Yardımınıza ihtiyacım var eşimle bir dönüm noktasındayız.

Öncelikle merhaba. İçinden çıkamadığım bi süreçteyim ve fikirlere ihtiyacım var. 3 ay sonra evleneli 2 sene olacak. Eşimi çok seviyorum onunda bana sevgisine şüphem yok. Hiçbir sorunumuzda yok. Ev meselesi dışında. Eşimin ilk evliliğinden ikitane oğlu var. Benimse ilk evliliğim. Çocuklara eşimin annesi bakıyor yani babaneleri. Anneleri haftada bir alıyor haftasonlrı onda kalıyorlar. Benim çocuklara karşı bir sorumluluğum yok. Sadece iyi bi abla olmaya çalışıyorum elimden geldiği kadar. Hatta eşime babalığı konusunda sürekli nasihat veriyorum çocuklarıyla daha çok ilgilenmesi için. Yardım istediğim konu ise eşimin ailesiyle altlı üstlü oturuyoruz. Evimiz çatı katı basık bi ev 1+1 mutfağımın tezgahı bi kol boyunu geçmez. Çeyizlerimin yarısını çıkaramadım. Ev çok karanlık güneş almıyor evin için boğuluyor gibi hissediyorum. Bide bu ev eski karısıyla yaşadığı ev bu yüzden hiç benimseyemiyorum benim evimmiş gibi gelmiyor. Misafir çağıramıyorum yazın sıcakta çatı olduğu için uyuyamıyoruz nefes alamıyoruz resmen. Evlenirken eşime eski eşiyle yaşadığı evde yaşamak istemediğimi söyledim oda bi sene idare etmemi istedi. Eşimin kendi işi var ve eve bir saat uzaklıkta hergün o yolu gidip geliyor. Oda bıktı bende bıktım taşınmak istiyoruz. Ama ailesi çocukları terkedip gidecekmisin diyor. Bizim öyle bi niyetimiz yok gelecekler bizdede kalacaklar biz sürekli gelicez. Ben vicdanen asla uzak tutamam zaten uyku uyuyamam geceleri. Biz sadece kendimize ait işimize yakın temiz bi yuva istiyoruz. Eşim ister istemez kendini kötü hissediyor banada hak veriyor kendide görüyor çünkü bu evin bekar evi olduğunu. Ben çocuklarından ayırmış mı oluyorum fikirlerinizi söylermisiniz
Ailesi haklı. Gidecekseniz çocukları da alın.
 
Öncelikle merhaba. İçinden çıkamadığım bi süreçteyim ve fikirlere ihtiyacım var. 3 ay sonra evleneli 2 sene olacak. Eşimi çok seviyorum onunda bana sevgisine şüphem yok. Hiçbir sorunumuzda yok. Ev meselesi dışında. Eşimin ilk evliliğinden ikitane oğlu var. Benimse ilk evliliğim. Çocuklara eşimin annesi bakıyor yani babaneleri. Anneleri haftada bir alıyor haftasonlrı onda kalıyorlar. Benim çocuklara karşı bir sorumluluğum yok. Sadece iyi bi abla olmaya çalışıyorum elimden geldiği kadar. Hatta eşime babalığı konusunda sürekli nasihat veriyorum çocuklarıyla daha çok ilgilenmesi için. Yardım istediğim konu ise eşimin ailesiyle altlı üstlü oturuyoruz. Evimiz çatı katı basık bi ev 1+1 mutfağımın tezgahı bi kol boyunu geçmez. Çeyizlerimin yarısını çıkaramadım. Ev çok karanlık güneş almıyor evin için boğuluyor gibi hissediyorum. Bide bu ev eski karısıyla yaşadığı ev bu yüzden hiç benimseyemiyorum benim evimmiş gibi gelmiyor. Misafir çağıramıyorum yazın sıcakta çatı olduğu için uyuyamıyoruz nefes alamıyoruz resmen. Evlenirken eşime eski eşiyle yaşadığı evde yaşamak istemediğimi söyledim oda bi sene idare etmemi istedi. Eşimin kendi işi var ve eve bir saat uzaklıkta hergün o yolu gidip geliyor. Oda bıktı bende bıktım taşınmak istiyoruz. Ama ailesi çocukları terkedip gidecekmisin diyor. Bizim öyle bi niyetimiz yok gelecekler bizdede kalacaklar biz sürekli gelicez. Ben vicdanen asla uzak tutamam zaten uyku uyuyamam geceleri. Biz sadece kendimize ait işimize yakın temiz bi yuva istiyoruz. Eşim ister istemez kendini kötü hissediyor banada hak veriyor kendide görüyor çünkü bu evin bekar evi olduğunu. Ben çocuklarından ayırmış mı oluyorum fikirlerinizi söylermisiniz
O evi bastan kabul etmeniz hata niye kabul ettinizki. Çok saşırdım. Çocuklar babaannede daha mutluysa orda kalsınlar. Genelde baba ilgisiz oluyor e siz de bakamazsiniz sanmıyorum. Yakinlara tasinin bir oda da onlara yapin yataklı. İstediklerinde gelip kalsinlar. Ama bu çok dizensiz yahu cocuklarin sozde 3 evi var ama hic evi yok. Keske esiniz iyi baba olsaydı da yanina alsaydı. Onlari kabul edecek biriye evlenseydi falan filan. Siz anladigim temelli gelmeleri i istemiyorsunuz
 
Evet boşandıkları günden itibaren düzen bu şekilde oturmuş. Çocuklar çok alışmış babane dedeye. Eşim yalvarıyor babasına biliyorum çocukları vermezsin sizde gelin yine yakın oturalım diye. Peki ben napabilirim bu durumda onu söyleyin. Ben gelmesinler demiyorum aksine dua ediyorum gelsinler kafam rahat olsun diye.
Çocukları vermessin ne ya! Kim kimin çocuğunu vermiyor missler gibi işine gelmiş koca olacak kişinin. O cocuklara cok üzüldüm.
 
Kadın tabi ömür boyu oğlunun bebelerine bakacak, sözleşme mi imzaladı ne😅.

Ailesi biliyor bir erkeğin gündüz bakamayacagını alıp alışmışlar çocuklar da alışmış çok sağlıksız esasen. Adamın işine gelmiş yeni hayat kurmuş normalde eve geldiğinde isten çocukları alip zaman geçirmeli ki bir baba evleri olduğunu bilsinler. Babaevi misafir evi gibi gelir onlara zaten birde kucucuk kibrit gibi ev.
Ya kendi hayatını tam kuramadan eski küçük evine yeni gelin getirmek ne saçma iştir. Zaten eve sigamazlar ki allasen cocuklar gelse arada kalsalar falan.
Büyük eve geçseler diyelim kv kp çocuklarla birde kendi dogursa zor yaşarlar. Gelin sizde demislerdi galiba. Yani gelin deseler bile kabullenmezler rahat edemezler babaannelerde alışamaz, çiftte alışamaz.

Ayrıca adam yeni çocukta kaça boluncek işten eve bu yeni bebeği ile mi ilgilencek diğer çocuklarla mı? Hangi ara yani.
Yani baba teorikte var pratikte yok her daim eksik büyücekler tüm derdim baba ile valla sorumsuz,
Sonra duyarcısınız diyolar doğruları söylemek neden zorlarına gidiyorsa anlamıyorum. Çocuk yaparken çok iyi düşünülmeli.
Hem destek sağlasın diğer öz annelerine öyleyse öz anneleri baksın. Anlamadım sorumsuz deyip işin içinden çıkılmaz ki anne için de.
Yeni gelin de mağdur ki sevip evlenmiş işte birşey diyemem.
 
Son düzenleme:
Ailesi biliyor bir erkeğin bakamayacagını alıp alışmışlar çocuklar da alışmış çok sağlıksız esasen. Adamın işine gelmiş yeni hayat kurmuş normalde eve geldiğinde isten çocukları alip zaman geçirmeli ki bir baba evleri olduğunu bilsinler. Babaevi misafir evi gibi birde kucucuk kibrit gibi ev.
Ya kendi hayatını tam kuramadan eski küçük evine yeni gelin getirmek ne saçma iştir. Zaten eve sigamazlar ki allasen cocuklar gelse arada kalsalar falan.
Büyük eve geçseler diyelim kv kp çocuklarla birde kendi dogursa zor yaşarlar. Gelin sizde demislerdi galiba. Yani gelin deseler bile kabullenmezler rahat edemezler babaannelerde alışamaz, çiftte alışamaz.

Ayrıca adam yeni çocukta kaça boluncek işten eve bu yeni bebeği ile mi ilgilencek diğer çocuklarla mı? Hangi ara yani.
Yani baba teorikte var pratikte yok her daim eksik büyücekler tüm derdim baba ile valla sorumsuz,
Sonra duyarcısınız diyolar doğruları söylemek neden zorlarına gidiyorsa anlamıyorum. Çocuk yaparken çok iyi düşünülmeli.
Hem destek sağlasın diğer öz annelerine öyleyse öz anneleri baksın. Anlamadım sorumsuz deyip işin içinden çıkılmaz ki anne için de.
Yeni gelin de mağdur sevip evlenmiş işte birşey diyemem.
Vallahi adam ne güzel sıyırılıyor işin içinden, anasına kitlemiş iki çocuğu, cicim ayları yaşıyor genç eşiyle.Anne bakmıyormuş, babaanne bırakmazmış.Böyle çocuk büyütmeye ne var, sorarsan baba çok düşkün çocuklarına.Böylelerine iskele babası deniyor halk arasında.
 
Çocuklar kaç yaşında?
Böyle düzenmi olur
Anne bırakmış, Baba üst katta taşınmış
Çocuklar babaanne ve dede de
Şimdi baba birde uzağa taşıncak
Evlatlık verselermiş çocukları yahu bu ne
Konu sahibi lafım size değil, sizin bir suçunuz yok
Ama evlendiğiniz adamda iş yok ben söylim
1 sene idare et taşıncaz derken çocuklar ile ilgili planı neymiş? Annesine bırakıp terkedip gitmekmi?
bu çocuklar okula gitmiyormu? Derslerini babannemi yaptırıyor? Çantalarını, formalarını kim hazırlıyor? Yarın birgün ergenliğe gircekler yaşlı başlı insanlar nasıl sahip çıkcaklar?
Bu adamdan çocuk yapmaya uğraşıyorsunuz birde, sanki 2 tane olana sahip çıkmış babalık yapmış gibi birde üçüncüyü yakacaksınız
 
Öncelikle merhaba. İçinden çıkamadığım bi süreçteyim ve fikirlere ihtiyacım var. 3 ay sonra evleneli 2 sene olacak. Eşimi çok seviyorum onunda bana sevgisine şüphem yok. Hiçbir sorunumuzda yok. Ev meselesi dışında. Eşimin ilk evliliğinden ikitane oğlu var. Benimse ilk evliliğim. Çocuklara eşimin annesi bakıyor yani babaneleri. Anneleri haftada bir alıyor haftasonlrı onda kalıyorlar. Benim çocuklara karşı bir sorumluluğum yok. Sadece iyi bi abla olmaya çalışıyorum elimden geldiği kadar. Hatta eşime babalığı konusunda sürekli nasihat veriyorum çocuklarıyla daha çok ilgilenmesi için. Yardım istediğim konu ise eşimin ailesiyle altlı üstlü oturuyoruz. Evimiz çatı katı basık bi ev 1+1 mutfağımın tezgahı bi kol boyunu geçmez. Çeyizlerimin yarısını çıkaramadım. Ev çok karanlık güneş almıyor evin için boğuluyor gibi hissediyorum. Bide bu ev eski karısıyla yaşadığı ev bu yüzden hiç benimseyemiyorum benim evimmiş gibi gelmiyor. Misafir çağıramıyorum yazın sıcakta çatı olduğu için uyuyamıyoruz nefes alamıyoruz resmen. Evlenirken eşime eski eşiyle yaşadığı evde yaşamak istemediğimi söyledim oda bi sene idare etmemi istedi. Eşimin kendi işi var ve eve bir saat uzaklıkta hergün o yolu gidip geliyor. Oda bıktı bende bıktım taşınmak istiyoruz. Ama ailesi çocukları terkedip gidecekmisin diyor. Bizim öyle bi niyetimiz yok gelecekler bizdede kalacaklar biz sürekli gelicez. Ben vicdanen asla uzak tutamam zaten uyku uyuyamam geceleri. Biz sadece kendimize ait işimize yakın temiz bi yuva istiyoruz. Eşim ister istemez kendini kötü hissediyor banada hak veriyor kendide görüyor çünkü bu evin bekar evi olduğunu. Ben çocuklarından ayırmış mı oluyorum fikirlerinizi söylermisiniz
Ayfu,
En güzeli mevcut evinize yakın bir yerde ferah bir ev bulmak. Yakın bir yer.
Size bir söz verilmiş. Bu sizin hakkınız. Kendi kul hakkınıza girmeyin: . Hakkınızı alın
Heyecanınızı yaşayın. Sıfırdan düzeninizi kurun Çeyizinizi ilk gün gibi açın kullanın
Size çok iyi gelir.
Hiç beklemeyin açın bakın netten. Hem mevcut evin kaça kiralanabileceğine. Hem yeni eve bakın. Evleri gidin dolaşın. Dekorasyonunu hayal edin: Eşinizden beklemeyin Bir rapor çıkarın atın eşinizin önüne. Rakamlar görsellik kolaylaştırıcı oluyor kararlarda.
Bir taşla 100 kuş.

Uzaklaşma olmaz. Ekonomik yük olmaz.mutlu huzurlu olursunuz. vs. Mevcut ev kiraya verilir.
Yeni evde çocuklara oda ayrılır. Rahatça gidip gelebilirler. Kendi evleri gibi hissedebilirler.

Eşinizi boşverin. Bizim isteğimiz işine yakın yer falan diyerek anca olacak işi zorlaştırırsınız. Belki manipüle ediliyor bile olabilirsiniz. O gidip gelsin 1 saat mi 5 saat mi neyse.
Zira zaten ev, işine yakın olsa bile çocuklardan dolayı bu eve gidip gelecek.

Ne mutlu sınırlarınızı ne olursa olsun iyi çizmişsiniz eş ailesiyle. Şu ev işide istediğiniz gibi olursa tez zamanda umarım.
Sevgiler
🎈🎈🎈🎈🎈🎈🎈
 
O faktörde var tabi harika bi insan kaynanam dediğim gibi hiç sorun yaşamadık şimdiye kadar altlı üstlü oturduğuma beni bigün pişman etmediler. Ama evet oğluna çok düşkün hala balkonda bekler işten gelmesini benim beklediğimi bile bile
İstediğiniz kadar her şeyin mükkememel olduğunu düşünün yansıtın. Önceki evliliğin bitmesinde kesinlikle eski eş %100 hatalı değil. Ben burada 15 senelik üyeyim, daha bir erkeğin çıkıp da tüm suç ben ve ailemdeydi, evliliğimiz bizim yüzümüzden bitti, çocuklarımın annesinin suçu yoktu diyeni hiç okumadım. Tabi anlaşmazlık kavga geçimsizlik illaki vardır ve boşanmak gayet doğal. Ama işte yazdınız, kazık kadar 2 çocuk babası oğlunu balkonda bekleyen bir kayınvalide. Eski eşi de o evde yaşamak çocuk yetiştirmek istememiştir. O gidememiş taşınamamış, sizi de orada yaşatıyor. 1 sene söz vermiş inanmışsınız. Bu kadar psikolojik baskıda kim galip gelecek göreceksiniz. Annesini ve çocuklarını bırakıp 1 saat uzakta yeni ev tutacak mı bakalım.

Çocuklar hasta olunca kayınvalideyi çağırmasının neresi kötü? Bazı insanlar aşırı panik olur kitlenir. Kayınvalide olmasa da annesini arayıp çağıranlar da var. Size şiddetle hamile kalmamanızı tavsiye ederim. Bastığınız zemin hiç sabit değil.

İçten içe ben geldim ve artık düzeni değiştiriyoruz, değişime hazırlıklı olun kafasındasınız. Sizi haksız veya hatalı bulmuyorum yanlış anlamayın. İyi niyetli ve naifsiniz ama bu oğluna düşkün anne, anneci oğul, boşanmış çocuklu adam evliliğinde mutlu olan kadın konusu burada hiç görmedim.
 
Ayrıca eski eşin kendi ağzından mı duydunuz bunları? Evet ben çok genç evlendim iki çocuk yaptım sonra da attım babaannelerinin başına mı dedi? Kadın için ne kadar kötü bir profil çizmişler. Lütfen eşinizin ve kayınvalidenizin anlattıklarını söylediklerini doğrulayın. Bu ikili bana hiç masum gelmedi. Sizin, çocuğum olsa eşyasını koyacak yer yok dediğiniz evde eski eş 2 çocuk doğurmuş. O kadına niye o evi reva görmüşler?

Burada bir konu var, kadının 1,5 yaşındaki çocuğu 5 aylık görünüyor. Babaları köye kendi annesine gitmiş, çocuk aç mı tok mu, öldü mü yaşıyor mu umurunda değil. Makarna pilav ve çorba dışında yiyemiyorlar, sebze meyve yok düşünün. Şimdi bu kadın çocuğu iyi beslensin bakılsın, iyileşsin diye sosyal hizmetlere verse kötü anne mi olur, çocuklarını atmış mı olur? Ev kira, kadın çalışmıyor çünkü 1,5 ve 3 yaşında iki çocuğu var. Asgari ücretle iş bulmuş ama iki çocuğu birden kreşe veremiyor. Evet biz de yazdık niye bu yoklukta arka arkaya 2 çocuk yaptın dedik kızdık. Ama bu ortada zavallı iki çocuk olduğu gerçeğini değiştirmiyor.

Sizin aşktan sevgiden gözünüz hiçbir şey görmüyor ve herkesin mutlu olabileceğini düşünüyorsunuz. Evet babaanneleri bakıyor ama aynı binadalar. Her gün her akşam babalarını görüyorlar. Taşınırsanız göremeyecekler ve yanınızda götürmeye kalksanız düzenleri bozulacak. Babaannenin kendi kanı canı bu çocuklar. Kızsa da sevse de göze batmaz çünkü öz torunları. Taşınmak istemekte haklısınız ama malesef paraya kıyıp yakın yerde oturacaksınız çünkü bu çocukların velayetleri babaanede değil babada. Sizin çocuğunuz olunca her gün babayı görecek ama bu çocuklar mahrum kalacak. Gelip kalma ayrı her gün işten gelen babayı görmek ayrı. Kendi çocuğunuzu ayrı tutamazsınız.

Baba nasıl baksın, erkekler ne anlar diyorsunuz da babaanne olmasa kim bakacaktı? Kadın yaşlı değil diyorsunuz genç mi, ya da hep bu yaşta mı kalacak? Bizlere kızıyorsunuz ama gerçekleri göremiyorsunuz. Lütfen hamile kalma işini askıya alın ve gelişmeleri gözlemleyin.
 
Çocukları götürmek yada burdayken almak söz konusu dahi olamaz. Ne kaynanam ne kayınpederim böyle bişeye müsade etmez. Bende birgece bile kalmadılar altlı üstlü olduğumuz için. Annelerine bile gittiklerinde içleri gidiyor. Aynı semtte oturamayız eşimin işi bir saati geçkin mesafede yolda gelirken uyukluyorum artık kaza yapıcam diyor. Nedenlerimiz arasınsa buda var


Vay be. Tabii ben sabah 2 saat 3 vasıtayla işe gidip, akşam 6 da yola çıkıp 8' de evde olunca 1 saatin çok gelmesini garipsedim. Açıkıçası o sizin bahaneniz gibi geldi. Eşinizin işini uzaklaşmak için kullanıyorsunuz. Babaanne, dede asla müsade etmez bizimle kalmaları asla söz konusu bile olamaz deyip önünü kapatıyorsunuz. Niye icazet alınsın kocanız o çocukların babası değil mi? Rahmetli annem canımdır, öyle çok seviyorum ki, ama söz konusu evladım olunca tanımam şahsen.

Ne kadar gençte olsa sonuçta belli bir yaşın üstündeler ve kimse ölümsüz değil. Sizin çocuğunu olunca onu da alır o zaman, asla müsade etmezler sizinle büyümesine? E sizden çok daha iyi bakacaklarına da eminsiniz zaten, seve seve kabul edersiniz değil mi?

Sadece çocuklara üzüldüm.
 
Son düzenleme:
Evet çocuklarından ayırmış oluyorsunuz. Zaten asıl yanlış çocukların babalarıyla aynı evde kalmamalarında. Anne bakamıyorsa baba bakacak. Babaanneye sıra ondan sonra gelir. Çocuklu adamla evlenmeyi göze alıyorsanız bunlar da düşüneceksiniz. Babaanne yaşlı kadın neticede yarın Allah gecinden versin pat diye ölse ne yapacaksınız, var mı bir planınız?
 
Öncelikle merhaba. İçinden çıkamadığım bi süreçteyim ve fikirlere ihtiyacım var. 3 ay sonra evleneli 2 sene olacak. Eşimi çok seviyorum onunda bana sevgisine şüphem yok. Hiçbir sorunumuzda yok. Ev meselesi dışında. Eşimin ilk evliliğinden ikitane oğlu var. Benimse ilk evliliğim. Çocuklara eşimin annesi bakıyor yani babaneleri. Anneleri haftada bir alıyor haftasonlrı onda kalıyorlar. Benim çocuklara karşı bir sorumluluğum yok. Sadece iyi bi abla olmaya çalışıyorum elimden geldiği kadar. Hatta eşime babalığı konusunda sürekli nasihat veriyorum çocuklarıyla daha çok ilgilenmesi için. Yardım istediğim konu ise eşimin ailesiyle altlı üstlü oturuyoruz. Evimiz çatı katı basık bi ev 1+1 mutfağımın tezgahı bi kol boyunu geçmez. Çeyizlerimin yarısını çıkaramadım. Ev çok karanlık güneş almıyor evin için boğuluyor gibi hissediyorum. Bide bu ev eski karısıyla yaşadığı ev bu yüzden hiç benimseyemiyorum benim evimmiş gibi gelmiyor. Misafir çağıramıyorum yazın sıcakta çatı olduğu için uyuyamıyoruz nefes alamıyoruz resmen. Evlenirken eşime eski eşiyle yaşadığı evde yaşamak istemediğimi söyledim oda bi sene idare etmemi istedi. Eşimin kendi işi var ve eve bir saat uzaklıkta hergün o yolu gidip geliyor. Oda bıktı bende bıktım taşınmak istiyoruz. Ama ailesi çocukları terkedip gidecekmisin diyor. Bizim öyle bi niyetimiz yok gelecekler bizdede kalacaklar biz sürekli gelicez. Ben vicdanen asla uzak tutamam zaten uyku uyuyamam geceleri. Biz sadece kendimize ait işimize yakın temiz bi yuva istiyoruz. Eşim ister istemez kendini kötü hissediyor banada hak veriyor kendide görüyor çünkü bu evin bekar evi olduğunu. Ben çocuklarından ayırmış mı oluyorum fikirlerinizi söylermisiniz
Baştan sona yanlış bir evlilik, sakın çocuk yapmayın derim ...
 
Bunu es geçen ben değilim. Terkeden anne ben değilim. Eşim sadece genç bi birey olarak evlenmeyi seçti çocuklarını bırakmadı.
Eşiniz o kadar da masum değil bunu zamanla göreceksiniz, hicbir kadın 2 çocuğunu kolay kolay bırakmaz, belki ki eşiniz de ailesi de sorunlu insanlar ve siz de yeniden seçilen kurbansınız, şuan ne desek anlamazsınız mantıklı düşünemiyorsunuz , kocam da kocam modundasınız , hayatınızı mahvetmişsiniz...
 
Bilmiyorum ney ama bu konuda size dair bir şey beni rahatsz etti. Taşnmak istemekte haklısınız ama velayet babadaysa çocukları yanınıza almak zorundasınız. İyilik güzellemesi yaparak iki çocuğu yaşlı insanlara bırakamazsnz ,vermiyorlar diyerek bırakınca karıkoca iyi insanlar olmuyorsnz. Özellikle baba olarak eşiniz bu düşüncedeyse çok sorumsuz biri demektir.
 
Bilmiyorum ney ama bu konuda size dair bir şey beni rahatsz etti. Taşnmak istemekte haklısınız ama velayet babadaysa çocukları yanınıza almak zorundasınız. İyilik güzellemesi yaparak iki çocuğu yaşlı insanlara bırakamazsnz ,vermiyorlar diyerek bırakınca karıkoca iyi insanlar olmuyorsnz. Özellikle baba olarak eşiniz bu düşüncedeyse çok sorumsuz biri demektir.
Vermiyor ile anca kendini kandırır
Kimin çocuğunu kime vermiyorlar
Eşim almıyor yada almaz dese daha doğru olur
Çocuklara gerçekten üzüldüm
Annede var babada, ama aslında yoklar
Gördükleri tek sevgiye ve ilgi ye tutunmaları çok doğal
 
Öncelikle merhaba. İçinden çıkamadığım bi süreçteyim ve fikirlere ihtiyacım var. 3 ay sonra evleneli 2 sene olacak. Eşimi çok seviyorum onunda bana sevgisine şüphem yok. Hiçbir sorunumuzda yok. Ev meselesi dışında. Eşimin ilk evliliğinden ikitane oğlu var. Benimse ilk evliliğim. Çocuklara eşimin annesi bakıyor yani babaneleri. Anneleri haftada bir alıyor haftasonlrı onda kalıyorlar. Benim çocuklara karşı bir sorumluluğum yok. Sadece iyi bi abla olmaya çalışıyorum elimden geldiği kadar. Hatta eşime babalığı konusunda sürekli nasihat veriyorum çocuklarıyla daha çok ilgilenmesi için. Yardım istediğim konu ise eşimin ailesiyle altlı üstlü oturuyoruz. Evimiz çatı katı basık bi ev 1+1 mutfağımın tezgahı bi kol boyunu geçmez. Çeyizlerimin yarısını çıkaramadım. Ev çok karanlık güneş almıyor evin için boğuluyor gibi hissediyorum. Bide bu ev eski karısıyla yaşadığı ev bu yüzden hiç benimseyemiyorum benim evimmiş gibi gelmiyor. Misafir çağıramıyorum yazın sıcakta çatı olduğu için uyuyamıyoruz nefes alamıyoruz resmen. Evlenirken eşime eski eşiyle yaşadığı evde yaşamak istemediğimi söyledim oda bi sene idare etmemi istedi. Eşimin kendi işi var ve eve bir saat uzaklıkta hergün o yolu gidip geliyor. Oda bıktı bende bıktım taşınmak istiyoruz. Ama ailesi çocukları terkedip gidecekmisin diyor. Bizim öyle bi niyetimiz yok gelecekler bizdede kalacaklar biz sürekli gelicez. Ben vicdanen asla uzak tutamam zaten uyku uyuyamam geceleri. Biz sadece kendimize ait işimize yakın temiz bi yuva istiyoruz. Eşim ister istemez kendini kötü hissediyor banada hak veriyor kendide görüyor çünkü bu evin bekar evi olduğunu. Ben çocuklarından ayırmış mı oluyorum fikirlerinizi söylermisiniz
Çocuklara yakın geniş bir eve çıkın
 
Çocuğunun sorumluluğunu almayan ve baba olmayandan size eş olmaz ne yazık ki. Hadi eşiniz bekarken gündüz çalışıyordu, annesinin evinde yatana kadar oturup çocuklarla ilgileniyordu diyelim. Sizinle tanışırken "benim iki evladım var, onlara da yuva sunmak istiyorum." deyip çocuklarını yanına almayan birinin karakteri sağlam olamaz. Rahatına düşkün ve her şeyi kendine hak gören biri bunu yapar. Çocuklarına yuva olmayı düşünmeyen biri, evliliğe alışınca size de yuva olmayı dert etmez.
Kayınvalidem çocukları vermez demişsiniz de ne alaka? Çocuk kayınvalidenizin çocuğu mu? Vermemek ne haddine? Baba olan çocuğunu alır. Eşinizin iyi bir baba olmasını desteklemek isteseniz çocuklarının sorumluluğunu al derdiniz, Gidip iki oyun oynayıp selam vererek baba olunmuyor. Kendinizi kandırmayın.
Sizi çok suçlamıyorum, belli bir hikayeye inanmış ve zihninizde oturtmuşsunuz. Düşünmeden girmişsiniz bir işe galiba. Ama işlerin çok da sandığınız gibi olduğunu sanmıyorum. Örneğin sizden önce eşinizin evin değişmesi gerektiğini düşünmesi gerekirdi, bunlar düşünmemesi adamın bencilliğine işaret ediyor zaten. Çocuklara çok üzüldüm, bu durumda o kadar çok çocuk var ki. Baba müsveddeleri velayeti alıp çocuğu babaanneye atıp gidiyorlar. Böyle erkeklerden adam olmaz.
 
Son düzenleme:
Back
X