eşimle 4 yıldır evliyiz ve 2 tane çocuğumuz var. birbirimizi çok seviyoruz fakat benim annem ve babam eşimi bir türlü sevemedi ve hep arkasından konuşuyorlar. bir gün ipin ucunu kopardılar ve eşimin yüzüne ondan nefret ettiklerini söylediler. eşimde haliyle çok kırıldı ve onlarla görüşmek istemiyor. velhasıl zaman geçti benim aralarını yapma çabalarım sonucu durum biraz iyileşti fakat eşim hala unutamadı olanları.. biz annemlerle aynı şehirde yaşamıyoruz şu ana doğum iznindeyim fakat annem durmadan arayıp gel yanımda kal biraz -tabi eşim olmadan-diyor. bende bahaneler buluyorum anne ya çocuklar çok huysuz sizi rahatsız ederler.falan filan..tabi yüzlerine diyemiyorum gelsem sanki huzurmu vereceksiniz yine konuşup durursunuz diye. eşimde gitmemi istemiyor beni bırakıp neden gidiyosun ne biçim ailen var diye. arada kaldım benim gibi kendi ailesiyle sorunu olan varmı bilmiyorum. her iki tarafı idare etmekten bıktım artık..