Ben varım. Sizin sebep neÖyle yorgunum ki..yaşama sevincim hiç yok,mutluluklarım sadece bir an..çok şükür Rabbime hep sığınıyorum dualarımı ediyorum huzurlu oluyorum sabah kalktığımda tekrar aynı umutsuzluk ve bıkkınlık devam ediyor..şükür büyük bir derdim yok kendime kızıyorum hatta nankörlük etme diye ama içimden bir şey yapmak gelmiyor..belki de hayatımda birinin olmaması,hep hayal kırıklığına uğramam bunda etken...çünkü insanın özel hayatı her şeyine yansıyo bakışlarınız bile değişiyor..
Benim gibi hisseden var mı acaba neler önerirsiniz?
Bebeğinin bir gülücüğüyle unutulacak yorgunlukları,bu arkadaşlarımıza ve dileyen herkese yaşatsın Rabbim...Sevgilin olsa nolcakki.sonra onunla evlendin diyelim.2 3 cocugum oldu diyelim.cocuklar yemek yemek diye bagiriken kolik sancilarindan hep aglayan bi bebegin olunca kulaklarinda onun aglama sesi cinlarken ev temizlik isterken yasama sevincin yine olmuycak.bi sevgilin yok diye bu kadar dertlenirmi insan coook garip cook.bu gencleri anlamak da cok zor.olmasin sevgilin kafani dinle daha ne istiyorsun.
(Bebegin bi gulucuk atinca unutulcak hersy tabi.onlarin sevgisi olmasa bu anneler her isin ustesinden nasil gelirdi dimi hanimlar.)
Tek bir sebep yok aslında..ama artık yuvamı kurmak istiyorum..eğitimciyim,hobilerim de var sosyal bir insanım ama bisüre sonra herkesin evlilik soruları bunaltıyo..Ben varım. Sizin sebep ne
Sevgili değil benim istediğim yuva kurmak..yaşım geldi geçiyo..herkesin bunaltması..evlenmen lazım yaşın geçiyo vs..bu arada 31 yaşındayım..Sevgilin olsa nolcakki.sonra onunla evlendin diyelim.2 3 cocugum oldu diyelim.cocuklar yemek yemek diye bagiriken kolik sancilarindan hep aglayan bi bebegin olunca kulaklarinda onun aglama sesi cinlarken ev temizlik isterken yasama sevincin yine olmuycak.bi sevgilin yok diye bu kadar dertlenirmi insan coook garip cook.bu gencleri anlamak da cok zor.olmasin sevgilin kafani dinle daha ne istiyorsun.
(Bebegin bi gulucuk atinca unutulcak hersy tabi.onlarin sevgisi olmasa bu anneler her isin ustesinden nasil gelirdi dimi hanimlar.)
Yaşım oldu 31..artık düzgün bir insanla yuva kurmak istiyorum..ama hep hayal kırıklığı..umut ediyorum ama böyle böyle ömrümün sonuna kadar yalnız kalıcam diyorum hep..ben öğretmenim,hobilerim de var ama o insan çıkmadı daha karşıma..Kızlar,ne bu karamsarlık bakalımAaaa Gelen günün ne getireceğini bilemezsiniz,ortaokuldan beri sevgilisiz günü olmayan arkadaşlarım dururken,çekingen,dalga geçtikleri kuzenleri ne güzel evlilikler yaptılar ,birbirinden tatlı çocukları var,pozitif olun,seneye bugun nerede olacaksınız bilemezsiniz
Çok haklısınız..zor zamanlar geçirdim bikaç kez ölüm, hastalık, ayrılık..her biri daha da aldı içimden hayata karşı olan sevgimi..yapı olarak da karamsar bir yapım var,insanlara çok kendime az değer veriyorum ve bunun için de değişmek istiyorum..deniyorum..Depresyondasınız sanırım. Çoğumuz depresyondayız gerçi... Psikiyatristler depresyonun tekrarlayıcı bir rahatsızlık olduğunu ve mutlaka tedavi edilmesi gerektiğini, kendi kendine geçer diye beklenilmemesi gerektiğini söylüyorlar. Eğer hayatınızda ilk kez depresyonla karşılaşıyorsanız (bence sizinki ilk olamaz) kendi kendine iyileşmesi 1 yılı buluyormuş. Yazık giden zamana, o arada kaybedilenlere. Eğer ikinci, üçüncü depresyona girişiniz ise kendi kendinize iyileşme süreniz daha da artıyor. İmkanınız varsa yardım alın.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?