Bu ara yaşadiğim zor günlerim var gecermi bilmiyorum sadece burdan başka içimi dökecek yerim yok çok yalnız hissediyorum kendimi bi işim var nefret ederek gittiğim ama suan baska çıkışım yok yaş oldu 30 kpss hazırlanıyorum bi yandan ama zorlanıyorum çünkü yoğun bi isim var.Zor bi ameliyat geçirdim şuan daha iyim şükür bikac kisi dışında oda sanki yalandan zaten arayanim soranım olmadi ki ben insanlara asla böyle değilim tam bu zor dönemim de biri ciktiki gecmisimi yargiladi olmaz dedi sonra gecmiste ki kısa süreli olan erkek arkadaşım benle eskiden görüştüğünü anlamsiz sekilde herkese yaymış ve burası küçük yer herkese duyurmuş dün bi gördüm camdan bakarken bi kızla el ele iserse on kızla olsun tabiki sevmiyorum da adamdaki rahatliğa bakin kendi beni duyurdu ama o rahatca gezebiliyor anlamiyorum neden insanlar benim mutsuzluğum için elinden geleni yapıyor kim ciksa karsima hep birileri engel olmaya calisiyor ve karsi tarafta ne hikmetse onları dinliyor böyle işte şimdi ben napicam daha doğrusu tekrar nasıl enerji bulupda ayaği kalkicam bilmiyorum