- 3 Ocak 2017
- 89
- 49
- 88
- 28
Merhaba KK üyeleri bu siteyi çoook önceden takip ediyordum üye olup konu açmak bu güne nasipmiş. Herkese hayırlı akşamlar öncelikle
Benim sorunum, şu zamana kadar sürekli yalnız kalmam. Üniversite 2. sınıf öğrencisiyim. Buraya ilk geldiğimde tanımadığım bir insanla aynı evde kaldım apart-yurt konseptli bir yerdi. Çok sorunlar yaşadım çok yıprandım gerçekten tam anlamıyla bir insan nasıl kullanılır? bunun cevabı olmuştum. Sonrasında 2. sene ayrı eve çıkmaya karar verdim yalnız başıma, bunu kendim istedim burda problem yok ama okulda da çok yalnızım. Üniversite de arkadaş grupları olur ya, 3 grupa girdim ve 3ünden de kendi isteğimle çıktım, birinde anlaşamadığım biri vardı grupta tahammül edemedim onlarda beni çok umursamayınca ordan çıktım, 2.sinde grupun başındaki erkek hoşlandığını falan söyledi ordan da çıktım ışın hızıyla, bu sonuncusu da 3lü kız grubuyduk ve biri tarafından istenmiyordum, diğeri de onunla arası limoni olunca benimle iyi oluyordu, iyi olunca bana tepeden bakmaya başlıyordu, baya patavatsız ve aşağılayıcı tavırları vardı, 1 yıl kadar süren arkadaşlığımı kibarca bitirmeye çalışırken olaylı bir şekilde bitti.
Anlayacağınız şuan çok yalnızım, okulda kendimi yapayalnız hissediyorum, bütün sınıfı elden geçirdiğim için de hepsi garip garip oh olsun sana der gibi bakıyor
(Bazı beylerin ilk seneki tekliflerini de geri çevirmiştim ve grubundan çıktığım arkadaşların arkadaşlarının da bana dolu olduğunu düşünürsek sınıfın çoğu..)
Bir tek komşum var şuan, ilk sene tanışmıştım, o çok çok iyi biri ama sürekli vakit geçiremiyoruz sevgilisinden dolayı.
Sevgili demişken o ayrı bir dünya zaten, şu ana kadar bütün eski sevgililerim (3) sapık gibiydi, aklı fikri oradaydı hiç sevildiğimi hissetmedim, bu yaz 1 yıllık sevgilim tarafından aldatıldım, çook olaylı bir şekilde bitti..
Bu yalnızlığımı aşmam için napmalıyım? Üniversiteden öncede böyleydi, arkadaş edinme konusunda sıkıntım yok ama sonrasında sonu hüsran oluyor, aynı şekilde sevgili konusunda da bu böyle.
Önerileriniz ve fikirlerinizi bekliyorum..
Benim sorunum, şu zamana kadar sürekli yalnız kalmam. Üniversite 2. sınıf öğrencisiyim. Buraya ilk geldiğimde tanımadığım bir insanla aynı evde kaldım apart-yurt konseptli bir yerdi. Çok sorunlar yaşadım çok yıprandım gerçekten tam anlamıyla bir insan nasıl kullanılır? bunun cevabı olmuştum. Sonrasında 2. sene ayrı eve çıkmaya karar verdim yalnız başıma, bunu kendim istedim burda problem yok ama okulda da çok yalnızım. Üniversite de arkadaş grupları olur ya, 3 grupa girdim ve 3ünden de kendi isteğimle çıktım, birinde anlaşamadığım biri vardı grupta tahammül edemedim onlarda beni çok umursamayınca ordan çıktım, 2.sinde grupun başındaki erkek hoşlandığını falan söyledi ordan da çıktım ışın hızıyla, bu sonuncusu da 3lü kız grubuyduk ve biri tarafından istenmiyordum, diğeri de onunla arası limoni olunca benimle iyi oluyordu, iyi olunca bana tepeden bakmaya başlıyordu, baya patavatsız ve aşağılayıcı tavırları vardı, 1 yıl kadar süren arkadaşlığımı kibarca bitirmeye çalışırken olaylı bir şekilde bitti.
Anlayacağınız şuan çok yalnızım, okulda kendimi yapayalnız hissediyorum, bütün sınıfı elden geçirdiğim için de hepsi garip garip oh olsun sana der gibi bakıyor
(Bazı beylerin ilk seneki tekliflerini de geri çevirmiştim ve grubundan çıktığım arkadaşların arkadaşlarının da bana dolu olduğunu düşünürsek sınıfın çoğu..)Bir tek komşum var şuan, ilk sene tanışmıştım, o çok çok iyi biri ama sürekli vakit geçiremiyoruz sevgilisinden dolayı.
Sevgili demişken o ayrı bir dünya zaten, şu ana kadar bütün eski sevgililerim (3) sapık gibiydi, aklı fikri oradaydı hiç sevildiğimi hissetmedim, bu yaz 1 yıllık sevgilim tarafından aldatıldım, çook olaylı bir şekilde bitti..
Bu yalnızlığımı aşmam için napmalıyım? Üniversiteden öncede böyleydi, arkadaş edinme konusunda sıkıntım yok ama sonrasında sonu hüsran oluyor, aynı şekilde sevgili konusunda da bu böyle.
Önerileriniz ve fikirlerinizi bekliyorum..
