Yapayalnız hissetmek...

mahjo

Neler geçmedi ki....
Kayıtlı Üye
27 Nisan 2011
592
334
303
Gurbetteyim evliyim 6 aylık hamileyim. Hamileliğim sıkıntılı geçti eşimle de sıkıntılarımız var. Bi kurumda devlet memuruyum ama hiç arkadaşım yok vardı aslında hamile kalınca bölümümü değiştirdiler bi süre rapor almak zorunda kaldım düşük riskinden dolayı bu yüzden arkadaşım dediğim kişi de müdürü doldurdu onun bişiyi yok gibi bu yüzden bölümüm değişti şimdi çalıştığım bölüm daha rahat ama yaşlı bi teyze amca var ilk başlarda hiç konuşmazlardı sonra sonra konuşmaya başladılar onlarda paylaşacak bişiyim yok iş arkadaşlarım toplanıp gün yapıyor kimse beni çağırmıyor sebebi belki hamile olmam iş arkadaşlarımı kaç kere eve davet ettim gelmediler şimdi zaten Doğum yaklaştı iyice unutulup gideceğim eşim tayinci zaten iş yerinde o bugün var yarın yok omunla arkadaşlık kurma diyenler bile olmuş Benimle arkadaş olanlara kendimi çok yalnız hissediyorum. Görüştüğümüz bi aile var o da eşimin arkadaşı eşim bile yüzüme vuruyor hiç arkadaşın yok diye . Öyle olunca sorunu kendimde arıyorum bulamıyorum ailem zaten uzak yabancı şehirde yapayalnız hissediyorum
 
komşunuz falan yokmu?
neden onunla arkadaslik kurma diyorlar bir sorunmu oldu daha önce
 

Eğer çevrenizde kafa dengi arkadaşınız yok ise kendi kendinize vakit geçirin.
İlla arkadaşı var diyecekler diye size değer vermeyen kişilere katlanmak zorunda değilsiniz.Siz elinizden geleni yapıp kaç kere evinize çağırmışsınız ama gelmemişler. Bence bir daha çağırmayın.
Eşinizle sizin konularınızı biliyorum. Eşinize de moralimi bozma, kendi kendime de yetebiliyorum diyebilirsiniz.

Eşinizle aranızda düzelme var mı?
 
O büyük kavgadan sonra olmadı bi daha kavga . Arkadaşım olsa kafam dağılacak biraz ama yok bugün iş arkadaşların günü var beni çağıran yok kurumda yeniyim bi çevre edinemedim öğle araları da yalnız takılıyorum hayatım eşimden ibaret olsun istemiyorum arkadaş olmayınca mecbur eşimle gidiyorum her yere
 
Ben gurbette değilim ama yalnız hissetmenin dibindeyim. Çevrenizde birilerinin olması da yeterli değil yalnız hissetmemek için.
 

Eşinizle aranız iyi o zaman, sevindim.
Evet arkadaşlık, dostluk iyidir.
Ama burada kilit nokta size değer veren, sizinle yapıcı iletişim kurabilen kişilerle arkadaşlık kurmaktır.Yoksa arkadaşım olsun diye size değer vermeyen, yüzünüze karşı sürekli sizi kıran, eleştiren; mesela sen tayincisin nasıl olsa gideceksin diyen düşüncesiz tiplerden arkadaş olmaz.
Eğer iş, sosyal hayat çevresinde gerçekten samimi ve güvenilir birisi/birileri var ise yakınlık kurmaya çalışın.
Ama gördüğüm kadarıyla siz adım atmışsınız ama onlar size adım atmamış.O zaman zorlamayın.
Zaten 3 ay veya daha az süre sonra doğum izni başlayacak.
Öğle arası için yanınıza kitap alın.Çocuk gelişimi, ebeveynlik ile ilgili kitaplar okuyabilirsiniz.
Veya sizi yormayacak kısa 15 dakikalık bir yürüyüş yapabilirsiniz.
Artık çoğu yerde doğum kursları var, onlara katılabilirsiniz.Orada arkadaşlık kurma şansınız çok yüksek.
 
Doğum yapmadan boşanıp ailenizin yanına tayin isteyin.
Çünkü lohusalık şu 6 aylık evlilikte yaşadıklarınızdan daha kötü.
Depresyonu çok ağır.
 
Bence asıl mesele eşinizle olan sıkıntılarınız.
Arkadaş çevreniz olsa kafanızı dağıtıp, rahatlayacağınızı düşünüyorsunuz ama
bu geçici bir çözüm olur.
Üstelik asıl sorunların üzerini,
bir müddet daha örtmüş olursunuz.
Arkadaş,çevre sizin öncelikli sorununuz olmamalı.
Eşinizle olan ilişkinize ve sorunlarınıza odaklanın.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…