Arkadaslar merhaba ben direk konuya giriyorum bir senedir süren bir evliligim var ve 7 aylik hamileyim aslinda hersey basindan kötü başladı ben yurtdisindan turkiyeye gelin olarak geldim anlayacaginiz uzere burayla hicbirsekilde baglantim yok ailem deseniz kulturleri en ileri düzeyde esimle tanistim ve evlenmeye karar verdik ben herseyimi birakip onun yanina geldim kaynanam kiskancligindan kinama 2 kisiyle geldi ve ben kinami iki kisiyle yaptim deseniz nasildim gene güldüm umursamadim dugunum deseniz benden kimse yoktu ve toplasaniz 20 kisi ya var ya yok bunlarada goz yumdum sevgimden evimize gecdik fakat benim yetisme tarzim esime gore cok farkli ben rahat acik bir sekilde yetistim esim ise cok kiskanc abarti bir sekilde ben yazin uzun kolluyla dolastigimi biliyorun 40 derece icinde sırf huzursuz olmayalim diye tek basima kesinlikle disari cikamam zaten 7 aylik hamileligim boyunca hic disari cikmadim anca kaynamama o da ne zaman gitsem laflariyla hareketleriyle gururumu incitirdi aglatirdi beni dusunsenize esim hamile oldugumu soyledi o suratini asti ben onu allaha havale ettim zaten esim sagolsun annesinin huyunu bildigi icin beni artik goturmuyor çünkü cok yipratti beni herneyse evden cikmaya cikmaya evde kafayi yedim annemle sadece telefonda konusabiliyorum esim onada karsi bazen oturup agliyorum esim gormeden çünkü insan oldugumu bazen kadin oldugumu unutuyorum o disarda isine gider dolasir ben evde temizlik yap gec otur inanin sevgimden birgün bile ses cikarmadim sirf maddi durumumuz iyi degil diye yememe icmeme bile dikkat ediyorum hamileyken dayakta yedim o da neden ben kacmaya çalışırken yakaladi beni bicakla saldirdi nefesim kesilene kadar bogazimi sıktı ama bebesim icin sustum dayandim bu evden kefenin cikacak dedi sustum balkona ciktim güldüm istemsiz güldüm dayak yedim zannetmeyin sevmiyor bazen agliyor beni ruyasinda ölü gördü falan diye sariliyor sevgi sözcükleri söylüyor ama inanin gücüm yok hayatim yok