Bürsürü dedikodu cikti, cevremde arkadas, dost dedigim kisiler annemi kiskirtip üstüme saldilar, ondan ayrilayim diye. aslinda sacmasapan seyler, benim ailem gurur yapip vermek istemediler. Sonuc: Iki genc birbirini sevdigi halde ayrilmak zorunda kaldilar. Ve suan ailemi kiskirtan kizlar, kendileri evlenme asamasinda, ve ben icimdeki aciyla baka kaliyorum. Sayet zamani bana geri verseler, alir ben kiz halimle sevdigimin elinden tutup giderim. Belki sevdigimin dedigi gibi marsa kacamayiz ama, kendimize dair mutlu bir hayatimiz olurdu bari.
Ayrica, sevdigim kisi görücü usülü evleniyor, oda cevresindeki baskilardan dolayi evlenmek zorunda. Kendisi bir hoca yani imam, ve nurculardan onlar. ( yani bu da bir sebebdi, onun cevresi de bu yüzden beni istemiyordu. Benim basimin acik oldugu icin)
Hepinizin cevabi icin tsk ederim, insallah bir cikis yolu bulurum.
Zaman diyorum zaman ilac olmuyor
Sarki dinliyorum, sarkilarda artik eslik etmiyor
siir yazayim diyorum oda olmuyor, kalemim tükenmis
Bir roman okuyayim diyorum, ondada her actigim sayfa, gecmisim...
Aile basimi kapatmama karsi, dedigim dedikler malesef. Aslinda onlar kafalarinda kurmuslar, benim hayatimin nasil olacagini.
Biz üc kiz kardesiz. Ablam sevdigine kacti ve suan 3 yasinda bir kizi var ve cok mutlu. ablam kactiktan 5 ay sonra baristilar, yani ablam ve ailem. Ailem onlar icin bir ev düzdü kendileri karsiladi bütün masrafi ve halende yardim ediyorlar onlara. Kücük kiz kardesim de kendi dedigini yapan tiplerden. annemi babami hic takmaz. Ama ben cocuklugumdan beri onlarin sözünden hic cikmadim. Onlar icin hayirli evlat olayim dedim. Oldumda, ama olan sonucta bana oldu.
Benden suan evlenmemi bekliyorlar, annem hep der bul birni evlen diye. Annemin bu lafi dediginde her defasi bir hancer saplaniyor kalbime. Diyorumki icimden ben bir kere sevdim, bir kere evlenmek icin size geldim, ve uzun süre mücadele ettim sizlere karsi. O mücadelede bir kere saygisizlik etmedim, sizleri de anlamaya calistim. hep size iyi evlat olayim diye cirpindim. Sizler icin okadar cok sey yapmisken, siz neden benim yoluma tas koydunuz. Hani birkerelik ablama kol kanat gerdiginiz gibi bana da geremezmiydiniz.
Cok sey geciyor aklimdan. O dönemlerde beni bir görseydiniz, bir taraftan ailem, bir taraftan akrabalar, arkadaslar diger taraftan da sevdigim cekeleyip durdu beni. Herkez benim hayatimi kendi hayatlarina benzetmeye calistilar. Yipranan sonunda ben oldum. Kimse durupda bu kiz ne düsünüyor demedi. Buna sevdigimde dahil. Ayni seyi o da yapti, hep herseyi benden bekledi, basini kapat, disariya cikma, sunu yap bunu yap. Ama bir kere olsun, seninle böyle tanistim seni böyle sevdim demedi. O benden benim aileme karsi gelmemi beklerken, kendisi cevresindeki insanlara, yani ``patronlarina`` karsi gelemedi (onun ailesi beni istiyorlardi, kendi ailesi kapali degil, ayni benim ailem gibiler. iclerinde tek dinine bagli olan oydu).
Canım benim çok üzüldüm inan. Ama birde şöle düşün mesela diyorsunya hep bana şunu yap bunu yap diyordu diye. Her işte bir hayır vardır. Belki evlendikten sonra anlaşamıycaktınız senin belki fazla sıkacaktı. O zaman dahada çok yıpranırdın işte! Allahın sevgili kulusunda belki bişilere başlamadan evlenmeden bitti... Bardağı dolu tarafından gör canım... Herşey daha ii olacak hep bunu düşün... Senin için herşeyin en hayırlısı olacak... dDahada mutlu olacaksın inşaallah... Hayata yeniden başla artık farzetki yeniden doğdun herşey sana en güzelinle gelecek bundan sonra! Allah gönlüne göre versin canım benim...
Zamanla kimler unutulmuyorki, zamanla neler geçmişte bırakılmıyorki... En çok sevdiğim dediklerini, en bırakamam yaşayamam dediklerini ardında bırakıp yeni bir hayat kurabiliyor insanlar. Çünkü zaman gerçekten herşeyin ilacı, çünkü hayatta kimsenin taşıyamayacağı yük yoktur. Elbette sen de bu yükün üstesinden geleceksin, elbette sen de bir gün yeniden seveceksin, içine çöreklenen acıyı bir kenarda bırakıp yeniden yüreğinin yeşermesine izin vereceksin. Niye biliyormusun, çünkü ne olursa olsun hayat devam ediyor. Kim giderse gitsin kim eksilirse eksilsin hayatımızdan, hiç bir insan olduğu yerde kalmaz, sen de içindeki yıkıntılardan yeniden bir saray kurarsın elbette. Dedim ya hayat durmaz devam eder... İzin ver kalbine yeniden birisi girsin emin ol herşey daha güzel olacaktır.
Hayir bir birliktelik yasamadik, allaha sükür. O beni hep gözleriyle severdi, bana yanlis bir harekette de bulunmadi. Hani pembe dizilerde cikarya, sevgililer bir birine bakarda birbirlerini gözleriyle severler, aynen o bicimdi .
aileler karşı çıkıyorsa vardır bir bildikleri de demek lazım her ne kadar forumdaki arkadaşlar karşı çıkacak olsalar da......
düşünsenize kültürleri ve görüşleri apayrı geçinemeyen iki aile arasında kalmışken o evlilik e kadar verimli veya sağlıklı olabilirdi ki......
eğer erkek tarafı oğullarına kızı istemeden alırlarsa son damlasına kadar burunlarından getiriyorlar.....ya da "biz böyleyiz" diyerek dayattıkça dayatıyorlar...
tüm ağırlıkları ve baskıları kabullenip karşılarına çıksaydın belki bir şansın olurdu.. "kapanacağım,sizlerden birisi olacağım,ne istiyorsanız ne gerekiyorsa yapmaya hazırım" demeni beklemişlerdir belki....
aileni karşına alarak,tüm tavizi vererek ne kadar mutlu olabilirdin ki?
Onun ailesi kapali degil, kendisi bir kac sene önce camiiye gitmeye basladi. Ben yurtdisinda yasiyorum. Buradaki camiiler ile türkiyedeki camiiler arasinda, dünya kadar fark var. Onu camiidekileri baski altinda birakti. Onun ailesi beni istiyordu, ama camiideki abiler amcalar beni istemiyorlardi, basim acik oldugu icin. Benim ailem onu istemiyordu, daha dogrusu annem, cikan dedikodulardan sonra, birde hoca diye ve beni baski altinda birakiyor diye. Aslinda onun ve benim ailem cok iyi anlasiyorlardi eskiden. gidip gelirlerdi, babalarimiz seneler boyunca beraber calisti.
Ama iste sevdigim ailesi gibi degildi, dinine bagli olmaya basladi birden. Eskiden hayatini yasar, ickisini icer, gezer tozar di.
Kendiside bir aralar pisman di, geri gelmek istiyordu, hocaligi birakmayi kendi aklinla bir ara secmisti, ama sonradan birden bire yine cayi verdi. Dedigi laf suydu: ben simdi birakirsam herkez bana dönek dicek. mileltin gözünden düsücem. allah seninle beni siniyor, bu aski sadece beni denemek icin verdi.
ya resmen bana ibliz gözüyle bakiyordu. ben onu yoldan cikartmaya calisiyormusum. camiidekileri öyle diyormus, hani basim kapali degilya. onlar icin kizin temizi basi kapali olandir. oysaki benim namusuma hic bir zaman bir leke gelmedi. görücü usülü kapimiza dayananlar var.
Bilmiyorum. sevdigimin beynini resmen yikamislar. elimden öylece kayip gitti ve ben tutamadim onu. en cok buna yaniyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?