siz bu döngüyü farkedip gerçekten içinden çıkmak isteyinceye kadar devam eder
 
Kızlar herkese merhaba öncelikle hepinizin anneler gününü kutluyorum

Konuma gelecek olursada cok eski bir arkadaşım var zaman zaman ciddi sıkintılar ve kuslukler kendisini çok seviyorum onunda beni sevdiğinden şüphem yok.
Sıkıntı ne diye soran olacak olursa hayatlarımız birbirine cok benziyor cocukluklarimiz belkide bizi birbirimize bağlayanda budur yani ikimizde kotu bir cocukluk gecirdik sorumsuz babalar maddi manevi sıkıntılar kavgalarla dolu bir ev psikolojik şiddet vs vs vs

Arkadasim 3 yıl önce eşini kaybetti tahmin edeceğiniz gibi zaten esini kaybetmis olmanin sıkıntisinın yaninda birde ailenin yanına geri dönme durumu yaşadı.
Ben ise evlenmedim ailemle yaşıyorum hala çalışıyorum.

Arkadaşım maalesef aşırı derecede karamsar neredeyse hergun konusuruz ve her gün Allah bizi unuttu bizim zaten şansımız yok diger insanlarin yasantisina bak birde bizim yasantımiza bak biz hep boyle kalacagız Allah neden herkese veriyorda bize vermiyor gibi sayamayacagim kadar isyankar sözler bazen ağlamalar falan

Şöyle söyleyeyim mükemmel bir hayatımız yok sıkıntılarımızda var ama eski hayatlarımıza göre de suanki hayatımız v.i.p derecesinde neredeyse

Kendisiyle konuşuyorum bak yaşadığın sey kolay degil bizden daha iyi durumda olanlar olduğu gibi daha kotu durumda olanlarda var diyorum konuşmaya çalışıyorum ama yok

Mesela konuşurken de hep biz biz diye konuşur bize kadar yok Allah bize vermedi gibi bu durum beni cok uzuyor zaten bende karamsarım zaten ailevi maddi manevi bi dolu sıkıntım var ben unutmaya pozitif olmaya çalıştıkça arkadaşımla konuşunca dahada karamsarlasiyorum.

Hangi konuda fikir versem hep hayır olmaz olmaz gibi bi dolu itiraz duyuyorum bende ne yapacagimi sasirdim

Ona faydam olmadığı gibi kendi ruh sağlığımda iyiden iyiye çöküyor sevdiğim bi insanı bu nedenden dolayı hayatımdan çıkarmak istemiyorum katacağını sasirdim siz olsanız bu durunda ne yapardıniz
Sürekli konuşmaz mesafe koyardım. Çünkü gerçekten negatif insanlarla muhabbet etmek bizi de dibe çekiyor. Ama pızitif hayat dolu insanı görünce siz de neşe ile doluyorsunjz.
 
Elbette hepimizin böyle arkadaşlıkları var. Bu arkadaşlarımızla her gün uzun uzun sohbet edersek biz de ister istemez kendi kendimize dertlerimizi dinleyip hangimiz daha dertli diye teselli verme çalışmalarına başlarız.
Şöyle ki biraz mesafe çok daha iyi gelecektir ikinize de. Bir de dua edin umut verin evrene güzel mesaj gönderin birlikte eminim iletişim şekliniz değişecek. Bir dehiö kolay değil eşini kaybetmek. Terapiye ve sosyal faaliyetlere yönlendirerek bulunduğu girdaptan çıkmasına destek olabilirsiniz. Kendimizi yıpratmadan
 
Siz şimdi karamsarliğı yüzünden ondan vazgeçemem dersiniz, yarın sizi biraz mutlu görse ona ihanet ettiğinizi düşünüp o sizden vazgeçer.

Silip atamazsınız belki anlıyorum sizi. Ama şunu deneyin mesela o karamsar konuşmaya başlayınca bunları konuşmayalım artık diyin sürekli konuyu değiştirin. Her seferinde bunu yapın. Açıkça söyleyin sürekli aynı şeyleri dediğimizde isyan ettiğimizde mutlu mu olacağız bunları konuşmak istemiyorum artık diyin. İç açıcı şeylerden bahsedin. Bakın bakalım ne kadar dayanacak. Muhtemelen o yavaş yavaş uzaklaşacaktır. Çünkü o acı çekmeyi seviyor.

Sadece bu dönem böyle olsa eşini kaybettiği için depresyonda destek olun derdim ama anladığım kadarıyla hep aynı. O yüzden kendisi istemediği sürece değişemez .
 
Sırtınızı dönmek yerine yanında olun desteğe ve doğru yönlendirilmeye ihtiyacı var.Herkes hemen bilince ulaşamayabilir.Bardağın dolu kısmını görebileceği platformlara yönlendirin faydalı olur.
 
Aslında azıcık hamd ve şükür etse bazı şeyler düzelecek gibi. Sizde sakın ha ona uyup karamsar olmayın içinizi karartmayın. Desteğinizi verin , gerisi ona kalmış . Baktınız hala devam görüşmeyi azaltın
 
Vazgeçilir. Çocukluk arkadaşıysa başka düşünebilirim ama yeni tanıştığın yada olgun yaşta tanıştığın biriyse vazgeçilir. Hiçte çekilmez. Karamsarlık hiçbir zaman yalnız değildir yanında başka kötü duygularda barındırır. Kendimden biliyorum maalesef
 
ben direkt hayatımdan çıkartırdım,çıkarttım da :KK14:
tabi ki dertleşicez,iyi günümüzde berabersek kötü günümüzde de beraber olup ağlıycaz ama sürekli sürekli insanı dibe çeker.
40 yıllık hayatımda kendim için yaptığım en iyi şey negatif insanları hayatımdan çıkartmak oldu,net.
 
benim böyle bir arkadaşım vardı. iki kuzenlerdi. bu iki kuzen biz evde kaldık öyle kötüyüz böyle kadersiziz işimiz yok kocamız yok bilmem ne. birbirlerini tüketiyorlardı. sonra ben arkadaşımla tanıştım iş vasıtasıyla tanışmışım yani. arkadaşıma kpss konusunda destek oldum , çok hoş bıcır bıcır kızdı, evlenmesi için tüm desteğimi verdim. önce atandı, sonra atanınca aşk evliliiği yaptı ve evlendi. bebeği oldu. kuzeni hala bekar ,işsiz ve küstüler. neden diğeri bu zinciri kırdığı için.
Diger kuzende sizin gibi bir arkadaş bulur belki
 
Ben böyle negatif konuşarak insanların kötüyü çağırdıklarını düşünüyorum. İnsanlar kendileri için her zaman iyi şeyler dilemeli, iyi şeyler konuşmalı. Ağzından hayırlı, güzel şeyler çıkmalı. Arkadaşınız böyle karamsar kötü konuşmaya devam ederse başına daha çok kötü şeyler gelecektir.

Arkadaşlık konusunda da valla hayat zaten yeterince zor. Herkesin ama herkesin hayatında belli başlı problemler var. Kimsenin hayatı dört dörtlük değil. Mevzu zaten bu sorunlarla başa çıkmayı öğrenip mutlu olmayı başarabilmek. Bunu yaparken de yanımda sürekli ağzından bela musibet akan biriyle arkadaşlık yapmak istemezdim.
 
Back
X