O sınava yarın ben de gireceğim ama öylesine :) Sınavı görmek için. Bak o benim bahsettiğim arkadaşın her kahrını çektim dört sene boyunca. Odalarımız değişti (dışarıdan bir sebep yüzünden) hadi arkadaşlığımız bitmesin etmesin dedik ki kendisi hala daha okul bitince haberleşmeye devam edelim bilmem ne der. Böyle bi değişti, bencilleşti, bi garipleşti. Hiçbir zaman sırtımı dönmedim ona, vizelerde bile çalıştırdım. Hiçbir ricasını geri çevirmedim. O işte anlattığım şeyi yapınca da tamam dedim, onu bundan sonra kafamda koyacağım yer belli oldu. Belki de çoktan belli olmalıydı. Şimdi ben artık onu çıkarım için kullanacağım. Sınav okulumu bulmakta zorlandım mesela, şimdi yarın sabah tek başıma olsam uğraş dur tekrar okulu bulmakla. Ama ben ne yapacağım, bu bahsettiğim arkadaşla aynı okuldaymışız, dedim ona yarın beraber gidelim, ben yolu bulmakta zorlandım falan diye. Açıkça da söylüyorum yani. Tamam dedi birlikte gidicez. Benimle olan planını işim var diyerek iptal eden insan yarın sınavdan sonra oda arkadaşlarıyla takılacak. Takılsın, önemi yok, bana ne. Ama benim tavrım artık belli. Çok yüksek ihtimalle beni de davet eder (oda arkadaşları beni sever çünkü) ama bu defa ben ekeceğim onu, işim var diyeceğim. Demek ki paylaşacak bişeyimiz kalmamış. Zaten az kaldı okulun bitmesine, pek işim olmaz onunla. Nabza göre şerbet, böyle insanlar bunu hakediyor. İnsanların yaptıkları yüzünden üzülmeyi çoktan bıraktım ben. Sen de bırak.