- 17 Kasım 2019
- 889
- 777
- 53
- 27
buraya üye olalı henüz bir aya yakın oldu burda daha öncede açmıştım konumun sebebini şimdi uzatmadan konuya geçiyorum
Ben babamı kaybettim daha öncede bunun la ilgili bi kaç konu yazmıştım
8 ay önce kaybettik babamı
2 ay önce başka şehre gittim
2 hafta öncede memleketine geri geldim
Fakat 2 haftadır babamın mezarına gidemiyorum
Memlekette degilken babamın ölümünü kabul etmeye başlamış ve çok acı çekiyordum
Şimdi ise tekrar ölmemiş gibi kendimi kandırıyorum
Ve 2 haftadır babamı ziyarete gitmedigim için kendimi çok suçlu hissediyorum ama gidemiyorum ayaklarım sanki geri geri gidiyor
Gece diyorum kendi kendime gidip mezarına sarılıp aglayacagım sabah olunca tekrar kendimi kandırmaya başlıyorum babam ölmemiş gibi davranıyorum
Şimdi tekrar şehir dışına çıkacagım ayın 10 da ve ben hala gitmiyorum babamın ziyaretine
Ölüm ebedi gerçek hepimiz için var ve bu çok acı bi gerçek biliyorum
Ama babama konduramıyorum
Bana kızıyor yanına gelmedigin için diye düşüp kendimi harap ediyorum
Onu çok özledim gidip babama onu ne kadar özledigimi anlatmak istiyorum
Konuşmak istiyorum mezarının başında
ama yapamıyorum
Bu olay bende bitiyor bunda farkındayım
Annem le gitmek istedim bi kere bu sefer annem yanım dayken ona sarılıp rahat konuşamam diye vazgeçtim
Ne yapacagımı bilmiyorum bu yazı yı yazar ken bile ölüm kelimesini kullanırken gülüyorum çünkü şuan hâlâ babam içerde uyuyor gibi geliyor bana
Ben babamı kaybettim daha öncede bunun la ilgili bi kaç konu yazmıştım
8 ay önce kaybettik babamı
2 ay önce başka şehre gittim
2 hafta öncede memleketine geri geldim
Fakat 2 haftadır babamın mezarına gidemiyorum
Memlekette degilken babamın ölümünü kabul etmeye başlamış ve çok acı çekiyordum
Şimdi ise tekrar ölmemiş gibi kendimi kandırıyorum
Ve 2 haftadır babamı ziyarete gitmedigim için kendimi çok suçlu hissediyorum ama gidemiyorum ayaklarım sanki geri geri gidiyor
Gece diyorum kendi kendime gidip mezarına sarılıp aglayacagım sabah olunca tekrar kendimi kandırmaya başlıyorum babam ölmemiş gibi davranıyorum
Şimdi tekrar şehir dışına çıkacagım ayın 10 da ve ben hala gitmiyorum babamın ziyaretine
Ölüm ebedi gerçek hepimiz için var ve bu çok acı bi gerçek biliyorum
Ama babama konduramıyorum
Bana kızıyor yanına gelmedigin için diye düşüp kendimi harap ediyorum
Onu çok özledim gidip babama onu ne kadar özledigimi anlatmak istiyorum
Konuşmak istiyorum mezarının başında
ama yapamıyorum
Bu olay bende bitiyor bunda farkındayım
Annem le gitmek istedim bi kere bu sefer annem yanım dayken ona sarılıp rahat konuşamam diye vazgeçtim
Ne yapacagımı bilmiyorum bu yazı yı yazar ken bile ölüm kelimesini kullanırken gülüyorum çünkü şuan hâlâ babam içerde uyuyor gibi geliyor bana