- 7 Mayıs 2021
- 274
- 269
- 18
- Konu Sahibi kararsizbirisi
-
- #1
Neresinden başlayacağımı bilemiyorum.
Her şey o kadar sarpa sardı ki
Belki hatırlayanlar olur beni kısıtlayan, izin almamı bekleyen bi erkek arkdaşım vardı. Ailem de onaylamıyordu. 1 yıllık ilişkiydi yaşlar 22-27
Ben ona bu sebepleri anlatıp ayrıldım.
Bir kaç gün sonra “sensiz yaşayamıyorum, hayatına asla müdahale etmeyeceğim, kıskançlık yapmayacağım, ailen konusunu da zamana bırakalım” diyerek bi şekilde barıştık.
Gerçekten de sorun çıkarmıyordu.
Ama anladım ki içinde biriktiriyormuş dün tartıştık biraz ve bana dedikleri;
“Sen bana ilişkimizin başında ailem kabul etmese bile ikna ederim dedin ama edemedin vazgeçtin,
Beraberliğimiz boyunca hayatımızdaki yeni kararları birlikte alırız dedin ama öyle olmadı (tiktok videosu çekmek istememden ve örgün üni okumak istememden bahsediyor)
Benim hayatım mahvoldu bunları yapacaksan bana baştan söyleseydin sana bu kadar bağlanmış olmazdım, hakkımı helal etmiyorum, yaşattığını yaşa”
Tarzında şeylerdi.
Halbuki bu son barışmamızda baya kendini düzeltmişti gerçekten sorun çıkarmıyodu ve destek oluyordu.
Dün ben “son zamanlarda çok yıprandık zamanla toparlanacağız” dedikten sonra çıktı bu tartşma.
Diyor ki “yıprandık ama ben elimden geleni yapıyorum sende bir çaba yok”
Doğru söylüyor hatta sosyal medya sayfalarımın reklamını bile yaptırdı. Ama benden nasıl bir çaba beklediğini anlayamadım.
Kızlar ben zaten iki aydır ayrılık kararı aldım Ve iki -üç kez de ayrıldık.
Her seferinde tamam sorunu çözeceğim diyerek veya bu şekilde ayrılmayalım vs diyerek geri barıştık.
Ben istedim ki içi rahat olsun, yürütemediğimizi görsün o zaman ayrılalım.
Çünkü şu an ona yalanlar söylediğimi, o beni hayatının merkezine almışken benim seviyor numarası yaptığımı, hakkına girdiğimi falan düşünüyor.
Bense zamanında sevdik ama yürütemedik diye düşünüyorum o da böyle düşünse gayet rahat ayrılacağız.
Bir de böyle hakkımı helal etmem, hayatım mahvoldu tarzında konuşunca çok da vicdan yapıyorum.
Aldığım kararı sorguluyorum.
Böyle ayrılıp barıştıkça iyice saçma bir hal alıyor ayrılacaksam da kararımın arkasında olmam lazım.
Net bir karar verip bunu ona nasıl güzelce anlatırım? Helal etmem, mahvoldum muhabbetlerine girmeden nasıl biter?
Her şey o kadar sarpa sardı ki
Belki hatırlayanlar olur beni kısıtlayan, izin almamı bekleyen bi erkek arkdaşım vardı. Ailem de onaylamıyordu. 1 yıllık ilişkiydi yaşlar 22-27
Ben ona bu sebepleri anlatıp ayrıldım.
Bir kaç gün sonra “sensiz yaşayamıyorum, hayatına asla müdahale etmeyeceğim, kıskançlık yapmayacağım, ailen konusunu da zamana bırakalım” diyerek bi şekilde barıştık.
Gerçekten de sorun çıkarmıyordu.
Ama anladım ki içinde biriktiriyormuş dün tartıştık biraz ve bana dedikleri;
“Sen bana ilişkimizin başında ailem kabul etmese bile ikna ederim dedin ama edemedin vazgeçtin,
Beraberliğimiz boyunca hayatımızdaki yeni kararları birlikte alırız dedin ama öyle olmadı (tiktok videosu çekmek istememden ve örgün üni okumak istememden bahsediyor)
Benim hayatım mahvoldu bunları yapacaksan bana baştan söyleseydin sana bu kadar bağlanmış olmazdım, hakkımı helal etmiyorum, yaşattığını yaşa”
Tarzında şeylerdi.
Halbuki bu son barışmamızda baya kendini düzeltmişti gerçekten sorun çıkarmıyodu ve destek oluyordu.
Dün ben “son zamanlarda çok yıprandık zamanla toparlanacağız” dedikten sonra çıktı bu tartşma.
Diyor ki “yıprandık ama ben elimden geleni yapıyorum sende bir çaba yok”
Doğru söylüyor hatta sosyal medya sayfalarımın reklamını bile yaptırdı. Ama benden nasıl bir çaba beklediğini anlayamadım.
Kızlar ben zaten iki aydır ayrılık kararı aldım Ve iki -üç kez de ayrıldık.
Her seferinde tamam sorunu çözeceğim diyerek veya bu şekilde ayrılmayalım vs diyerek geri barıştık.
Ben istedim ki içi rahat olsun, yürütemediğimizi görsün o zaman ayrılalım.
Çünkü şu an ona yalanlar söylediğimi, o beni hayatının merkezine almışken benim seviyor numarası yaptığımı, hakkına girdiğimi falan düşünüyor.
Bense zamanında sevdik ama yürütemedik diye düşünüyorum o da böyle düşünse gayet rahat ayrılacağız.
Bir de böyle hakkımı helal etmem, hayatım mahvoldu tarzında konuşunca çok da vicdan yapıyorum.
Aldığım kararı sorguluyorum.
Böyle ayrılıp barıştıkça iyice saçma bir hal alıyor ayrılacaksam da kararımın arkasında olmam lazım.
Net bir karar verip bunu ona nasıl güzelce anlatırım? Helal etmem, mahvoldum muhabbetlerine girmeden nasıl biter?