yalnızlık

Görgüsüzlüğüme ver :KK70: hep solardı çiçeklerim sonunda başardım işte

Soldular zaten nazara mı geldiler ne :KK70: ( Şaka tabi, lale ve sümbül çabuk solar yaşasın bol çiçekli kalanşolar )


Sana palmiye yollayacağım balkonuna koyarsın.:KK70::KK70:
 
Almancan var mı ? 2 ve 3. cildide istiyor musun ? Önce ben okusam olur mu? Yada sen oku tercüme et bana :KK70:

Şaka bir yana tarihi eser olmuştur. Gücüm yetmez orjinaline:KK53: Şimdi küs müyüz:mad:
:KK19:Almancam yok cnm.
Severim tarihi eserleri.
Küs değiliz.:KK30:
 
Merhaba canım aynı durumdayız galiba . Benimde büyükşehir de gayet haraketli renkli bir hayatım vardı . Hem aile olsun hem arkadaş olsun gezecek yer çoktu. Bende küçük ulaşımı çok zor olan dağ başında bir ilçeye atandım. Bir caddesi var gezilecek gidecek bir yeri yok. Araba olacak dağ bayır yaylaya çıkacaksın. İlk sene arkadaş ortamı çok iyidi. Hep beraber piknik, akşam oturmaları , yürüyüşler ,tabu partileri vs zaman geçerdi. Bir kaç kişi yüzünden gruplaşmalar oldu .Malesef dedikoduyu seven grup oluştu hep fıss fıss birlikte takılmacalar 4 kişi.. Birçoğu sevgili , nişanlı ,evlilik moduna girdi. İte kaka vakit geçirmeye çalışyorum. Bende bir şey yok . Artık şöyle vakit geçiriyorum.İlk zamanlar halk eğitim kurslarına gittim. Ortamdaki iki yüzlü insanlardan sıkıldım gitmedim. Malum küçük yer kaçış yok . Dön dolaş aynı. Evde dizlerim var . Kitaplarım. TV.İnternet. Kendime vakit harcıyoruyom. İkinci ünv okuyorum. İngilizce çalışıyorum. Büyük şehire geçtiğimde yl yapmak için. Haftasonları merkeze gidiyoruz uygun arkadaş olunca. Genellikle hava güzel olursa yürüyüş yapıyorum. Çok şükür tek avuntum burada terör olmaması. Bu arada bende 29 yaşında ve yalnızım.Buradalar da platonik olarak bile aşık oluncak kimse yok. Çevremdeki arkadaşlar hep sevgili nişan modunda. Çok daraldım bende. Bilmiyorum başka ne yapabiliriz. 3 yıl dolmasını beklemeden önce.
 
yeni üye yeni konu..
bu ikinci üyeliğim.. kardeşlerim ailem bildiği için..

ben çok yalnızım.. çok fazla yalnızım..
üniversite günlerimi, eski günlerimi çok özlüyorum..
hafta sonu iki gün konuşmadan, ağzımdan tek bir kelime çıkmadan günlerim geçiyor..bu o kadar içimi acıtıyor ki.. kekelemeye başladığımı görüyorum.. bununda sebebi neredeyse hiç konuşmamam..
ağlama saatim var sanki, her gün içim o kadar yanıyor ki.. bunları yazarken bile göz yaşlarıma engel olamıyorum..
nedenler niçinler sebepler.. yani bilemiyorum.. çok kötü biriydim diyorum bazen, çok mu kötüydüm de iyi birşeylere denk gelemedim..

çok sosyal çok geçen biriyim aslında.. ama tayinim çıktığı yerde bunları yapmam çok çok zor..
arkadaşımda yok, sosyal aktivite yapabilecek bir yerde..
köy gibi bir yer..
sokaklar kahvehane dolu zaten..
napıcam bilmiyorum..
bu şekilde yaşamak istemiyorum..
29 yaşındayım.. bir ömür bekar kalacak, bir ömür boyu böyle yalnız kalacakmışım hissi beni çok üzüyor..


Bulunduğun ortamla alakalı , ilk atandığım yer aklıma geldi aynen anlatığın gibi bir yer idi. Nasıl bunalıma giriyordum hep evde hep, evden işe git eve gel...2 yıl geçti tayin isteyip Bursa'ya gittim.

Sabret hepsi geçicek , sürekli olumsuzluklara odaklanırsan her şey daha kötü oluyor emin ol. Pozitif bakmaya çalış zorla da olsa bakmaya çalış bir bakıcan geçmiş gitmiş başka şehre tayinin çıkmış bile...
 
evet malesef öyle. şehir merkezine 1saat uzaklıktayım. gezi turlarına baktım katılmak için. ama ilçeme son araba 8de olduğu için onlarada katılamadım. hafta sonu sadece ygs lys kursları var..
ya zaten merkezide çok küçük. avm si olmayan bir yer..
Kız A101 Bim bile mi yok :) En büyük alışveriş etkinliğim bu mağazalar :)
 
Back
X