- 28 Mart 2019
- 139
- 252
- 33
- 40
Olaylarımız çok benziyor ama biz barışmadık :) bizde ailesi yüzünden boşanıyoruz. Herşeyi alttan ala ala en sonunda tepeme çıktı. Çocuklara annem bakıyor anneme ne saygısızlıklar yaptı bende en son patladım polis çağırdım ve uzaklaştırma kararı aldırdım 2 ay. 2 ay boyunca adam sadece eşyaları için beni polise ve kapıcıya arattı ama istisnasız haftada 2 kere arıyorlardı. Çocukları asla sormuyor, maddi manevi bütün yük bende 5 kuruş para vermiyor ki evde yatılı bakıcı var 3000 TL ödüyorum, ev kira, aidat ısınma dersen 800 dem az gelmiyor yani aylık 10000 TL giderimiz var ama adamın umrunda değil. Adam eşya dersinde en son tüm eşyasını topladım verdim ona da ayrı sinir oldu. Hala aratıyor yok şu kalmış yok bu kalmış. Polise dedim bir daha beni ararsanız sizin aracılığınızla koruma kararını ihlal ettiği gerekçesi ile suç duyurusunda bulunacağım diye ondan sonra kesti aramayı. Bu arada boşanma davası açtım 3 ay daha uzaklaştırma karşı aldım. Bi de utanmadan gitmiş çocukları görmek için dava açmış. Dedim babaları görsün, sorun çıkarmadım ama benim istediğim gibi karar düzenlendi çok şükür onun istediği gibi olmadı. Boşanma davası açmadan önce ona anlamalı boşanan protokolü gönderdim ve sadece çocuklar için 2500 TL nafaka istedim. Altın istemedim, kendime birşey istemedim ama adam onu bile kabul etmedi. Bende bunun üstüne gittim çekişmeli boşanma davası açtım şimdi kuzu kuzuz maddi manevi tazminat be altın parasını ödesin bakalım. Birkaç kez avukatımı aramış anlaşalım diye asla dedim. Madem anası babası Ablası abisi daha değerli onlar için daha 1,5 yaşına gelmemiş çocuklarından vazgeçiyor, 1,5 senedir çocuklarına bakan anneme hakaretler ediyor, benim hiçbir ağır şart bulunmayan anlaşmalı boşanma talebimi kabul etmiyor sürünsün bakalım anlaşmalı boşanmıyorum dedim. Ailesi bir kere bile aramadı. Ne oldu da sen polis çağırdın eve demediler. Çocuklar ne yapıyor demediler. Birşeye ihtiyacın var mı demediler. Oğullarının kulağını çekmek yerine daha biz senin yanındayız diye gazladılar. Göreceğiz bakalım daha ne kadar yanında olacaklar. En fazla 6 ay veriyorum. Sonra çok pişman olacaklar ama iş işten geçmiş olacak. Benim hikayemde böyle işte paylaşmak istedim.
Sizin eşiniz doğru yolu bulmuş gelmiş barışmış benimki burnundan kıl aldırmıyor. Sanki düzeni bozulan benim. Kendi çocuksuz karısız kaldı hala bi havalarda. Kafasını taşlara vuracağı günler yakın ama geçmiş olsun bu saatten sonra
aynı söylediklerini eşimin amcası eşime söyledi, senin ablaların da insanlık olsaydı, oğlum karını boşa, çocuğundan vazgeç derler miydi? sen saf mısın diye kızdı. abla için anne için yuva mı bozulur. bu kız sana 2-3 gömlek fazla sen nimetten saymıyosun da bi de efeleniyor musun? kaç gün kalacaksın ablanın eniştenin yanında? kaç gün misafirli edebilirsin?.. niye ablanlar 1 kez bile aramadı bu gelini, ne oldu bizim yapacağımız düzelteceğimiz birşeyler varsa yapalım, yuvanızı bozmayın dediler mi diye telkinde bulundu. yani ablaları beni 1 kez bile aramadılar. küçücük yeğenlerinin telefonlarından bile numaramı engellemişler. 17 yaşı ndaki yeğeni bana hakaret dolu mesajlar atmış, yurt dışında yaşayan eniştesi de aynen öyle.. bende altta kalmadım tabi verdim cevaplarını ama o eniştenin bana o mesajları atma cesaretini benim alçak kocamdan aldığı belli.. kocamdan nefret ettim, beni ezdirdi, sahip çıkmadı, ne olursa olsun yuvam demedi. aldatılmış, sırtından bıçaklanmış, paramparça hissettirdi kendimi.. çocuğumun babası olduğundan utandırdı. hepsini haykırdım, ona olan aşkım, sevgim hepsiii yalan oldu bir dakikada.. bütün bunları bana nasıl yapar? nasıl arkamda durmaz, sahip çıkmaz.. işte boşuna dememişler sevgi emekti diye.. doğru söz.