Sürekli bununla ilgili konu açıyorum ama inanın ne yapacagimi bilmiyorum.Esimden bosanali yaklaşık 3 sene oldu.11 yaşında bir kızım var.Kizim babasıyla rahat görüşsün diye yaşadığım yerde kimse olmamasına rağmen kaldım.Hos burdan başka da gidecek bir yerim yok.Annem ile babam köy gibi bir yerde yaşıyorlar.Orada sağlık okul vb gibi imkanlar yok.Benim yaşadığım yer büyük şehir bir de 13 yıldır burdayım.Kizimin babasının bütün akrabaları burda.4 kardeşler ve hepsi bekar.Hep birlikte yaşıyorlar.Kizimi babası 15 günde bir alıyor ve her aldığında çocuğun aklını karıştırıyorlar.Sen burda kalırsan seni özel okula veririz sana şunu bunu aliriz gibi.Annene şöyle mahkeme açsın seni bize versin gibi.Cocukta arada kalıyor tabi.Cocuk da nedendir bilmiyorum her gittiğinde onlara beni kötülüyor.Git orda ka diyorum kalmıyor.Babasina al diyorum almıyor ama ben çok zorlanıyorum.Gecen babası beni karakola şikayet etti şiddet uyguluyorum diye.Ne yapmalıyım bilmiyorum.Yasadigim yerden gitsem nereye gideceğim.Gidebilecek yerim yok.Burda kalsam çocuğun sürekli kafası karışacak yani bilmiyorum çok çaresiz kaldım.Her babasına gidip geldiğinde stres yaşıyorum ne olacak şimdi diye.Akil verin ne olur
Sürekli kızınız için hiçbirşey yapmadığınızdan dolayı konu açıyorsunuz
3 senede insan evladı için hiç mi birşey yapmaz ya, kör mü oldunuz sağır mı oldunuz evladınız feryad ediyor bir Allah kulu farkında değil
Boşandığım halde evladım için babasıyla görüşsün diye burada kaldım diyip duruyorsunuz, kaldınız da ne oldu? Bu sizin seçiminiz evladınız için yaptığınız bir fedakarlık değil önce bir dürüst olun
Çocuğun aklını ekstra birilerinin karıştırmasına gerek yok zira fazlasıyla karışık zaten, sizinle kurulmuş bir bağı yok-babası ve babasının akrabaları tarafından gerçekten sevilmediğinin farkında, bunun boşluğunu sizle tamamlaması lazımdı normal şartlarda ama sizden de bir güven almıyor, çocuk kendini kimsesiz sevgisiz güvensiz hissediyor
“Çocuk da nedendir bilmem her gittiğinde onlara beni kötülüyor” Rehber öğretmensiniz, belli bir eğitiminiz var, 11yıldır da annesiniz ve hala nedendir bilmem mi diyorsunuz, pes Vallahi pes, ben bu konuda eğitimli değilim, psikolog filan da değilim, dümdüz anneyim, ne sizi ailenizi ne de kızınızı tanırım, ben buradan ayan beyan görüyorum herşeyi siz nerdesiniz ya, çocuk birilerine yaranmak için ne yapacağını şaşırmış daha doğrusu şaşaırtmışsınız el birliğiyle
Çocuğun onlarla mı yaşamasını istiyorsunuz da git onlarla kal diyorsunuz babasına da sen al diyorsunuz? Bu bir insan evladı hanımefendi eşya değil, bu çocuğun isteği tercihi kararı niye umurunuzda değil?
Siz yaşadığınız yerden gitmeyi sadece kendi keyfiniz için istiyorsunuz çocuğu alet etmeyin
Babası pedegoga gitmeyi kabul etmiyorsa siz niye tutup elinden kızınızın gitmiyorsunuz? Önce kendiniz gidip konuşup danışıp sonra çocuğunuzu neden götürmüyorsunuz neden?
Bu çocuk için ne zaman birşey yapacaksınız, ne zaman annelik yapacaksınız