- 1 Şubat 2016
- 9.242
- 34.188
- 548
- Konu Sahibi Mayflower75
- #1
Merhaba arkadaşlar aranıza az önce katıldım..ara sıra paylaşımlarınızı okudum tabiki ve bende yazmak istedim..
18 yıllık bir evliliğim ve iki tatlı evladım var..şu son 3 yıl öncesine kadar problemlerim olmasına rağmen yinede mutlu bir kadındım.Birçok evlilikte olabilecek klasik kayinvalide
Ve bazende koca kaprisi ve ilgisizliği gibi sorunlarım vardı dediğim gibi güçlüydum bir şekilde yinede mutluydum..başa çıkabiliyor ve çareler bulabiliyordum..
Ama 3 yıl önce eşimin beni aldattığını öğrenip büyük bir şok yaşadım. Bu tramvayı atlatmak ve onu affetmeye çalışmak çok zor oldu..
Birçok kez boşanma kararı aldığımı açıkladım eşime ama bana engel olmak için her yolu denedi..duygu sömürüleri,af dilemeler,yalvarmalar,çiçek böcek romantizm ve herşey işte. .zorda olsa afetmesemde boşanmakan vazgeçtim. Kırıldım parça parça oldum ve çok yıprandım elbette.ve tam bu olaylarin olduğu sırada babamı kaybettim.insanın canından bir parçayı kaybetmesi herşeyden daha zormuş..aldatılmanın acısı o an gözümde bir hiçti..zamanla onada alıştım. .hayat bu ölenle ölünmüyor hasretine bile katlanıyorsun mecburen..bu arada başka olumsuzluklarda yaşadım duygusal olarak etkilendim tabiki..haksızlıklar eşimin annesinin kardeşinin yalanları vesaire tuz biber oldu herşeye. .
Bu süreç içinde anladim ki o eski ben yokum artık. İçimde yaşama sevinci bitmiş. Mutsuz sürekli negatif ve kalp çarpıntılari yaşayan agresif bir kadın olup çıkmışım.
Eski beni özledim. Eski günlerimi hatta çocukluğumu. .eskisi gibi olabilecekmiyim bilmiyorum..zor gibi.
18 yıllık bir evliliğim ve iki tatlı evladım var..şu son 3 yıl öncesine kadar problemlerim olmasına rağmen yinede mutlu bir kadındım.Birçok evlilikte olabilecek klasik kayinvalide
Ve bazende koca kaprisi ve ilgisizliği gibi sorunlarım vardı dediğim gibi güçlüydum bir şekilde yinede mutluydum..başa çıkabiliyor ve çareler bulabiliyordum..
Ama 3 yıl önce eşimin beni aldattığını öğrenip büyük bir şok yaşadım. Bu tramvayı atlatmak ve onu affetmeye çalışmak çok zor oldu..
Birçok kez boşanma kararı aldığımı açıkladım eşime ama bana engel olmak için her yolu denedi..duygu sömürüleri,af dilemeler,yalvarmalar,çiçek böcek romantizm ve herşey işte. .zorda olsa afetmesemde boşanmakan vazgeçtim. Kırıldım parça parça oldum ve çok yıprandım elbette.ve tam bu olaylarin olduğu sırada babamı kaybettim.insanın canından bir parçayı kaybetmesi herşeyden daha zormuş..aldatılmanın acısı o an gözümde bir hiçti..zamanla onada alıştım. .hayat bu ölenle ölünmüyor hasretine bile katlanıyorsun mecburen..bu arada başka olumsuzluklarda yaşadım duygusal olarak etkilendim tabiki..haksızlıklar eşimin annesinin kardeşinin yalanları vesaire tuz biber oldu herşeye. .
Bu süreç içinde anladim ki o eski ben yokum artık. İçimde yaşama sevinci bitmiş. Mutsuz sürekli negatif ve kalp çarpıntılari yaşayan agresif bir kadın olup çıkmışım.
Eski beni özledim. Eski günlerimi hatta çocukluğumu. .eskisi gibi olabilecekmiyim bilmiyorum..zor gibi.
