merhaba iyi geceler kızlar..
nerden baslasam nasıl anlatsam bilmiyorum,cok uzun tutmakta istemiyorum. özet nasıl gecerim onu da bilmiyorum. cümlelerim devrik olursa basta bunun için kusuruma bakmayın..
üç yıldır süren bir ilişkim var. inişli cıkıslı..kısa süreli ayrılıklı..ama asla bitmeyen ask veya alıskanlık adına ne derseniz o olsun. bir cok kere affettim affetmem dedigim konularda..mukemmel degilim bende,benimde hatalarım oldu..cinsel ilişki yasamıyoruz ama sevişiyoruz..dostum arkadasım sevgilim herseyim hatta ailem..annem babam yok, evli bir ablam var..dune kadar annemle yasıyordum anneannemi de kaybettim..zor bi donemden gectim..ilişkimde yalan coktu. bana yalanlar söyledi,kaybetmemek içindi bir cogu..nitekim ögrendigimde gidemedim de.. ondan ayrılmayı tamamen bitirmeyi defalarca dusundum ama yapamadım..onsuzluktan korktum.. ayrılık yasadıgımızda yasayan ölüden farkım kalmıyordu..işin içine baska kız da girdi zamanında onu bile affettim.. bir sekilde hiç kopmadık biz..tum hayallerım onun uzerıne..hayatım onun uzerıne kurulu..yokken nefes alamıyorum..
ama saglıklı bir ilişki yasamıyoruz tum yalanları konusup düzeltsekte simdiye kadar saklanan tonlarca sey ogrendım..bizim sonumuz yok onunla evlenmeyecegim..tek emin oldugum sey bu. ama nasıl ayrılacagımı da bilmiyorum..ugrunda gurur onur ne varsa hepsini tuttum attım..ask dedim O dedim..
ama düşünüyorum ve vardıgım sonuc bu..onunla evlenmeyecegim..fakat ayrılamıyorum da.. ikna ediyor zaten ayrlmak istedigimde..bigün süper birgün sebepsiz berbatız..psikolojim kötü ilaç kullanmaya basladım cunku uyuyamıyorum. işyerinde son derece verımsızım hatalar yapıyorum..
onu cok seviyorum ona cok alıstım..ama bu bitmek zorunda..
nasıl yapacagım kızlar? bu onsuzluk korkumu yenip hiç arkama bakmadan nasıl bitirecegim? onu merak etmeden nasıl yasayacagım?