- 21 Nisan 2016
- 820
- 266
- 103
- 34
- Konu Sahibi Huzur kalplerde
-
- #1
Merhaba güzel bir hafta bizlerle olsun ben 33 yaşındayım 7 yıllık evliyim resmi bir kurumda çalışıyorum eşimle çok şükür çok iyiyiz hiçbir sorun yok şuanda çocuğumuz yok bir süre sonra düşünüyoruz nasipse ve hakkımızda hayırlısı ise ben 2,5 yıl önce koronadan ötürü annemi kaybettim daha önce de bir kaç kez konu açtım ama bu sefer içimdeki bastıramadığım yalnızlık duygusundan ötürü sizlerle paylaşmak istedim çok şükür maddi bir sıkıntım yok Rabbim herkese geçim dirliği versin.Eşimin ailesi ile aram çok iyidir şeker gibi insanlar keza abim var onunla da süperiz eşim deseniz dünya iyisidir ben 13 yıl önce de babamı kaybettim babamdan sonra bu kadar yalnızlığı hissetmedim annem bizleri toparladı kanatları altına aldı ancak annemden sonra kendimi çoğu zaman bir ateş çemberine gibi afedersiniz çıplak ve yalnız hissediyorum zaman herşeyin ilacı evet ama sizlerde de böyle oluyor mu? hayattan eskisi kadar keyif alamıyorum bir kaç kez psikoloğa gittim zamanla düzelecek kolay bir kayıp yaşamadın dedi doktorum ama ne biliyim eskisi gibi ağzımın tadı yok annesizlik çok başkaymış abim de şuan benim gibi ama bayan olduğum için ben biraz daha bu süreci ağır atlatıyorum sizlerin öneri ve desteklerine ihtiyacım var şimdiden teşekkür ederim.