Yalnızlığa çok alıştım

Freyja94 · 4 Ağustos 2017

Başlıkta da belirttiğim gibi sorunum yalnızlığa alışmak. Üniversiteye hazırlandığım dönemlerde kendimi eve kapattım, okulda bile kimseyle konuşmaz sürekli uyurdum, okul bitti 2 sene boyunca istediğim yer için kendimi eve kapatıp ders çalıştım, kendime bir dünya kurdum, bütün arkadaşlarımla arada konuşmak dışında görüşmeyi kestim. Aradan iki sene geçti okula gidip geliyorum ama bu durumu hala üzerimden atamadım.

Arkadaşlarım var aslında sorunum içine kapanıklık veya yalnızlık hissi değil sadece evdeyken daha mutluyum. Bir kere arkadaşımla buluşursam yakın zamanlarda ikinciye buluşmak veya konuşmak istemiyorum. Erkek arkadaşımla bile haftada bir kereden fazla buluşmak işkence gibi geliyor. Kendimi çok mutsuz ve halsiz hissediyorum. Onu sevmediğimden değil kesinlikle bu, sürekli buluşunca ne yapacağız ne konuşacağız? Her gün buluşanlara o kadar özeniyorum ki... Sözlendik, hala nasıl oldu farkında değilim. Evlenirsek ne yapacağım sürekli dip dibe onu hiç bilmiyorum zaten. Sonuç olarak ben halimden memnunum üniversite hayatı, dersler derken her şey güzel, kolay da hayat böyle geçmez sonuçta. Yaşıtlarım geziyor, bunun iş hayatı da var. Ben nasıl aşabilirim bu durumu? Fikirlerinizi belirtirseniz çok mutlu olurum. Teşekkürler şimdiden

ortam virusu · 4 Ağustos 2017

Eğer yalnızlık ihtiyacı hayatınızı negatif etkileyecek seviyeye çıkarsa bunu "asosyallik" olarak adlandırmak gerekir.
"Kendime bir dünya yarattım", "dışarıdayken halsiz hissediyorum" gibi ifadeleriniz de bunu destekler nitelikte.
Profesyonel yardım almanızı öneririm, tedavisi basit.

Freyja94 · 4 Ağustos 2017

ortam virusu .!.:
Eğer yalnızlık ihtiyacı hayatınızı negatif tönde etkileyecek seviyeye çıkarsa bunu "asosyallik" olarak adlandırmak gerekir.
"Kendime bir dünya yarattım", "dışarıdayken halsiz hissediyorum" gibi ifadeleriniz de bunu destekler nitelikte.
Profesyonel yardım almanızı öneririm, tedavisi basit.

halsiz hissediyorumdan kastım şuydu aslında, mesela sizinle bir kez konuştuk buluştuk diyelim, her şey çok güzel, yedik içtik eğlendik ama aynı hafta içinde bir kez daha buluşmak istemiyorum, buluşunca yorgun gibi hissediyorum, sıkılıyorum ve hemen eve gitmek istiyorum. Bu mu asosyallik dediğiniz? Okula bile 3 gün üst üste gidince 4. gün sıkılıyorum aynı insanları sürekli görmekten. Yanlarından kaçacak yer arıyorum resmen.

bi_perva · 4 Ağustos 2017

Freyja94 .!.:
Başlıkta da belirttiğim gibi sorunum yalnızlığa alışmak. Üniversiteye hazırlandığım dönemlerde kendimi eve kapattım, okulda bile kimseyle konuşmaz sürekli uyurdum, okul bitti 2 sene boyunca istediğim yer için kendimi eve kapatıp ders çalıştım, kendime bir dünya kurdum, bütün arkadaşlarımla arada konuşmak dışında görüşmeyi kestim. Aradan iki sene geçti okula gidip geliyorum ama bu durumu hala üzerimden atamadım.

Arkadaşlarım var aslında sorunum içine kapanıklık veya yalnızlık hissi değil sadece evdeyken daha mutluyum. Bir kere arkadaşımla buluşursam yakın zamanlarda ikinciye buluşmak veya konuşmak istemiyorum. Erkek arkadaşımla bile haftada bir kereden fazla buluşmak işkence gibi geliyor. Kendimi çok mutsuz ve halsiz hissediyorum. Onu sevmediğimden değil kesinlikle bu, sürekli buluşunca ne yapacağız ne konuşacağız? Her gün buluşanlara o kadar özeniyorum ki... Sözlendik, hala nasıl oldu farkında değilim. Evlenirsek ne yapacağım sürekli dip dibe onu hiç bilmiyorum zaten. Sonuç olarak ben halimden memnunum üniversite hayatı, dersler derken her şey güzel, kolay da hayat böyle geçmez sonuçta. Yaşıtlarım geziyor, bunun iş hayatı da var. Ben nasıl aşabilirim bu durumu? Fikirlerinizi belirtirseniz çok mutlu olurum. Teşekkürler şimdiden

Ben de insanlarla mesafeleyim. Öğretmenlik yapıyorum evliyim aslında kendimi zorluyorum gibi oluyor. Evlenmeden önce eve gelir gelmez odama kapanirdim. Şimdi de öyle yapıyorum ama anneme ve kv gitmem gerekiyor mecbur çıkıyorum belirli zamanlarda. Şuan yaz tatilindeyiz kimse bana bulaşmasa tek başıma mutlu mutlu yaşıyorum. Senin dediğin gibi yalnızlığı seviyorum. Eşim dışarı çık arkadaşlarınla buluş diye zorluyor galiba benden korkuyor ama sıkılıyorum sanki evde olmadigim gün boşa geçmiş gibi hissediyorum koşa koşa evime geliyorum.

AklinYolu1 · 4 Ağustos 2017

Ben de useniyorum bugunlerde cikmaya ama diyet yaptigim icin cok az yedigimden dolayi konusmaya bile enerjim kalmiyor. Aksama aciliyorum biraz. Senin de fiziksel bir sorunun olabilir mi ya da evcimen bir yapin olabilir mi?

Freyja94 · 4 Ağustos 2017

bi_perva .!.:
Ben de insanlarla mesafeleyim. Öğretmenlik yapıyorum evliyim aslında kendimi zorluyorum gibi oluyor. Evlenmeden önce eve gelir gelmez odama kapanirdim. Şimdi de öyle yapıyorum ama anneme ve kv gitmem gerekiyor mecbur çıkıyorum belirli zamanlarda. Şuan yaz tatilindeyiz kimse bana bulaşmasa tek başıma mutlu mutlu yaşıyorum. Senin dediğin gibi yalnızlığı seviyorum. Eşim dışarı çık arkadaşlarınla buluş diye zorluyor galiba benden korkuyor ama sıkılıyorum sanki evde olmadigim gün boşa geçmiş gibi hissediyorum koşa koşa evime geliyorum.

kesinlikle katılıyorum. buluşup bir kafede yemek yesek ne olacak yani kendim çıkıyorum alışverişimi de sporumu de tek başıma yapıyorum ama sürekli hale gelince ondan da sıkılıyorum işte.

Bir de bende şöyle bir durum var, çok fazla hayal kuruyorum. Hayallerimi gerçekleştirsem bile hayal kurduğum zamanki kadar mutlu olamıyorum, haz alamıyorum ama hayal kurarken öyle mi? Gerçekte yaşadığım hayallerimin bile en derin mutluluklarımı onları hayal ederken yaşadım bu gerçekten bir sorun sanırım.

Kirmiziatkilikiz · 4 Ağustos 2017

Ben de böyleyim. Hayatta bir esimle vakit geçirmekten bir de kendimle vakit gecirmekten keyif aliyorum. aslinda cok sevdigim ve deger verdigim arkadaşlarım var ama hicbir bir kendim degil

Freyja94 · 4 Ağustos 2017

AklinYolu1 .!.:
Ben de useniyorum bugunlerde cikmaya ama diyet yaptigim icin cok az yedigimden dolayi konusmaya bile enerjim kalmiyor. Aksama aciliyorum biraz. Senin de fiziksel bir sorunun olabilir mi ya da evcimen bir yapin olabilir mi?

Evcimen olduğum kesin zaten ama aynı zamanda sürekli şunu yapalım, bunu yapalım, şuraya da gidelim diyen birisiyim. hatta iki sene kendimi eve kapattığımı duyunca arkadaşlarım: "sen gezmeyi seven birisin nasıl yaptın bunu?" tepkisini almıştım. Biraz çelişkili olabilir yazdıklarım ama durum bu işte.

Aslında enerjim var ama bunu aynı insanlarla, aynı monotonlukta yaşayamıyorum. Lisede bu yüzden 3 kere okul değiştirdim inanabiliyor musunuz? Sürekli aynı insanlar, aynı ortamda olunca depresyona giriyorum, mutlu olamıyorum. Evde kaldığım süreler bu aynı insanlardan sıkılma olayı arttı tabii. Diyorum ya 3 gün okula gitsem 4. gün kaçacak yer arıyorum yanlarından.

Upsmila · 4 Ağustos 2017

Benimde hep az arkadaşım olurdu lise yıllarımda da arkadaşlarımla aram bozulunca yalnız kalmıştım. İlk başta zor gelen bu durum sonradan büyüleyici gelmeye başladı :) hâlâ daha yalnızlığı çok seviyorum kendi başıma alışveriş yaparım sinemaya giderim gezerim. Ama dikkat edilmesi gereken şey bunun bi sınırı olmalı. Çünkü yalnızlığa alışıp da onu sevdin mi vazgeçmesi çok zor oluyor. Size tavsiyem alışkanlığınızı kırmaya çalışın. Dışarı mı çıkacaksınız istemeseniz bile yanınıza birini çağırın. Yavaş yavaş insanlarla birlikte olabileceğiniz bu tarz değişiklikler yapın hayatınız da.

Kirpicik · 5 Ağustos 2017

Bence insanlik asosyallesiyor. Efkarlandim.

bi_perva · 5 Ağustos 2017

Ahahahshs ayyy inanmiyorimmmm.... ayy ben de öyleyim.. Galiba küçüklükten kaldı ben de.. kucukken çok kilolu ve ozguvensiz bir çocukluk geçirdim. Sınıfta sokakta çocuklar benle dalga geçerdi sürekli.. O zamanlarda başladı kendimi hep çok zayıf çok güzel oldgumu hayal ederim. Ama film gibi konuşmalar diyaloglar da dahil.. O zamanlarda başladı daha sonraları ailem cok korumacı olduğu için beni kolay kolay dışari salmazdı. Yok beni organ mafyası kaçırırmış yok teröristler bomba atar gibi sebepler sunardı. Uni ye kadar hayatım okul ve ev arasında geçti kısıtlı arkadaş görüşmelerin olurdu. O zamanlar canım sıkıldıkça kafamdan film çekerdim başrol hep kendim olurdum.. otobüs de yolda yürürken araba kullanırken bile müzik ile birlikt e hayal kurmaya başlıyorum.. Eşim ile tanıştıktan sonra azaldı ama yine zaman zaman hayal kuruyorum hayalden ziyade başrolü ben olan filmlerimi beynimde çekiyorum.. galiba ben gerçeklerden kaçmak için bu yolu seçmişim bilemiyorum..

AklinYolu1 · 5 Ağustos 2017

Freyja94 .!.:
Evcimen olduğum kesin zaten ama aynı zamanda sürekli şunu yapalım, bunu yapalım, şuraya da gidelim diyen birisiyim. hatta iki sene kendimi eve kapattığımı duyunca arkadaşlarım: "sen gezmeyi seven birisin nasıl yaptın bunu?" tepkisini almıştım. Biraz çelişkili olabilir yazdıklarım ama durum bu işte.

Aslında enerjim var ama bunu aynı insanlarla, aynı monotonlukta yaşayamıyorum. Lisede bu yüzden 3 kere okul değiştirdim inanabiliyor musunuz? Sürekli aynı insanlar, aynı ortamda olunca depresyona giriyorum, mutlu olamıyorum. Evde kaldığım süreler bu aynı insanlardan sıkılma olayı arttı tabii. Diyorum ya 3 gün okula gitsem 4. gün kaçacak yer arıyorum yanlarından.

Sadece cafede oturmak sıkar insani zaten. Belki de degisik aktiviteler ariyorsun ve arkadaslarin bunu karsilamiyor.

Freyja94 · 5 Ağustos 2017

Upsmila .!.:
Benimde hep az arkadaşım olurdu lise yıllarımda da arkadaşlarımla aram bozulunca yalnız kalmıştım. İlk başta zor gelen bu durum sonradan büyüleyici gelmeye başladı :) hâlâ daha yalnızlığı çok seviyorum kendi başıma alışveriş yaparım sinemaya giderim gezerim. Ama dikkat edilmesi gereken şey bunun bi sınırı olmalı. Çünkü yalnızlığa alışıp da onu sevdin mi vazgeçmesi çok zor oluyor. Size tavsiyem alışkanlığınızı kırmaya çalışın. Dışarı mı çıkacaksınız istemeseniz bile yanınıza birini çağırın. Yavaş yavaş insanlarla birlikte olabileceğiniz bu tarz değişiklikler yapın hayatınız da.

sorunum arkadaşsızlık değil zaten bir sürü arkadaşım vardır ama onlara gereken değeri vermiyorum. Yanımda birisini çağırınca sıkılıyorum, karşımdakini de sıkıyorum sanırım. Bir de ben çok hızlı birisiyimdir sürekli oradan oraya koştururum, yüzlerce kıyafet denerim alışverişte ve aşırı kararsızım insanlar deli oluyor benimleyken

Upsmila · 5 Ağustos 2017

Freyja94 .!.:
Evcimen olduğum kesin zaten ama aynı zamanda sürekli şunu yapalım, bunu yapalım, şuraya da gidelim diyen birisiyim. hatta iki sene kendimi eve kapattığımı duyunca arkadaşlarım: "sen gezmeyi seven birisin nasıl yaptın bunu?" tepkisini almıştım. Biraz çelişkili olabilir yazdıklarım ama durum bu işte.

Aslında enerjim var ama bunu aynı insanlarla, aynı monotonlukta yaşayamıyorum. Lisede bu yüzden 3 kere okul değiştirdim inanabiliyor musunuz? Sürekli aynı insanlar, aynı ortamda olunca depresyona giriyorum, mutlu olamıyorum. Evde kaldığım süreler bu aynı insanlardan sıkılma olayı arttı tabii. Diyorum ya 3 gün okula gitsem 4. gün kaçacak yer arıyorum yanlarından.

Ay ssıkılganlık bende de var. Bi gün iyi olduğum insanla diğer gün konuşasım gelmeyebiliyor. Aynı yerde olmayı sürekli aynı insanları görmeyi aynı şeyleri yapmaya dayanamıyorum pek. Amaaan boşverin sevin kendinizi böyle :) bizde böyleyiz işte bence zor ama çok daha eğlenceli :)

Upsmila · 5 Ağustos 2017

Freyja94 .!.:
sorunum arkadaşsızlık değil zaten bir sürü arkadaşım vardır ama onlara gereken değeri vermiyorum. Yanımda birisini çağırınca sıkılıyorum, karşımdakini de sıkıyorum sanırım. Bir de ben çok hızlı birisiyimdir sürekli oradan oraya koştururum, yüzlerce kıyafet denerim alışverişte ve aşırı kararsızım insanlar deli oluyor benimleyken

Burcunuz ikizler mi beni tarif ediyorsunuz da

bi_perva · 5 Ağustos 2017

Freyja94 .!.:
kesinlikle katılıyorum. buluşup bir kafede yemek yesek ne olacak yani kendim çıkıyorum alışverişimi de sporumu de tek başıma yapıyorum ama sürekli hale gelince ondan da sıkılıyorum işte.

Bir de bende şöyle bir durum var, çok fazla hayal kuruyorum. Hayallerimi gerçekleştirsem bile hayal kurduğum zamanki kadar mutlu olamıyorum, haz alamıyorum ama hayal kurarken öyle mi? Gerçekte yaşadığım hayallerimin bile en derin mutluluklarımı onları hayal ederken yaşadım bu gerçekten bir sorun sanırım.

Ben bu hayal kurma işini kimseye soyleyememistim kafama takıyordum. Sonra üni de sınıf arkadaşım da böyle olduğunu söyledi yani istemsiz oluyor. Biz küçükken Çılgın Bediş vardı onun gibi oluyorum. Galiba bu yalnızlıkla oluyor bilmiyorum.
Çok takmıyorum artık sorunsa da bir uzmana gitmeli miyim acaba. O yüzden mi yalnızlığı seviyoruz bunun sonu sizp

bi_perva · 5 Ağustos 2017

Upsmila .!.:
Burcunuz ikizler mi beni tarif ediyorsunuz da

Benim ikizler arkadaşın sorunlarının hepsine sahibim ve o bunları sorun olarak konu açana dek sorun gibi görmemiştim

Freyja94 · 5 Ağustos 2017

Kirmiziatkilikiz .!.:
Ben de böyleyim. Hayatta bir esimle vakit geçirmekten bir de kendimle vakit gecirmekten keyif aliyorum. aslinda cok sevdigim ve deger verdigim arkadaşlarım var ama hicbir bir kendim degil

yani ben de sevgilimle zaman geçirmekten hoşlanırım ama nadiren görüşmek şartıyla iş sürekli hale gelince gerçekten çok sıkılıyorum, ne diyeceğimi ne anlatacağımı şaşırıyorum. her gün buluşsak ses çıkarmadan film izlesek, kitap okusak, oyun oynasak tamam ama birlikte bir şeyler yapmak mı? kaçacak yer arıyorum. ağustos sonu tatil planımız var ne yapacağım hiç bilmiyorum

Upsmila · 5 Ağustos 2017

bi_perva .!.:
Benim ikizler arkadaşın sorunlarının hepsine sahibim ve o bunları sorun olarak konu açana dek sorun gibi görmemiştim

Bence sorun değil :) Gerçekten zor hele o sıkılgan hallerimiz aşırı kararsız olmamız. Diğer insanların bunu kolay kolay anlamaması vs. Ama bence biz böyle çok güzeliz :) çok eğlenceliyiz ele avuca sığamıyoruz :)

Kirmiziatkilikiz · 5 Ağustos 2017

Freyja94 .!.:
yani ben de sevgilimle zaman geçirmekten hoşlanırım ama nadiren görüşmek şartıyla iş sürekli hale gelince gerçekten çok sıkılıyorum, ne diyeceğimi ne anlatacağımı şaşırıyorum. her gün buluşsak ses çıkarmadan film izlesek, kitap okusak, oyun oynasak tamam ama birlikte bir şeyler yapmak mı? kaçacak yer arıyorum. ağustos sonu tatil planımız var ne yapacağım hiç bilmiyorum

cok tatlisiniz. Konuşmayi mi sevmiyorsunuz? Sessiz sakin biri misinizdir?

Yalnızlığa çok alıştım

Ubi dubium ibi libertas

You'll know me soon.

Ubi dubium ibi libertas

Popüler Üye

Nirvana

Ubi dubium ibi libertas

Popüler Üye

Ubi dubium ibi libertas

Popüler Üye

sarkastik kirpi uye

Popüler Üye

Nirvana

Ubi dubium ibi libertas

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Ubi dubium ibi libertas

Popüler Üye

Popüler Üye

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency