- 4 Ekim 2012
- 16.776
- 33.216
- 798
- Konu Sahibi meredithgrey
-
- #21
Kizim bi kere cok sevdigin bi esin var, bu ne kadar büyük bi nimet biliyo musun?Oh neyse yalnız değilim.
Ben de baba sevgisinden mahrum büyüdüm hatta bir dönem ciddi özsevgi ve saygı problemleri yaşadım ama bunu atlattım kendimi seviyorum yani bir başkasına muhtaç olmadan yaşayabiliyorum ve güçlüyüm. Eşimi çok sevsem, canım gibi görsem de kendimi dik tutmaya çalışıyorum, muhtaç olmamaya. Sadece bu yaş mevzusu canımı sıkıyor işte.
sizin babanız ayrı bir vakaOh neyse yalnız değilim.
Ben de baba sevgisinden mahrum büyüdüm hatta bir dönem ciddi özsevgi ve saygı problemleri yaşadım ama bunu atlattım kendimi seviyorum yani bir başkasına muhtaç olmadan yaşayabiliyorum ve güçlüyüm. Eşimi çok sevsem, canım gibi görsem de kendimi dik tutmaya çalışıyorum, muhtaç olmamaya. Sadece bu yaş mevzusu canımı sıkıyor işte.
Yaaa hayır hayır bunu kabul etmiyorum. Benim de annem böyledir ve ben onun tam tersiyim. Eskiden emeklilk erkendi, olgunlaşma evlenme anne baba olma her şey erkendi, insanların hayatında kendine zaman ayırma ve fiziksel bakım yoktu, çalışan kadınlarda eve temizlikçi çağırma kültürü bile yoktu. Artık devir değişti. Hayata farklı bakmamak için bir sebep bulamıyorum. Yaşıma rağmen kendimi 27 gibi hissediyorum55 olmadan emekli oldu ve zorunlu banka işleri, hastane vs. şeyler haricinde tam 24 senedir aynı koktukta oturuyorYazın balkonda kışın salonda hep aynı pozisyonda babam. Ve biz hiç ailecek tatile gitmedik, keyif alınacak aktiviteler yapmadık, babam bana hep biz artık yorulduk yaşlandık dedi bilmiyorum belki ben de bu atalet haline düşmekten korkuyorum.
Korkmanız çok doğal, yaşlılık olduğu haliyle zaten istenmeyen bir şey bir de üzerine sizin ileri yaş grubundaki insanlarla olumsuz deneyimleriniz olmuş. Anlattığınız kadarıyla bunlar travma kategorisine girmiyor ama insanı kötü etkileyen tek şey travma değil. Bunlar sizi üzmüş, endişelendirmiş olabilir. Ben mesleki deformasyon olarak düzeltme gereği duydum, çok görüyorum da böyle yorumlar. Hoş verdiğim bu tarz bilgiler genelde pek umursanmıyor, teşekkürler nazik yanıtınız için. Neyse, bana sizin olumsuz deneyimlerle öğrendiğiniz bir kaygı sorununuz olabilir gibi geldi. 65 yaş üstü yaşlı kabul edilir, daha çok yolunuz var ancak şu an ortada olmayan, ileride olacağı da kesin olmayan bir sorun sizin canınızı sıkıyor. Hayatta aktif olmayınca ebeveynleriniz gibi olmaktan vb. çekiniyor olabilirsiniz. Oysa siz kendinizsiniz, ciddi bir sağlık sorunu vb olmadıkça isterseniz 80 yaşında da aktif olabilirsiniz, 40 yaşında yaşlı gibi de yaşayabilirsiniz. Kontrolünüzün tamamen dışında değil. Tabi bir yandan yaş almakla barışmak, hep aktif olmak için savaşmayıp içimizden geldiği kadarını yapmak da gerek. Bu anlamda terapi kendinizi daha iyi anlayıp, kabul edip, yönetmenizi sağlayabilir, faydalı olur.Düzeltmeniz için teşekkürler. Ben üyeye bir düzeltme yapmadım çünkü ergenliğime bakınca ciddi bir baba problemim var; babam hayattan, bizden hep nefret etti, sanki çok harika bir hayat yaşayacakmış da engel olmuşuz gibi davrandı annemle bana ve hiç zevk almadı yaşamaktan. İşte benim de travmam budur belki diyorum. 55 olmadan emekli oldu ve zorunlu banka işleri, hastane vs. şeyler haricinde tam 24 senedir aynı koktukta oturuyorYazın balkonda kışın salonda hep aynı pozisyonda babam. Ve biz hiç ailecek tatile gitmedik, keyif alınacak aktiviteler yapmadık, babam bana hep biz artık yorulduk yaşlandık dedi bilmiyorum belki ben de bu atalet haline düşmekten korkuyorum.
Bende yaşlanamamaktan korkuyorum meselaHerkese yeniden merhabalar,
Ben eskilerin az çok tanıyacağı vive, zamanında buraya “yaşım 36 sizce yolun sonuna mı geldim” minvalinde çok konu açtım. O dönemde de iş arıyordum ve acaba yapabilir miyim gibi özgüvensizliklerim vardı. İş buldum, beş sene çalıştım ve başardım elbette yani atla deve değildi çalışma hayatı ve ev işlerini bir arada yürütmek ama benim kaygılar işte.
Yine çalışmıyorum Temmuz ayında 43’ü bitireceğim ve yine bana aynı kaygılar geldi. Yapmak istediğim bir çok şey var ve bunlar için yaşlanıyor gibi hissediyorum. 36 yaşımdaki halimden daha fitim, veremediğim kiloları veriyorum, spora başladım 2022’nin altı ayı full spor salonlarında geçti yani bu bile kendi kendimi çürütmeye yeter ama yetmiyor.
Eşim uzaktan çalışabileceği bir işte, bir kaç seneye onun işleri tamamen uzaktan olursa Ege’ye gitme planımız var ama ben diyorum ki yaşlanınca ne zevk alıcam? Sorun aslında tam zevk alma noktasında da değil ben yaşlanmaktan deli gibi korkuyorum.
Korkmak sadece atalet halini arttırıyor ve zamanın geçmesine engel olmuyor biliyorum ve kendime tekrar ediyorum ama arada dibe çekiliyorum. Oysa dediğim gibi beş altı sene önceye göre daha enerjik ve daha fitim.
Bu kaygımdan nasıl kurtulacağım ben?
Pek tabiiii ❤❤❤Güzel miyim gerçekten
Oysa siz kendinizsiniz, ciddi bir sağlık sorunu vb olmadıkça isterseniz 80 yaşında da aktif olabilirsiniz, 40 yaşında yaşlı gibi de yaşayabilirsiniz. Kontrolünüzün tamamen dışında değil.
Kız ben 28im. Ben bile yaslandım depresyonuna girdim. Önceki kalbi ağzında atan oscarı çok özlüyorum. Demekki 40 ta zır deli olucam. Bunu atlatan nasıl atlatıyor helal olsunHerkese yeniden merhabalar,
Ben eskilerin az çok tanıyacağı vive, zamanında buraya “yaşım 36 sizce yolun sonuna mı geldim” minvalinde çok konu açtım. O dönemde de iş arıyordum ve acaba yapabilir miyim gibi özgüvensizliklerim vardı. İş buldum, beş sene çalıştım ve başardım elbette yani atla deve değildi çalışma hayatı ve ev işlerini bir arada yürütmek ama benim kaygılar işte.
Yine çalışmıyorum Temmuz ayında 43’ü bitireceğim ve yine bana aynı kaygılar geldi. Yapmak istediğim bir çok şey var ve bunlar için yaşlanıyor gibi hissediyorum. 36 yaşımdaki halimden daha fitim, veremediğim kiloları veriyorum, spora başladım 2022’nin altı ayı full spor salonlarında geçti yani bu bile kendi kendimi çürütmeye yeter ama yetmiyor.
Eşim uzaktan çalışabileceği bir işte, bir kaç seneye onun işleri tamamen uzaktan olursa Ege’ye gitme planımız var ama ben diyorum ki yaşlanınca ne zevk alıcam? Sorun aslında tam zevk alma noktasında da değil ben yaşlanmaktan deli gibi korkuyorum.
Korkmak sadece atalet halini arttırıyor ve zamanın geçmesine engel olmuyor biliyorum ve kendime tekrar ediyorum ama arada dibe çekiliyorum. Oysa dediğim gibi beş altı sene önceye göre daha enerjik ve daha fitim.
Bu kaygımdan nasıl kurtulacağım ben?
Kız ben 28im. Ben bile yaslandım depresyonuna girdim. Önceki kalbi ağzında atan oscarı çok özlüyorum. Demekki 40 ta zır deli olucam. Bunu atlatan nasıl atlatıyor helal olsun
20 25 yaşta benim olsa. Ama bu tecrübelerle. O saf salaklıkla değil28 mi?
Cevabı bende tok. Böyle hissetmemizin sebebi her iş ilanında 35 yaş sınırı konulmadı bu ülkede. Yurtdışında ilanlara bakıyorum yaş sınırı yok.Herkese yeniden merhabalar,
Ben eskilerin az çok tanıyacağı vive, zamanında buraya “yaşım 36 sizce yolun sonuna mı geldim” minvalinde çok konu açtım. O dönemde de iş arıyordum ve acaba yapabilir miyim gibi özgüvensizliklerim vardı. İş buldum, beş sene çalıştım ve başardım elbette yani atla deve değildi çalışma hayatı ve ev işlerini bir arada yürütmek ama benim kaygılar işte.
Yine çalışmıyorum Temmuz ayında 43’ü bitireceğim ve yine bana aynı kaygılar geldi. Yapmak istediğim bir çok şey var ve bunlar için yaşlanıyor gibi hissediyorum. 36 yaşımdaki halimden daha fitim, veremediğim kiloları veriyorum, spora başladım 2022’nin altı ayı full spor salonlarında geçti yani bu bile kendi kendimi çürütmeye yeter ama yetmiyor.
Eşim uzaktan çalışabileceği bir işte, bir kaç seneye onun işleri tamamen uzaktan olursa Ege’ye gitme planımız var ama ben diyorum ki yaşlanınca ne zevk alıcam? Sorun aslında tam zevk alma noktasında da değil ben yaşlanmaktan deli gibi korkuyorum.
Korkmak sadece atalet halini arttırıyor ve zamanın geçmesine engel olmuyor biliyorum ve kendime tekrar ediyorum ama arada dibe çekiliyorum. Oysa dediğim gibi beş altı sene önceye göre daha enerjik ve daha fitim.
Bu kaygımdan nasıl kurtulacağım ben?
Hayatım oturmuş tıkırında, yanımda sevdiğim adam, çoluk çocuk büyümüş sağlıklı ve huzurlular vefalılar, maddi sıkıntım elimi ayağımı bağlayacak birşey yok, canım istiyor arkadaşlarımla keyif aldığım şeyleri yapıyorum, canım istiyor eşimle seyahat ediyorum, canım istiyor torunlara patik örüp bulmaca çözüyorum. Yüzümde birkaç kırışık birazda romatizma ağrısı saçlarımdaki beyazları boyuyorum hop yok oluyorlar…..kaybettiğim sevdiklerimin yerini yeni doğanlara veriyorum….Yer değişek
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?