- 13 Ağustos 2017
- 189
- 380
- 103
- Konu Sahibi yildiztozuu
- #1
28 yaşındayım. Herkesle anlaşırım ama herkesle dost olamam. Dostum dediğim birkaç kişi vardı. Onlarla da sorun oldu. Biri için hep iyiliğini istiyordum , yakinimdakilerle sorunu varken yanında oldum haklı olduğu için. Sonra o beni öyle bir arada koydu arkamdan birşeyler çevirdi. Yıkıldım. Abartmıyorum 6 yaşından beri yediğim içtiğim bir gitmezdi.
Diğeriyle evliligimin ilk yillarinda dağ başında bir lojmanda kalırken çok yakın olduk. Sonra birgün konu açıldı. Ben evime zaten kimse gelmediği için azami eşya almıştım o her tarafı çok güzel döşemişti. Sonra bir yerden ufaktan atıştık. Başladı senin evin göç yemiş gibi yok senin dolabın şöyle benimki böyle (fotoğraf atiyordu)
Arayı bozduk konuşmadım sonra özür diledi vs gonulsuz de cevap veriyorum eskisi gibi değilim.
Insan eşiyle, çocuğuyla paylaşamadığı şeyleri konuşmaya dertlenmeye akıl almaya ihtiyacı oluyor ve benim hayatımda insan çok ama dostum yok.
Memur oldum bana çocuğun küçük nasıl çalışacaksın yok zor olur emin misin diye hergun soruyorlardı. Işe başladım sosyal medyada hesaplarım vvar reklam gelirim vardi. Onu hesaplıyorlar memur maaşımı hesaplıyorlar. Sana aylık 10bin gelir. Veya birşey oluyor ben müdür de olsam eşim çalıştırmaz vs :)
Acaba diyorum benim hayat şartlarım iyilestikce yanımdakiler uzaklaşmaya mı başlıyor? Maddi acıdan çok rahatım, evliliğinde gayet iyiyim, kızım sağlıklı bunlar bana yeter.. Daha fazla arayışa girmemek lazım.
Sizleri merak ettim benim gibi sorunlar yaşayan var mı?
Diğeriyle evliligimin ilk yillarinda dağ başında bir lojmanda kalırken çok yakın olduk. Sonra birgün konu açıldı. Ben evime zaten kimse gelmediği için azami eşya almıştım o her tarafı çok güzel döşemişti. Sonra bir yerden ufaktan atıştık. Başladı senin evin göç yemiş gibi yok senin dolabın şöyle benimki böyle (fotoğraf atiyordu)
Arayı bozduk konuşmadım sonra özür diledi vs gonulsuz de cevap veriyorum eskisi gibi değilim.
Insan eşiyle, çocuğuyla paylaşamadığı şeyleri konuşmaya dertlenmeye akıl almaya ihtiyacı oluyor ve benim hayatımda insan çok ama dostum yok.
Memur oldum bana çocuğun küçük nasıl çalışacaksın yok zor olur emin misin diye hergun soruyorlardı. Işe başladım sosyal medyada hesaplarım vvar reklam gelirim vardi. Onu hesaplıyorlar memur maaşımı hesaplıyorlar. Sana aylık 10bin gelir. Veya birşey oluyor ben müdür de olsam eşim çalıştırmaz vs :)
Acaba diyorum benim hayat şartlarım iyilestikce yanımdakiler uzaklaşmaya mı başlıyor? Maddi acıdan çok rahatım, evliliğinde gayet iyiyim, kızım sağlıklı bunlar bana yeter.. Daha fazla arayışa girmemek lazım.
Sizleri merak ettim benim gibi sorunlar yaşayan var mı?
