Yaptıkları yanlarına kalacak mı?

lilith33

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
12 Şubat 2021
17
19
3
35
Ben lisede ağır zorbalığa uğradım.Yurtlu okulda kalıyordum.Odamı basmalar vs. Bir sürü kötülükle karşılaştım.Ve şahsi hiçbir şey yapmadığım halde.Bunu atlattım sanıyordum ama evde kaldıkça sürekli aklıma geliyor.Daha 14 yaşındaydım nelerle uğraşmak zorunda kaldım.Ve o insanlara baktığımda hukuk falan kazanmışlar.Böyle insanlar nasıl mutlu oluyor? Dünyanın adaleti bu mu?
 
Bu satırları iyi oku ! Lisede bilgi yarışmasına katıldım, yarışmaya hazırlık yapmak için özel izinle okul kütüphanesinde 4 kişilik ekip ders çalışıyorduk. Bu ekipten birinin okulda bir sevgilisi varmış, çocukla ders çalışmak dışında hiçbir ilgimiz yok. Neyse arkadaş sevgilisinden ayrılıyor ve neden bilmiyorum ama kıza bana aşık olduğunu söyleyip ilişkiyi bitiriyor. Okul bahçesinde bu kız ve 3 arkadaşı bana küfür etti, durup dururken! Karşılık verdim, ve üzerime saldırdılar. Okul bahçesinde yerlerde sürüklendim. Yardımıma sınıf arkadaşlarım koştu. Üstüm başım paramparça beni sınıfa taşıdılar, bu sırada bu kız ve arkadaşları sınıfa gelip bana tekrar saldırdılar, saçlarımı yoldular (aylarca o bölgede saçım çıkmadı) burnumu çatlattılar, bedenim mosmor oldu. Sınıftaki erkek arkadaşlarım sağ olsun kızları dışarı çıkardılar, sınıfımın kızları da ağlayarak çığlık çığlığa öğretmenler odasına gidip yardım istemiş. Disipline çıktık! Aileme haber verildi, öğretmen dedi ki “erkek yüzünden kavga etmişler” o kızlarla birlikte ben de uzaklaştırma aldım. Hiçbir suçum günahım yokken. Ailem beni okuldan aldı, kız lisesine verdiler. Psikolojim o kadar bozuldu ki sınıfta kaldım, bilgi yarışmasına hazırlanan başarılı öğrenci sınıfta kaldı. Ve okulu bıraktım. İş hayatına atıldım. Basit işlerde çalışıyordum ve lise mezunu bile değildim. 7 sene sonra açık liseye yazıldım, önce liseyi sonra üniversiteyi bitirdim. Öğretmenlik ve kurs yöneticiliği yapıyorum, başarılıyım, hayallerimin erkeğiyle evliyim... Bazen annemleri ziyarete gittiğimde Pendik’te o kızları görüyorum. Hayat hepsini domuza çevirmiş, Allah benim intikamımı almış, ben genç kız gibi kaldım, onlar hayatın sillesini yedi, bindiğim arabaya, üzerimdeki elbiseye ancak uzaktan bakıyorlar, ve işin kötüsü artık sorunlarını kıskandıklarını döverek çözemiyorlar. Allah’ın tokadı yok. Lütfen kendi hayatına odaklan, geçecek ve iyi olacaksın. Rabbim gönlüne göre versin
Umarım hep mutlu olursun.
 
Bu satırları iyi oku ! Lisede bilgi yarışmasına katıldım, yarışmaya hazırlık yapmak için özel izinle okul kütüphanesinde 4 kişilik ekip ders çalışıyorduk. Bu ekipten birinin okulda bir sevgilisi varmış, çocukla ders çalışmak dışında hiçbir ilgimiz yok. Neyse arkadaş sevgilisinden ayrılıyor ve neden bilmiyorum ama kıza bana aşık olduğunu söyleyip ilişkiyi bitiriyor. Okul bahçesinde bu kız ve 3 arkadaşı bana küfür etti, durup dururken! Karşılık verdim, ve üzerime saldırdılar. Okul bahçesinde yerlerde sürüklendim. Yardımıma sınıf arkadaşlarım koştu. Üstüm başım paramparça beni sınıfa taşıdılar, bu sırada bu kız ve arkadaşları sınıfa gelip bana tekrar saldırdılar, saçlarımı yoldular (aylarca o bölgede saçım çıkmadı) burnumu çatlattılar, bedenim mosmor oldu. Sınıftaki erkek arkadaşlarım sağ olsun kızları dışarı çıkardılar, sınıfımın kızları da ağlayarak çığlık çığlığa öğretmenler odasına gidip yardım istemiş. Disipline çıktık! Aileme haber verildi, öğretmen dedi ki “erkek yüzünden kavga etmişler” o kızlarla birlikte ben de uzaklaştırma aldım. Hiçbir suçum günahım yokken. Ailem beni okuldan aldı, kız lisesine verdiler. Psikolojim o kadar bozuldu ki sınıfta kaldım, bilgi yarışmasına hazırlanan başarılı öğrenci sınıfta kaldı. Ve okulu bıraktım. İş hayatına atıldım. Basit işlerde çalışıyordum ve lise mezunu bile değildim. 7 sene sonra açık liseye yazıldım, önce liseyi sonra üniversiteyi bitirdim. Öğretmenlik ve kurs yöneticiliği yapıyorum, başarılıyım, hayallerimin erkeğiyle evliyim... Bazen annemleri ziyarete gittiğimde Pendik’te o kızları görüyorum. Hayat hepsini domuza çevirmiş, Allah benim intikamımı almış, ben genç kız gibi kaldım, onlar hayatın sillesini yedi, bindiğim arabaya, üzerimdeki elbiseye ancak uzaktan bakıyorlar, ve işin kötüsü artık sorunlarını kıskandıklarını döverek çözemiyorlar. Allah’ın tokadı yok. Lütfen kendi hayatına odaklan, geçecek ve iyi olacaksın. Rabbim gönlüne göre versin
Klasik Pendik. Okulumuzun önünde polis ve ambulans eksik olmazdı
 
Klasik Pendik. Okulumuzun önünde polis ve ambulans eksik olmazdı
Maalesef, o olaydan sonra uzun yıllar Pendik’te bir yerde oturup çay bile içmedim. Çevremi değiştirdim. Sanki herkes yediğim meydan dayağını biliyor gibi hissederdim. Herkes bana acıyor ya da bir erkek için kavga eden türden bir kız olduğumu düşünüyor. Hayatımın kontrolünü tekrar elime almam uzun sürdü. Bir gün bir kızım olursa onu asla bilinçsiz öğretmenlere, kaltak kızlara yem etmeyeceğim, buna yeminim var. Yakarım o okulları, o derece ...
 
Maalesef, o olaydan sonra uzun yıllar Pendik’te bir yerde oturup çay bile içmedim. Çevremi değiştirdim. Sanki herkes yediğim meydan dayağını biliyor gibi hissederdim. Herkes bana acıyor ya da bir erkek için kavga eden türden bir kız olduğumu düşünüyor. Hayatımın kontrolünü tekrar elime almam uzun sürdü. Bir gün bir kızım olursa onu asla bilinçsiz öğretmenlere, kaltak kızlara yem etmeyeceğim, buna yeminim var. Yakarım o okulları, o derece ...
Bende kendimi suçlu hissederdim hep .Sanki ben kötü biriyim de bütün bunları hak ettim mi diye kendimde suç arardım.Ama bende kızım olursa böyle bir şey yaşasa bile onun suçlu olmadığını anlatacağım ona.😊
 
Maalesef, o olaydan sonra uzun yıllar Pendik’te bir yerde oturup çay bile içmedim. Çevremi değiştirdim. Sanki herkes yediğim meydan dayağını biliyor gibi hissederdim. Herkes bana acıyor ya da bir erkek için kavga eden türden bir kız olduğumu düşünüyor. Hayatımın kontrolünü tekrar elime almam uzun sürdü. Bir gün bir kızım olursa onu asla bilinçsiz öğretmenlere, kaltak kızlara yem etmeyeceğim, buna yeminim var. Yakarım o okulları, o derece ...
Her şeye rağmen hayallerinizi gerçekleştirmiş olmanız takdir edilesi🤗
 
Her şeye rağmen hayallerinizi gerçekleştirmiş olmanız takdir edilesi🤗
Çok sevdiğim bir söz var: iyiler her zaman kazanmaz ama iyilik daima kazanır. Çalıştığım bazı iş yerlerinde de kadın yöneticiler tarafından zorbalığa maruz kaldım. Fiziksel şiddeti yaşamış biri olarak duygusal şiddetle de tanıştım. Şimdi yöneticilik yaptığım kurumda pek çok genç, güzel ve yetenekli kız çalışıyor. Yaşadıklarımı onlara yaşatmamak adına nefsimi terbiye ediyorum. Bu koltuğu belki de içlerinden birine bırakacaksın diyorum, iyi olan yerine geçecek, yaşlanıyorsun artık çabuk yoruluyorsun vs... buna rağmen üstlerime performans değerlendirmesi verirken kızları koruyorum. Geç gelenler, hata yapanlar, eksik yapanlar hepsini kendim tatlıkla çözüyorum. İyilik bir misyondur, çok sevdiğim bir söz daha var, Allah “fesat kulum mahrum kulum” dermiş. Bunu ilke edindim, fesatlık yapanın hayattaki güzelliklerden mahrum olacağını biliyorum.
 
Bende kendimi suçlu hissederdim hep .Sanki ben kötü biriyim de bütün bunları hak ettim mi diye kendimde suç arardım.Ama bende kızım olursa böyle bir şey yaşasa bile onun suçlu olmadığını anlatacağım ona.😊
İçin rahat olsun, çöküşleri yakındır. Sen hayatına odaklan 🙏🏻❤️
 
En iyi cevap
Unut! Boş ver, önüne bak.. Bu kadar hassas olma! Neden zamanında bir şey demedin? Bu sözler çok basit, üzücü ve suçlayıcı. Asla unutamazsın konu sahibi anlayabiliyorum, ama sesini yükseltmediğin için kendini suçlamaktan vazgeçmelisin artık. Ozamanki seni affetmelisin! Yeterince üzüldün. Şimdiki sen artık çok daha güçlü ve bundan dolayı gurur duymalısın, mutlu olmalısın. Nasıl bir insan olduğunu ve asla olmak istemediğini biliyorsun. Kendi hayatına, hayallerine odaklanmalısın. Hiç bir iyilik karşılıksız kalmayacağı gibi, hiç bir kötülükte karşılıksız kalmaz. :)
 
Haklısınız
Unut! Boş ver, önüne bak.. Bu kadar hassas olma! Neden zamanında bir şey demedin? Bu sözler çok basit, üzücü ve suçlayıcı. Asla unutamazsın konu sahibi anlayabiliyorum, ama sesini yükseltmediğin için kendini suçlamaktan vazgeçmelisin artık. Ozamanki seni affetmelisin! Yeterince üzüldün. Şimdiki sen artık çok daha güçlü ve bundan dolayı gurur duymalısın, mutlu olmalısın. Nasıl bir insan olduğunu ve asla olmak istemediğini biliyorsun. Kendi hayatına, hayallerine odaklanmalısın. Hiç bir iyilik karşılıksız kalmayacağı gibi, hiç bir kötülükte karşılıksız kalmaz.
 
Siz cocuktunuz ama karsinizdakiler de cocuktu neticede degil mi?
İnsan ergenliginde sacma şeyler yapti diye ömür boyu mutsuz, başarisiz bir hayat mi sürmeliydi? Soylediginizin ne kadar sacma oldugunun farkinda misiniz?

Ben de zorbaliga maruz kalmiştim ortaokuldayken, lisede ise başkalarina zorbalik yapmaya başlamiştim. Ama cocuktuk, ergendik sonuçta hepimiz. Geçti gitti.

Ugrasacak daha iyi şeyler bulun kendinize.
 
Profesyonel yardım almanı öneririm . “Cahildik, olur yeaa, unut hayatına bak” demeyeceğim. Şu an 30 yaşımdayım, inanır mısın, eğitim hayatım boyunca zorbalığa uğradım. Sürekli adlar takıldı, arkamdan konuşuldu, fiziksel şiddete uğradım. Çakmakla saçımı yakmaya çalıştılar, elimden harçlığımı aldılar, kolumdan bacağımdan tutup yere fırlattılar. Yaşadıklarını anca yaşayan bilir canım. Atanmayı bekleyen bir öğretmenim. Kısmetse büyük ihtimalle atanacağım. Bu okul içi zorbalıkla hiç değilse rehber öğretmeni olduğum sınıf düzeyinde etkili bir şekilde mücadele etmek istiyorum. Aynı sınıfı 5ten 8e kadar alırım her çocuğu tanırım ona göre rehberlik servisiyle, aileleriyle işbirliği yaparım. Bu travmaları başka çocuklar yaşamasın.
 
Bu hayatın adaleti yok kimse adalet vadetmedi bize. Tabi böyle zorba tiplerin hukuk okuması çok üzücü o ayrı. Yani onlar güzel bölüm okurken sen okuyamadıysan yeterince çalışmadığın içindir.
 
Ben lisede ağır zorbalığa uğradım.Yurtlu okulda kalıyordum.Odamı basmalar vs. Bir sürü kötülükle karşılaştım.Ve şahsi hiçbir şey yapmadığım halde.Bunu atlattım sanıyordum ama evde kaldıkça sürekli aklıma geliyor.Daha 14 yaşındaydım nelerle uğraşmak zorunda kaldım.Ve o insanlara baktığımda hukuk falan kazanmışlar.Böyle insanlar nasıl mutlu oluyor? Dünyanın adaleti bu mu?
Onların da yası o civarrdaydı belki de. Sonucta ergenlikte insanlar cok hatalar yapıyor.
Siz mahsur olarak zarar gördünüz onlar işin faili bu da, apayrı bir zarar bemce.
Hersey meslek değil ki. Yaptılar yanlarına kar kaldı diye düşünme. Zaten olan olmuş ileriye bakın. Kendinize acımayı bırakıp ne kadar güçlü oldugunuza bakın.
 
Siz cocuktunuz ama karsinizdakiler de cocuktu neticede degil mi?
İnsan ergenliginde sacma şeyler yapti diye ömür boyu mutsuz, başarisiz bir hayat mi sürmeliydi? Soylediginizin ne kadar sacma oldugunun farkinda misiniz?

Ben de zorbaliga maruz kalmiştim ortaokuldayken, lisede ise başkalarina zorbalik yapmaya başlamiştim. Ama cocuktuk, ergendik sonuçta hepimiz. Geçti gitti.

Ugrasacak daha iyi şeyler bulun kendinize.
Kural olarak 15 yaşını doldurup 18 yaşını doldurmamış kişilerin ceza ehliyeti vardır! Lise yıllarına tekabül ediyor farkındaysanız! Ergen deyip geçmeyin yani... Toplum ahlakı adına da zorbalığı normalleştirmemekte fayda var. İnsanlar değişebilir ama yaptıklarının sorumluluğunu almak bu değişimin ilk şartıdır. Küçük günahlar önemsenmez ve normal kabul edilip tekrarlanırsa kebair yani büyük günaha dönüşür. Hadi diyelim kişinin Tanrı inancı yok, o zaman da “yaşasın karma” diyoruz.
 
Siz cocuktunuz ama karsinizdakiler de cocuktu neticede degil mi?
İnsan ergenliginde sacma şeyler yapti diye ömür boyu mutsuz, başarisiz bir hayat mi sürmeliydi? Soylediginizin ne kadar sacma oldugunun farkinda misiniz?

Ben de zorbaliga maruz kalmiştim ortaokuldayken, lisede ise başkalarina zorbalik yapmaya başlamiştim. Ama cocuktuk, ergendik sonuçta hepimiz. Geçti gitti.

Ugrasacak daha iyi şeyler bulun kendinize.
İşte saçma şeyler dediğiniz insanların hayatlarında büyük bir yıkıma yol açabiliyor.Ben mutsuz olmalarını isterim diye bir şey demedim.Sadece geride büyük bir yıkım bırakıp nasıl mutlu olabiliyorlar diye sordum.
 
Kural olarak 15 yaşını doldurup 18 yaşını doldurmuş kişilerin ceza ehliyeti vardır! Lise yıllarına tekabül ediyor farkındaysanız! Toplum ahlakı adına da zorbalığı normalleştirmemekte fayda var. İnsanlar değişebilir ama yaptıklarının sorumluluğunu almak bu değişimin ilk şartıdır. Küçük günahlar önemsenmez ve normal kabul edilip tekrarlanırsa kebair yani büyük günaha dönüşür. Hadi diyelim kişinin Tanrı inancı yok, o zaman da “yaşasın karma”diyoruz.

Normalleştirin ve ses cikartmayin diyen yok zaten ama sikayeti ozamanlar edecekti. Şuan kalkip 616262 sene once 14 yaşimda odami basmişlardi diye kime şikayet edebilir??? Etse bisey mi cikar? Ha ozamanlarda sikayet etseydi bile odayi basmişlar diye ömür boyu ceza almazlardi o kizlar.
Şimdi herşey gecmişken oturup bunlari dusunmek ve mutsuz olmalarini dilemek vs gereksiz seyler.

Cezai ehliyetten bagimsiz olarak bir insan 15 yaşindayken birine sataşti diye yine ömür boyu mutsuz olmayi hak etmez.
Herkes hata yapabilir, siz de baska bir konuda yapabilirsiniz, insaniz. Kimse sacma sapan bir hata yapti diye omur boyu cezalandirilmaz. Karma da öyle bisey değil.
 
İşte saçma şeyler dediğiniz insanların hayatlarında büyük bir yıkıma yol açabiliyor.Ben mutsuz olmalarını isterim diye bir şey demedim.Sadece geride büyük bir yıkım bırakıp nasıl mutlu olabiliyorlar diye sordum.

Ne yapsinlar? 15 yaşindaki yaptiklari sacmaliklari hatirlayip omrunun geri kalanini aglasin mi?
Yikim dediginiz de nedir yazmamissiniz ki odami bastilar vs yazmissiniz. Muhtemelen sizinle ugrasildi rahatsiz edilip, sataşildi diye dusunuyorum. Çoook daha buyuk bir kayip ve travmaniz varsa geçmiş olsun, tedavi olmaktan ve hayatiniza bakmaktan başka ne yapilir yine bilemiyorum.
 
Ben lisede ağır zorbalığa uğradım.Yurtlu okulda kalıyordum.Odamı basmalar vs. Bir sürü kötülükle karşılaştım.Ve şahsi hiçbir şey yapmadığım halde.Bunu atlattım sanıyordum ama evde kaldıkça sürekli aklıma geliyor.Daha 14 yaşındaydım nelerle uğraşmak zorunda kaldım.Ve o insanlara baktığımda hukuk falan kazanmışlar.Böyle insanlar nasıl mutlu oluyor? Dünyanın adaleti bu mu?
Öncelikle senin adına çok üzüldüm okullarda yaşıt zorbalığı maalesef çok fazla ama ileri yaşlarda daha da kurtlar kapanına dönüyor olay ömrümüzü herkesin cezasını bulmasını görmeyi bekleyerek geçiremeyiz çoğu zaman o insanlar çok mutlu olabilir bizden daha iyi hayat yaşayabilir benden sana bir tavsiye o insanları takip etmekten vazgeç dünyanın bir adaleti var mı yok mu bilmiyorum ama böyle beklentilerle yaşamak seni takıntılı bir kişi yapabilir sürekli insanların bir gün cezasını göreceğini düşünerek vakit harcama farklı şeylere yoğunlaş eğer bunu yapamıyorsan ailene söyle sana destek almanda yardımcı olsunlar
 
Back
X