cok mutusuzum gercekten.. aglamıyorum susuyorum odama gidip aldıgı birşeyi görüyorum tekrar agıyorum odadan cıkıp başka odaya gidiyorum tv de bi program görüp o bunu izlerdi gecen hafta bunun hakkında konustuk deyip aglıyorum ha bire telefon acık gibi telefona bakıyorum(( cok zor onsuzluga alışmak.. aldıgı eşyaları hayatımdan cıkaracagım ama hangi birini kıyafetlerimin bile yarısından cogunu ya o almıştır ya birlikte almışızdır.. dokundugum herşeyde o var
ben bu cezayı hakedecek naptım diyorum
(
Ben seni anlıyorum güzelim,sen kendinden emin ol önüne bak ve hayatında şuan için yapman gereken şeyleri yap en güzel bir şekilde en layıkıyle..düşüneceksin tabiki ama kendini hırpalamadan düşün..seni gaza getirecek şarkılar dinleme seni gaza getirecek arkadaşlarını dinleme kafanı dağıtacak şeyler yap oku..onunla olan resimleri hediyeleri herşeyi bir kutuya koy bir kenara koy gözünün önünden kaldır, ilk önce kendin bir rahatla Mevlana'nın çok güzel bir sözü vardır "ımtihan içinde imtihan vardır..Derlen toplanda ufak bir imtihanda satma kendini.." bu imtihandanda çıkacaksın böyle düşün sadece sen değilsin bunu yaşayan
