Bana düğünün kendisi komik geliyor artik. Dışarıda yalniz vakit gecirmek kadar hic bir sey mutlu etmiyor nerdeyse beni. Ama arkadaslarimla cay kakve sohbetinin de yeri ayri. Ben yalnizligi seviyorum diyordum ama siz benden epey fazlasiniz. Ileriyi dusununce sıkıntı o yuzden birilerine yer acmaniz lazim hayattaMerhaba arkadaşlar,
Size enginlere sığmayıp taşan yalnızlığımdan bahsetmek istiyorum. Aslında durumun az çok farkındaydım ancak doğum günüm olunca baya koydu
Başlarda çok tatlıydı bu durum, bile isteye yaptım. Sinemaya gideceğimi anlayıp peşime takılmasın millet diye onu bile gizliyordum. Tek başıma gezmek, tek başıma sinemaya gitmek, tek başıma kitapçıda dolaşmak vs huzur veriyordu bana. Yalnız yaşayacağım günleri heyecanla bekliyordum, 2 senedir yalnız yaşıyorum, birkaç ay sonra bir süreliğine ailemin yanına dönmem gerekecek, sonra tekrar yalnızlık.
Zamanla işin tadı kaçmaya başladı arkadaşlar. Çok okul değiştirmişliğim, çok insanla muhattap olmuşluğum vardır. Bu kadar insan içinden bir tane bile mi doğum günümde arayıp soracak adam bulamadım, şaka gibi.
Bazı psikolojik problemlerim var ama gittiğim psikiyatristlerin zeka düzeylerini beğenmediğim için tedavileri yarım bıraktım hep. Buradan bir özeleştiri çıkartıyorum; insanları beğenmiyorum evet, ukalayım. Benim zekam fena değildir, bilgi düzeyim de aynı şekilde. Bir insanı hayatıma alabilmek için benimle en azından aynı seviyede olmasını bekliyorum. Bunu yaptığım için pişman mıyım? Hayır.
Ama aynı zamanda eğlenceli bir arkadaşımdır, insanlar genelde benimle vakit geçirmekten hoşlanırlar ama biraz fazla yakınıma girdikleri anda ben onları uzaklaştırırım.
Duygusal ilişkilere gelirsek ise, bunun için kullanabileceğim en uygun kelime katastrofik olur. Başarısız ilişkilerim ve ilişki girişimlerimi toplasak Mars'a gidip gelirdik ama bence toplamaya hiç gerek yok. Bunların da çeşitli nedenleri var tabii.
Yalnız yaşayan, ailesi dışında herhangi bir insanla ilişkisi olmayan kadınlardan öneriler gelse hiç fena olmaz sanki. Aynı zamanda önümde önemli bir sınav var ama benim çalışma motivasyonum ve konsantrasyonum eksilerde seyrediyor.
Bir de, düğünde kılıçla pasta kesmek bir tek bana mı komik geliyor?
Dimi, itici geliyor bana..Bu ara esprili dille dert anlatmaya çalışma veya olayi absürd bi yere bağlama modasi var sanirim KK'de..
7 katlı pastayı meyve bıçağıyla mı kessinler?
Bu ara esprili dille dert anlatmaya çalışma veya olayi absürd bi yere bağlama modasi var sanirim KK'de..
Aaaa siz aynı bensiniz yahu!
Hep yalnız yaşamaktan dolayı ilerde pişmanlık duyup duymayacağımı düşünmüşümdür.
Bu konudan aldım ben cevabımı sanırım :)
Üzülmeyin ama yani ukalalık değil ama zekanıza, edinmiş olduğunuz bilgilere hitap etmeyecek insanlarla da arkadaş olamazsınız ama değil mi?
Sizin gibi insanlar az olduğu için yalnızsınız bence.
Çoğu kadınla yaptığınız arkadaşlıkta konu Şeyma Ilıcalıya ve onun gibilere, onların insta hayatlarına, evlilik programlarında kavga edip ayrılan çiftlere (şükür yayından kaldırıldılar da biraz kafa dinliyoruz), aldıkları ojelere, elbiselere ve en sonunda sevgililerine ya da kocalarına geliyor.
İnsan az biraz edebiyat, spor filan konuşmak istiyor ama nerdeeeee ara ki bulasın :)
Bana düğünün kendisi komik geliyor artik. Dışarıda yalniz vakit gecirmek kadar hic bir sey mutlu etmiyor nerdeyse beni. Ama arkadaslarimla cay kakve sohbetinin de yeri ayri. Ben yalnizligi seviyorum diyordum ama siz benden epey fazlasiniz. Ileriyi dusununce sıkıntı o yuzden birilerine yer acmaniz lazim hayatta
:) bende yalnızım. yalnızlık guzel bence. en azından basımıza bela almıyoruz erkeklerın yarattıgı dertlerımız yok
Ben pastayı şahsen ikiz başlı balta ile kesmeyi severim.
Yalnızlığa gelince benim de etrafımda çok insan yoktur. Duygusal olarak yakın arkadaşlık fikri beni korkutur. İnsanlar hep bir şeyler bekliyor ve davranislarinizi ona göre ayarlamak zorunda kalıyorsunuz. Bu çok rahatsız edici. Geniş insan çevresi "elalem ne der" sözünün çıkış noktasıdır. Ne diyeceğini zerre umursamadigim "elalem" den kurtulmak için başka memleketten biriyle evlendim. Eşimin memleketinden de uzagiz. Küçük bir dünya kurduk kendimize kafamız rahat. Yazın memleketlere gidiyoruz. Kışın da müsait olduklarında ailelerimiz geliyor. Yaşayıp gidiyoruz. Değerli dostlar çok önemli aslında. Ama sanırım ben de kalıcı eski dostlar biriktiremedim. Şükür iyi bir koca buldum. Sen de iyi bir koca bulup düğününde testereyle pasta kesersin hehehe
Psikiyatristlerin zeka düzeyini beğenmeyip tedaviyi bırakmışsınız
Ben ortalama zekaya sahibim ve kimsenin zekasını değerlendiremem
Size de yapacağım yorum için yeterince zeki değilim muhtemelen
Tedavinizi olun
Dert anlatirken takildiginiz düğün pastasi olayindan daha mantikli bi takinti ama, kabul edin..Orası da doğru ama neden 7 katlı pasta?
Oehh buna mı takıldınız gerçekten? Verdiğim rahatsızlık için kusura bakmayın.
Hem de neDimi, itici geliyor bana..
Orası da doğru ama neden 7 katlı pasta? .
Burada herhangi birine ukalalık taslamaya çalışmıyorum ama gerçek bu, gerçekten düşündüğüm bu, derdimi paylaşırken yalan söylemek istemiyorum.
Herkesin yorumuna da açığım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?