Canım inan bırak gitsin, böyle ömür geçmez, yaşadım oradan biliyorum.
Geçen birinin konusuna da yazmıştım, valla konuyu hatırlasam kopyala yapıştır yapıcam mesajımı.
Her şeyi sorun yapan insan kendisiyle beraber çevresindekilerinde yaşam enerjisini alıp gidiyor. Sevgiliyken anlamıyorsun, çekmeye çalışıyorsun falan ama ayrılınca hafifliyorsun inan bana. Ben karşımda sürekli kafasına bir şey takan, her derdi büyüten birini görmekten sıkılıyordum. En basitinden bir müzeye gidiyoruz iki dakika kuyruk bekliyoruz adamda bir surat bir surat. En son demiştim "utan ya çocuklu aileler bile var sırada, sağlıklı genç adamsın ne olmuş beklediysen" diye. Benden tepki görünce normale dönüyordu ama benim keyfim kaçıyordu.
Hatta niye kendine daha uygun, daha genç, eğitim olarak daha denk biriyle değil de benimle berabersin, bir gariplik var diye bile aklına takmıştı. Salak seni beğenmişim, seni seçmişim daha ne kurcalıyorsun :) Ayrıldık rahatım, iyi ki terk edilmişim :))
Sende ayrıl bu çocuktan, bir ağlar iki ağlar illa ki normale döner. Kendin gibi cıvı cıvıl, güçlü birini hak ediyorsun yanında. Eminim öyle daha güzel bir hayatın olacaktır.
çektiğim sıkıntıları bir ben biliyorum
