yasadigi sehirde arkadasi dahi olmayanlar.

Arkadaslar calismiyrm esim izin vermiyo.bende yanlizligi ck sevyrm ama bu baska bisi insann iki oturup dedikodu yapasi var dertlsi var ama olmuyo malesf yani arkds edinmek istyrm ama nasl yapacagimi bilmyrm bekaroen kolaydi ama evlennce onsan temkinli yaklasiyo beole seylere.
 
Bu durum evlenip başka şehire gidenler için geçerli yani benim için
İzmiri bırak bursaya gel gitçek bir kapın olmasın eşlerimiz sırtında taşısa yeridir:KK67:
 
Bizde Sivasa yani eşimin memleketine yeni tayin isteyip geldik hiç arkadaşım yok nasıl edineceğimi de bilmiyorum, eşimin ailesi pek arkadaş canlısı değil sürekli evlerindeler sadece akrabayla görüşürler. Komşularım iyi ama yaş olarak çok büyükler annem yaşında çoğu yarısını tanımıyorum daha. Okuldaki arkadaşlarda kendi halinde ben anasınıfçı olduğum için pek diyaloğumuz yok. Eşim 10 yıldır tatillerde geliyor memleketine samimi arkadaşı yok ki ailecek görüşsek. Çocuğumda olunca dışarıda ekstra birşeyde yapamıyorum yürüyüşe bile zor çıkıyorum şimdiden çok yalnız hissediyorum kendimi.
 
Hehe ben de varim..
Ustelik kendi memleketimde bunu yasiyorum.. Universiteden sonra arkadaşlar sehir disina atandı görüşmedik koptuk. Calistigim yerdekilerle bi sure sonra baska sehirlere gitti gorusmedik koptuk.
Isten ayrilinca kurslara yazildim, cok insanla tanistim, herkes kendi derdindeydu kurs disinda gorusmek isteyen olmadi, kurs bitince hepsi bitti, ben arasam da arayan olmadi.
Akrabalarda yasitim hemcins yok. Evlendim esimin tarafiyla bozuguz gorusmek istemiyorum.
Netten arkadaslar buldum ayni sehirde, altin bulmus gibi sevindim, goruselim diye pacalarina yapistim resmen... Yok. Herkes kendi hayatiyla mesgul, ben aramasam sormasam arayan yok. Lafa gelince "seni ozledim ben de seni dusunuyordum seni arayacaktim..." Cok mesgul herkes bana inat cok arkadasli.
Arada annemle ve kv ile gorusuruz.
Komsular desen 2 yilda anca ben cagirinca oturmaya geldiler, birbirlerine hic gitmeden kapida gorusurlermis kac yildir, onlar da bi tuhaf. Neyse onlari ayarladim gibi oturma sirasi yapılırsa..
Onlar da olmasa gayet yalnizim yani. Kac kere bunaldim da agladim yalnizim diye, dogum lohusalik bunalimlarla yalniz gecti. Bebek buyutuyorum, ameliyatliyim, bebegimle disari bile cikamiyorum ameliyattan dolayi, esimin yardimi hep gerekiyor.
Öyle işte.
Yalnizim ben de.
 
Nedense evlennce oluyo bunlar ck samimi arkdslrm var ama baska sehrdeler.bnmde oturdugum muhitte komsulrm yas ve kafa olarak uyumsuz.ne espiridn anlylr ne eglenceli vakt gecrmktn.bekarken ne guzl gciyoms arkdslrmla gunlrm.evlendm evleneli 4.5 sne olms hc mi arkdsm olmz ya yok arkads tek kaldm dostlrmla tlf gorsyz ama yetmiyo insan oturup bi cay icmek istyo avm leri gzmek istyo ama yok ben sadece kendmi tek saniyodum ama masllah ulkenin yarisi ayni derten muzdarip.
 
Bizde Sivasa yani eşimin memleketine yeni tayin isteyip geldik hiç arkadaşım yok nasıl edineceğimi de bilmiyorum, eşimin ailesi pek arkadaş canlısı değil sürekli evlerindeler sadece akrabayla görüşürler. Komşularım iyi ama yaş olarak çok büyükler annem yaşında çoğu yarısını tanımıyorum daha. Okuldaki arkadaşlarda kendi halinde ben anasınıfçı olduğum için pek diyaloğumuz yok. Eşim 10 yıldır tatillerde geliyor memleketine samimi arkadaşı yok ki ailecek görüşsek. Çocuğumda olunca dışarıda ekstra birşeyde yapamıyorum yürüyüşe bile zor çıkıyorum şimdiden çok yalnız hissediyorum kendimi.
Sivas merkez de msnz acaba
 
Back
X