- 5 Nisan 2012
- 1.391
- 124
Selam kızlar,
Moralim bozuk. Erkek arkadaşımla birkaç saat önce kavga ettik. Size durumu şu şekilde açıklayayım. Kendisini hiçbir zaman kısıtlamadım. Arkadaşlarıyla dilediği zaman dilediği gibi buluşmakta özgür. Kıskançlık hiç yapmadım bu konuda. Lakin tek istediğim şey kiminle olduğunu bilmek. Ona nereye gidiyorsun, ne yaptınız vs. gibi sorular sormam. Gün içinde bir arkadaşıyla buluşmadan dönüp arkasından hemen başka bir arkadaşıyla buluşmaya gittiği olur. Ya da bir buluşmadan dönmeden diğerine geçtiği. İstediği saate kadar arkadaşlarıyla takılmakta özgür. Birkaç kere gece 2, 3 gibi saatlere kadar takıldığı oldu. Sorun değil. geç gelicem dediği ve kimle olduğunu bildiğim sürece istediği saate kadar kalabilir.
Çoğunlukla o söyler bana: "x le buluşucam." vs. gibi. Bazen de ben sorarım. Mümkün olduğunca dikkat etmeye çalışıyorum. Ama güven meselesi konusunda çok hassas. En başından beri her şeyi güven konusuna getirip durdu. Bir çok kez farklı konuların sonu hep "sen bana güvenmiyor musun?" noktasına geldi.
Bugünkü olay ise şu:
Sabah arkadaşıyla kahvaltı edecekmiş. Günaydın yazmış. Uyanınca bende günaydın dedim. "Bitanem x le kahvaltıya gidecektik. Unutmuşum dünden söylemeyi, yoldayım." dedi. Tamam aşkım vs. Şeklinde konuştuk.
Sık sık birbirimize resim atarız. Daha önce arkadaşlarıyla kahvaltıya gittiğinde bana kendi resmini attığı falan oldu. Ondan arkadaşına resim çektirip atmasını istedim. Farklı şehirlerdeyiz onunla. Bazen göresim geliyor. Birden kızdı. "Sen yanımda bir erkekle olduğumu ispat etmeye mi çalışıyorsun?" falan dedi. Tartıştık. Kendisine beni suçladığını, haksızlık ettiğini, kahvaltıya gittiği arkadaşıyla birlikte resim atmasını istemediğimi, sadece kendisinin resmini istediğimi söyledim. "Bu neyi ispatlar ki?" dedim. Karşındaki kız da olsa erkek de olsa resmini çekebilir, sadece senin bulunduğun bir resim bana ipucu vermez anlamına gelecek şekilde konuştum.
Bu konuda haksızlık ettiğini kabul edip: "üzgünüm özür dilerim" dedi. Ama cidden pişman olmuş gibi değildi. Sanki umurunda değil gibi. Bana kendisini savunma olarak da "beni bu hale sen getirdin" , "beni bu kadar sorgularsan bende bu hale gelirim" gibi cümleler kurdu.
Kızlar ilk paragrafta yazdıklarım noktasına virgülüne gerçek. Ben onu kısıtlamam ki. Ben sadece sevgilimin kiminle olduğunu bilmek isterim. Buna hakkım yok mu? Lütfen bir şeyler diyin. Siz sevgilinizin kimle olduğunu bilmek istemiyor musunuz? Ya da eşinizle sevgiliyken, evlenmeden önce onun kiminle olduğunu bilmek istemez miydiniz? Ben suçlu muyum?
Moralim bozuk. Erkek arkadaşımla birkaç saat önce kavga ettik. Size durumu şu şekilde açıklayayım. Kendisini hiçbir zaman kısıtlamadım. Arkadaşlarıyla dilediği zaman dilediği gibi buluşmakta özgür. Kıskançlık hiç yapmadım bu konuda. Lakin tek istediğim şey kiminle olduğunu bilmek. Ona nereye gidiyorsun, ne yaptınız vs. gibi sorular sormam. Gün içinde bir arkadaşıyla buluşmadan dönüp arkasından hemen başka bir arkadaşıyla buluşmaya gittiği olur. Ya da bir buluşmadan dönmeden diğerine geçtiği. İstediği saate kadar arkadaşlarıyla takılmakta özgür. Birkaç kere gece 2, 3 gibi saatlere kadar takıldığı oldu. Sorun değil. geç gelicem dediği ve kimle olduğunu bildiğim sürece istediği saate kadar kalabilir.
Çoğunlukla o söyler bana: "x le buluşucam." vs. gibi. Bazen de ben sorarım. Mümkün olduğunca dikkat etmeye çalışıyorum. Ama güven meselesi konusunda çok hassas. En başından beri her şeyi güven konusuna getirip durdu. Bir çok kez farklı konuların sonu hep "sen bana güvenmiyor musun?" noktasına geldi.
Bugünkü olay ise şu:
Sabah arkadaşıyla kahvaltı edecekmiş. Günaydın yazmış. Uyanınca bende günaydın dedim. "Bitanem x le kahvaltıya gidecektik. Unutmuşum dünden söylemeyi, yoldayım." dedi. Tamam aşkım vs. Şeklinde konuştuk.
Sık sık birbirimize resim atarız. Daha önce arkadaşlarıyla kahvaltıya gittiğinde bana kendi resmini attığı falan oldu. Ondan arkadaşına resim çektirip atmasını istedim. Farklı şehirlerdeyiz onunla. Bazen göresim geliyor. Birden kızdı. "Sen yanımda bir erkekle olduğumu ispat etmeye mi çalışıyorsun?" falan dedi. Tartıştık. Kendisine beni suçladığını, haksızlık ettiğini, kahvaltıya gittiği arkadaşıyla birlikte resim atmasını istemediğimi, sadece kendisinin resmini istediğimi söyledim. "Bu neyi ispatlar ki?" dedim. Karşındaki kız da olsa erkek de olsa resmini çekebilir, sadece senin bulunduğun bir resim bana ipucu vermez anlamına gelecek şekilde konuştum.
Bu konuda haksızlık ettiğini kabul edip: "üzgünüm özür dilerim" dedi. Ama cidden pişman olmuş gibi değildi. Sanki umurunda değil gibi. Bana kendisini savunma olarak da "beni bu hale sen getirdin" , "beni bu kadar sorgularsan bende bu hale gelirim" gibi cümleler kurdu.
Kızlar ilk paragrafta yazdıklarım noktasına virgülüne gerçek. Ben onu kısıtlamam ki. Ben sadece sevgilimin kiminle olduğunu bilmek isterim. Buna hakkım yok mu? Lütfen bir şeyler diyin. Siz sevgilinizin kimle olduğunu bilmek istemiyor musunuz? Ya da eşinizle sevgiliyken, evlenmeden önce onun kiminle olduğunu bilmek istemez miydiniz? Ben suçlu muyum?
Yani bana tek bir sözü yetiyor ona inanmam için. Bilmiyorum ya. Hakkım yok mu benim buna?
Bekledim falan işte çıt yok. Akşam falan oldu benim beklenti suya düştü tabi. 
Bende konunun üstüne gidip aşkım ne yaptın bugün tek başına dedim. merak ettim dedim. Başladı yine kızmaya. İşte sorma amacım gerçekte bu değilmiş, buna inanmasını beklemeyecekmişim, ağzını arıyormuşum vs. orda da gerekli açıklamayı yaptım ve yine özür diledi. anlamıyorum gerçekten. 
