- 29 Temmuz 2013
- 14
- 2
- 86
- Konu Sahibi pislikperisi
- #1
Arkadaşlar benim sevdiğim bir çocuk var ve onun da beni sevdiğinden eminim..Olayı anlatacak olursam aslında evlilik gibi bir düşüncem yoktu..Çevremdekilerin isteğiyle bu çocukla görüşmeye başladım..Her şey o kadar hızlı ilerledi ki..Kendimi 1 hafta sonra kız kardeşiyle tanışıyorken buldum..Ailesi benim fotoğraflarımı falan görüp çok beğenmişler..Neyse kız kardeşiyle de çok iyi anlaştık..O akşam annesi annemle tanışmak istediğini söylemiş ben bu hıza alışmaya çalışırken neyse o gün geldi çattı..Anneler tanıştı çocuğun ailesi biraz soğuktu 1 saat falan oturduk ama kalkarken çok şaşırtıcı bir şey oldu.Annesi geldi bana sarıldı ve anneme de "Alıyorum kızını " dedi ben böyle mutlu mesut tabi..Neyse çocukla bizi başbaşa bıraktılar o da ilk gördüğü anda evleneceği kızın ben olduğunu anladığını söz kesmek istediğini söyledi..Sonra ayrıldık o evine gitti..Biraz zaman verdim ailesiyle konussun diye..Ertesi gün buluşmak istediğini söyledi,buluştuk..karşımda ağladı beni hiç üzmek istemediğinden bahsetti ama annesi annemle anlaşamayacağını düşünüyormuş ve biz bu yüzden ayrıldık..DELİRCEM !!! Neyse ben olgunlukla karşıladım ısrar etmedim aradan 2 ay geçti konuşmadık ama Whatsappta falan durum güncellemeleriyle profil fotolarıyla birbirimize mesajlar vermekle geçti bu 2 ay..Neyse bugün bana mesaj attı görüşelim diye buluştuk..Beni hala çok sevdiğini ama ailesiyle benim aramda kaldığını söyledi,sevdiğim birini bulmuşken kaybetmek istemiyorum dedi...Ne yapmalıyımm?? İnsanlar neden bu kadar bencil? İnsan kendi çocuğunun mutluluğunu istemez mi anneler mi evlenecek Allah aşkına yardım edin 
(
( 
ailelerin anlaşması önemli tamam ama anlaşamazlarsada sizin ayrılma nedeniniz bu olması saçma.o kadar seviyorsa bırakmayacak.annesine diyememiş mi ben ayrılmam diye.bu işte başka bi iş var gibi geliyor dur bakalım kokusu çıkar
