Merhaba.Eşim umursamaz bir insan.Ben ise sevdiklerimle vakit geçirmeyi haberleşmeyi yaşadıklarımı paylaşmayı seviyorum.Olumsuz birşey olduğunda bu mutlaka bana o günkü yaşantıma yansır.Eşime göre ben kendime yetemeyen mutsuz bir insanım.HAftada en az bir kere arkadaşlarımla buluşurum.İşim zaten çok yoğun projeler toplantılar vs kafam dolu.akşam evime geldiğimde ya da hafta sonu bazen evde takılmayı seviyorum.kitap okurum film izlerim.Eşimle birlikte de vakit geçiririz.Çıkıp geziyoruz alışveriş vs.Ama eşime göre ben tek başıma mutlu değilim.Çünkü onunla kavga ettiğimizde birkaç gün moralim bozuluyor.İnsan kalbi kırık olunca etrafa gülücükler saçamıyor.Eşimi umursamamayı denedim 3 5 gün dışarı çıktım takıldım ama insan evini istiyor.Evde hergün kahkahalarla dolaşıp her akşam dışarda arkadaşlarımla olmak istemiyorum.Normalde neşeli güler yüzlü bir insanım.Haftada en az bir kez arkadaşlarımla buluşuyorum kendim çıkıp geziyorum kendi başıma mutlu olduğumu daha nasıl anlatabilirim.Bu konudan çok rahatsızım.sürekli mutsuzun deyip tavsiyeler duymaktan bıktım