Ailemle sorunlarımız düzelecek gibi değil . Hiç sanmıyorum .Canım arkadasin az olsun öz olsun. Inan benimkiler öyleler. Çok mutlu çok huzurluyum.
Okuldan bende arkadaş edinemedim çok. Benim kafa yapımda inan insan yoktu. Ama 2 dostum var yurttan aynı odayı paylaştığım. Diğerleri de facebook tan falan görmeye devam ettiğim insanlar. Eksik olmasınlar ama o kadarlar yani.
Aile kısmı önemli ama.. inşallah ailenle arandaki mesafe çözülür
Çok şey kaybettim . Çok sevdiğim çocuk beni terk etti .Dur daha yolun başındasın nedir seni bu psikolojiye sokan?
Çok şey kaybettim . Çok sevdiğim çocuk beni terk etti .
Dostum dediğim kişilerden kazık yedim .
Ailemle aram kötü ?
Hocam 95 olan vize notumu 80 girmiş . O bile hakkımı yiyor . Tabi ben çok dagilmistim hiç derse konsantre değildim ondan yapıyormuş böyle .
Okula gitmek ölüme gitmek gibi geliyor . Yurt hayatı bana basıyor artık . Evde de yurtta da mutlu.değilim . Hiç bir gelecek planım yok. Guvendigim kimse yok .
Çok şey kaybettim . Çok sevdiğim çocuk beni terk etti .
Dostum dediğim kişilerden kazık yedim .
Ailemle aram kötü .
Okula gitmek ölüme gitmek gibi geliyor . Yurt hayatı bana basıyor artık . Evde de yurtta da mutlu.değilim . Hiç bir gelecek planım yok. Guvendigim kimse yok .
Ama yorgunum çok yorgunum .Benim yediğim kazıkların haddi hesabı yok, sokakta kalınca evimi açtığım kişinin gizli gizli kredi kartımdan para çekmesinden tut, arkadaşımla erkek arkadaşımı yakalamamdan tut anlat anlat bitmez...
Erkek arkadaşa gelince anlatsam film gibi yaşadıklarım... Ama hiç bir zaman pes etmedim, isyan etmedim bu yaşadıkların sana hayatı öğretiyor işte, büyüyorsun... Ailenle ilgili sıkıntılara ne bilmiyorum her ailede olur ben bir daha asla babamla konuşmam diyordum oda benimle aynı şekilde 1,5 yıl sonra barıştık... Yurt hayatına gelince o konuda sana hak veriyorum 1 sene dayanabildim ve eve çıkmıştım... Bu hayatta zaten kimseye güvenme kendinden başka... Biliyorum insan hayatında güvenecek birileri olsun diyor ama insan işte her zaman teslim etmeyeceksin kendini.. Yoksa kullanıyorlar maddi ve manevi.. Daha çok gençsin kıymetini bil.. İnan ben şu an öğrenci olmayı çok isterdim...
Güldüm ya allah iyiliğini versinBende su siralar umutsuzluga kapiliyorum.
Bu resim ikimize gelsin :)
Tamamen yapayalnızım ama bir gelecek planım yok . Oturup konusabildigim bi annem Bile yok .Canım aileyi ayrı tutuyorum ama
inan bana, sevgilin de olsa, çok arkadaşın da olsa
güven çok kritik birşey, güvenmen gereken tek kişi kendinsin
ne insanlar tanıyoruz, yıllar sonra tanıyamamışım boşuna güvenmişim diyoruz
sen yalnızca kendine güvenmeyi öğren bence...
Bende 23 yaşındayım, tek bir arkadaşım bile yok. Bir tane sevdiceğim var sağolsun herşeye bedel ama insan arkadaş muhabbetleriini çok özlüyor. Arkadaşlarımdan zamanında büyük kazıklar yediğim içinde artık güvenip arkadaşlıklar kuramıyorum. Benimde ailem çok problemli. Şuan sevdiceğimle herkesten uzak bir şehirde üniversite okuyoruz ama son sınıftayız aylar kaldı sadece bitecek ve o şehre geri döneceğim.. Vallahi bende 50 gibi hissediyorum bazen tatlım. Ne zormuş yaşamak..Yapayalnızım .
20 li yaslardayim ama 50 Gibi hissediyorum . Hiç bir şeye hevesim kalmadı .
Hayal kuramiyorum . Umut edemiyorum . Mutlu olamıyorum .
Ailem var ama sanki benim ailem değiller . Evde başka biri gibiyim . Bir yabancı gibi . Misafir gibi.
Arkadaşlarım bir elin parmaklarını geçmeyecek kadar . Geri kalaniyla hep aram bozuldu .
Okulum bitiyor . Ama ne guvenebildigim bir ailem . Ne bana destek çıkacak bir sevgilim ne de gelecekle ilgili bir planım var .
Okulla ilgili işle ilgili hiç bir şeyle ilgili hevesim yok . Kalmadı .
Duman ettiler beni . . .
Canım benim özlemişim seni. <3.Canım yaEvdekilerle ne sorunun var ayrıca öyle düşünme sen de annenin bir evladısın hepinizi düşünür tabiki de.
Ne yapabilirim ki. Her bakımdan çaresizim.İnsan mutsuzsa hayatının akışını değiştirse bile mutsuzluk yakasını bırakmıyor, olaylara bakışı- olayları görüşü değişmiyor çünkü.
Önce hatta herkesten önce kendini mutlu etmeyi ve önemsemeyi bilmeli insan.
Bak senin o varmış ..Bende 23 yaşındayım, tek bir arkadaşım bile yok. Bir tane sevdiceğim var sağolsun herşeye bedel ama insan arkadaş muhabbetleriini çok özlüyor. Arkadaşlarımdan zamanında büyük kazıklar yediğim içinde artık güvenip arkadaşlıklar kuramıyorum. Benimde ailem çok problemli. Şuan sevdiceğimle herkesten uzak bir şehirde üniversite okuyoruz ama son sınıftayız aylar kaldı sadece bitecek ve o şehre geri döneceğim.. Vallahi bende 50 gibi hissediyorum bazen tatlım. Ne zormuş yaşamak..
Bilmiyorum ...Canım ya korktum şimdi sakın bu psikolojiyle gidip hayırsız birine kapılıpda hayatını dahada karartma insanın kötü ailesi elin kötüsünden iyidir her genç kız hayatının bi döneminde böle hissedebiliyor işde bu hata yapmaya açık bir dönem atlatıcaksın inş erkeklere dikkat et onlar böle kadınları hemen anlar
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?