Yalnızlığa çok alıştım

cok tatlisiniz. Konuşmayi mi sevmiyorsunuz? Sessiz sakin biri misinizdir?
Çok çelişkili olacak ama aslında değilim mesela birileriyle ilk tanıştığımda ya da yeni ortama girdiğimde çok konuşkan, enerjik, atılgan birisiyim ama bu buluşma olayı sürekli hale gelince sessiz, sakin birisine dönüşüyorum, anlatacak bir şeyim kalmıyor ya da bilmiyorum insanların beni tanımalarına izin vermeyi çok sevmiyorum, kaçıyorum o ortamdan
 
Normalde ben de kendi durumumdan memnunumdur. Okulda çok hareketiyim herkes beni çok neşeli yerinde duramayan enerji deposu sanır. Saat yedide dersimiz başlardı herkes bana hayran kalır ama gelin görün ki eve gelince yerimden kalkamam üşengecim ev islerini bile zorla yaparım.. çok yakın arkadaşım vardır kardeşim gibi ama zaman gelince onla olmak bile sıkıyor.. insanlar sıkıcı geliyor çok uzun süre birisi ile olamıyorum eşim bir kaç gün ise gitmemisti kışin onu çok seviyorum ama biraz git öyle gel demisligim vardır. Ama bir gün onu görmesem de ölürüm gibi.. ve evet alışveriş bir kabusssss.. Bir tatlı almak için bile saatlerce düşünebilirim.. insanlar nasıl hmen karar veriyor ya pişman olmaktan korkmuyorlar mi diye duusnup duruyorum:/
 
Sadece cafede oturmak sıkar insani zaten. Belki de degisik aktiviteler ariyorsun ve arkadaslarin bunu karsilamiyor.
olabilir, belki. senelerdir dilimde tüy bitti tatile gidelim, kamp yapalım, yeni yerler görelim diye. izin alamadı ya da canları istemedi bilemiyorum. sırt çantasıyla avrupa'yı gezmek istiyorum dedim diye "ne bu sırt çantası merakı" tepkisini almıştım mesela. belki bakış açılarımız farklıdır arkadaşlarımla ama anlaşıyoruz işte
 

Ben daha genc iken arkadas olacaktik ki.

Benim sorunum da bu. Cafede oturmak da bir yere kadar.
 

Aynen bir tatlı için küçük bir eşya için bile bende karar vermekte zorlanıyorum. Aklıma bir sürü ihtimal geliyor :) kendimi durduramıyorum. Sıkılganlıkta aynı şekilde. Çok fazla aynı kişilerle yan yana kalamıyorum. Bu onları sevmediğimden değil, elimde olan bir şeyde değil. Ben daha evli değilim ama şimdiden düşünüyorum arada bi kendim hava almak için giderim bi yerlere diye :)
Benim ruh halimde çabuk değişebiliyor. Bi bakarsınız çok neşeliyim çok hayat doluyum sonra bi bakarsınız sessiz sakin durgun biri olabiliyorum.
Gerçekten karmaşığız. Burcumuz adının hakkını veriyor adı üstünde ikizler :)
Dediğim gibi ama ne kadar zor olursa olsun bence mükemmel bu
 
ben ikizler değilim ama yine bir o kadar dengesiz olan balığım
 
Al benden de o kadar :) bende hep evdeyim sürekli.okul hayatimdan beri tek takilirdim evlendim hala aynıyım kimseyle bir yere gidip gelmeyi takilmayi hatta konuşmayı bile sevmiyorum komsularim o kadar çağırır ne giderim ne de gel derim çünkü muhabbet laf yok ne dicem ne konusacam diyorum hatta esime bile bazen diyorum ki dua et sana alıştım sevdim yoksa senle bile konusmazdim diyorum
 
Dogru arkadaslari bulamadigindan bu sıkılganlik...
bilmiyorum, aslında hepsi çok iyi, benden çok beni düşünen insanlar ama hayata bakış açılarımız, gelecek planlarımız uymuyor bir türlü. Kurslara da gittim çevre edinmek için ama bende bir sorun var demek ki
 
Ben daha genc iken arkadas olacaktik ki.

Benim sorunum da bu. Cafede oturmak da bir yere kadar.
keşke internette bir sürü kişi görüyorum mesela benimle aynı fikirde olan, aynı hayat görüşlerini, hedeflerini paylaşan kişiler ama gerçek hayata gelince hep tam tersi insanlar karşıma çıktı şimdiye kadar. İnsanlar nasıl buluyor kafa dengi birilerini de gezip tozuyor ben çok şaşırıyorum cidden
 
Bayılırım yalnızlığa. Çocukluğumdan beri. Hayal kurmak benim için de resmen bir aktivitedir. Sadece düşünmek, hayal kurmak ve yalnız kalmak için bazen birileriyle gidilecek yerlere erken çıkar yalnız giderim, yalnız dönerim, kendime iş uydururum. Buraya kadar güzel. Ama yalnızlığa fazla alışmanın beni çok zora soktuğu zamanlar da oluyor : sosyal ilişkilerde bazen akıl edememezlik yapıyorum, insanların dertlerini ya da sevinçlerini paylaşacak zamanı kaçırıyorum, bencilleşme tehlikesi de var yani.
 
ben ikizler değilim ama yine bir o kadar dengesiz olan balığım
Hoşgeldin ben Bir balık burcu olarak ( yükselenim de ikizler) duygular arası geçişlerime ben bile yetişemiyorum ve evet yalnızlığı seviyorum. Aynı sıkılganlık bende de var. Çözümünü bulursam yazarım.
 
başka bir konudan hatırlıyorum seni Seridina. Sevdiceğinin burcu da boğaydı değil mi? Onlar düşünsün artık duygu geçilerimizi, başka işleri mi var
 
Balık, yükseleni de yengeç geldi haaaaanımmm. Bende duygu geçişi bile pek yok, net. Dağılın
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…