Yalnız ama özgürdüm bir zamanlar

icimdekibosluk

Nirvana
Kayıtlı Üye
5 Ekim 2008
365
234
628
İstanbul
Epeydir durumumu paylaşmıyorum sitede. Sorunların hallolmasından değil , yine aynı şeyler yaşanacak, bir şey değişmeyecek kaygısından. Özetlersek evliliğimde 2 buçuk yılı geride bıraktım. Çoğu huzursuz, kavgalı tartışmalı aylardan oluşan 2 buçuk yıl. İki kez ayrılmanın eşiğinden döndük. Artık konuşmak bile gelmiyor içimden (eşimle) . Bazen üzülüyorum halimize, gidip hadi barışalım diyip sarılıyorum. 5 dakika geçmeden yine bir konudan dolayı tartışmaya başlıyoruz. Önceden derdim ki her şeye rağmen bu adamla evlendiğime pişman değilim, şimdi diyemiyorum. Keşke evlenmeseydim, keşke yalnız olsaydım, en azından binbir türlü kaygım olmazdı. Geleceğe dönük hiçbir plan yapamıyorum, çünkü bilmiyorum ki bu evlilik daha ne kadar sürecek. Hayat enerjim yok, gün boyu surat beş karış haldeyim. Aile faktörü olmasa dimdik dururum aslında. Çalışıyorum. Maddi anlamda muhtaç değilim eşime. Off çok bölük pörçük anlatmış olabilirim halimi. Neden diyenler olacaktır. Eşimle o kadar farklıyız ki. Nasıl bir araya geldik anlamıyorum. Flört de ettik 4 ay. Kültürler, dine olan yakınlığımız, siyasi görüşler vs çok farklı. Çok baskılıyor beni , bilhassa giyimime. Kusur arayan her giyside bulur bir şey. 'Benim eşim şöyle şöyle olacak. Olmazsa kapı orada.' Diyip duruyor. Çok bunaldım, bıktım, yıprandım, soğudum, sessizleştim. Bir de tartışmalarda çok kaba olabiliyor, küfürün alasını ediyor. Unutamıyorum, yutamıyorum o küfürleri.
 
O küfürleri unutma da yutma da asla.
Bir kıyafet için bile kapı orada diyorsa kapının yolunu biliyor demektir.
Bırak kendisi gitsin.
Pişmanlık duymanı gerektirecek bir durum yok tatlım,tecrübe oldu sana.
İyi ölç tart.Sen mutlu isen başkasını mutlu edersin,bu adamla çok da mümkün görünmüyor sanki.
 
bazen bunca farkı bile bile göre göre evlenıyor ınsan..bence kadar bu olması gerekıyordu oldu..
hemen hemen aynı seylerı yasamısız..benim evlılık oncesı 1,5 yılımda var..şimdi bakıyorumda alakasız ıkı ınsan..
bazen pişman degılım bazende aynı senın gibi inanılmaz pişmanım..
birde cocgum var,hatta bu evlılıkten hayır gelmez deyip 2 yıl çocuk yapmadım..ama sonra geldi mınık kızım..
onun varlıgından asla pişman degılım,ama bazen olmasaydı bır kalemde silerdim bu evliliği diyorum..
vs..vs....
hiçkimse boşanmak için evlenmez,ama bu tarz eşlerin karşılarındakı kışıyı eş olarak degılde,işçi olarak gördüğünü düşünüyorum..her açıdan..
allah kolaylık versinn
çok iyi anlıyorum seni..
 
Deli cesareti mi , aşk mıydı neydi bilmiyorum. İyi olacak dedim , kusa sürede evlendik. Flört döneminde ters giden hiçbir şey yoktu. Çok soruyorum kendime değer mi? İki gün iyi üç gün kötüyüz. İki buçuk yıllık evliliğin yarısı çöp.
 
Bu kadar mutsuzken bitirmek icin daha neyi bekliyorsunuz?
Gecen hergün ömürden.
Küfür etmesi bile size deger vermedigini gösteriyor.
Ayrilin, yalnizlik en mutlu özgürlüktür.
 
neden boşanmıyosun? cidden soruyorum yani küfür eziyet psikolojik şiddet.... 2,5 yıl olmş bi de. daha ne kadar bekleyeceksniz?
 

dünyanın sonu değil ya. her ailede illa bir kişi boşanabilir diye bi kural yok. böyle saçma bi sebebpten ötürübu hayata mahkum mu ediceksin kendini?
 
2 yıllık bir evliligimi 2 hafta önce bitirdim.
Senin yaşadıklarını yaşadım. Çok yakın buldugum için anlattıklarını yazmak istedim

Evet geleceğe dair hiçbir hayal kuramıyorduk. Çocuk düşünüyor muyuz? Ne zamana düşünüyoruz? Hayal ya. Adları ne olsun. Kime benzer nasıl bişey olur?
Veya nerede yaşarız? Ev araba? Paralarin birleşmesi bile.
Hiçbir konuda ne plan yapabildik ne hayal kurabildik. Her zaman bir belirsizlik. Güvensizlik.
Nereye kadar böyle gidicez hali.
Tartışmalar, kavgalar, kuslukler. Uzun süren aylarca süren kuslukler. İncir çekirdeğini doldurmayacak nedenlerden hem de.

Velhasıl ne zaman bitecek ne olacak derken, bir gün vakti geliyor ve bitiyor.
Bir An evvel kendi yoluna gitmen öneriyorum.
Ben de ailem üzülmesin, öyle böyle diye hiç cekilmiycek dertlerini çektim kendisinin ve ailesinin.
Ondan bekleme . Belki sen yıkıcı olmadığında vicdanın daha rahat oluyor ama bunu bekleme yine de. Elinden geleni yaptığını dusunuyosun artık ayağından geleni yap. Gitmek gibi mesela.
Yılların boşa geçiyor. Uyumsuzluk var ve duzelcek bişey değil bence .
 

Biz seni dinleriz, hatta yakınsan atlayıp geleyim yanına anlat bana...Ama çözüm olmaz, senin bu çıkmazdan çıkman gerekiyor. Çözüm kendi içinde, huzuru ve de mutluluğu seç. Ayağında ki prangadan kurtul
 
Reactions: KV_
N
ve özgürlük......bir insanın hayatında paha biçilemeyen bir mücevhermiş,bunu anladım evlendikten sonra...
ne güzel, Allah nazardan saklasın. Ben babaevinde çok rahattım, özgürdüm. Evlendim eşim çok karışır oldu. Evliliğin bana getirdiği özgürlük sadece kendi evimde annemin değil benim düzenimin olmasıydı. Etekte, bluzda santim hesabı yapan bi adamla evliyim, birkaç parça eşyamı yırtıp atan biri. Beğenmediği nir şey giyinmişsem benim burnumdan getiren veya o gün benle dışarı çıkmayan bir adam. Bunalttı. Ve takmış kıyafete. Diyor ki 'tek kıyafette istediğim gibi ol diğer her kınuda istersen ağzıma s...'
 
Ç
çok sağol ya, cidden içim ısındı. 'Ayağımdaki pranga' lafını birkaç gğn önce kendim için kullanmıştım.
 
 
Zor olanı başarmışsın ne güzel. Pişman da değilsin . Güçlüsün şimdi öyle hissediliyor. Özellikle son bir aydır ayrılmak mı devam mı fikriyle yatıp kalkıyorum. Ne çocuk, ne ev araba, ne tatil planı. Hiçbir şeye odaklanamıyorum. Canı gönülden hiçbir şeyi istemiyorum. Maddi durumumuz iyi. Eşim kışa araba alalım sana diyor. Sevinemiyorum bile. Ondan maddi hiçbir şey istemiyorum. Sadece beni böyle olduğum gibi kabul etsin , saygı duysun ve asla küfretmesin. Küfüre o kadar uzak bir insanım ki en hoşlanmadığım şeyle yüz yüzeyim . Hayatım boyunca ettiğim kaba laflar 'aptal salak'tan ibaretken neler işitiyor şu kulaklarım. Hiç saygım kalmadı bu yüzden ona, sadece sert biri olduğu için kavga anlarında çekiniyorum elinin ve dilinin ayarı kaçabilir diye. Benim yaşadığım dibine kadar psikolojik baskı. Tek kıyafet konumuz da değil. Benim misafir ağırlamamı beğenmez, aslında beğenir (ikram , hizmet, sunum,agırlama) ama hep bi noksanımdır bu konuda. Ya sohbetim yoktur, ya zoraki davet etmişimdir vs vs. Offf Allahım nasıl çıkacağım düzlüğe?
 
Bi uzmandan yardım alın
Daha yolun basindasiniz
Fazla yipratmayin kendinizi
Bir deneyin bakalım onun "benim esim soyle olmali" dedigi seyleri.
Belki oyle olmak sizinde hosunuza gider ve sorunlar cozulur.


Tabi esinizin istekleri karakterinizden ödün vermenize çoktan neden olmasin..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…