Yaşamaya değil, yaşayanları izlemeye gelmişim.

Belki de bu söylediklerim yüzünden taşlanacağım ama içimde tutamıyorum. Doğuştan şanslı olarak hayata 10-0 önde başlayan insanları ileri derecede kıskanıyorum. Lütfen senden kötü durumda olanları düşün demeyin, bana sadece kendini avutmak ve kandırmak gibi geliyor bu. Eğer sürekli maddi kaygılarla boğuşmasaydım, bana her türlü imkanı sağlayan bir ailem olsaydı çok daha huzurlu ve mutlu bir hayatım olabilirdi istediğim ülkeleri gezip yeni kültürler tanıyabilirdim, yabancı dil öğrenmek istediğim zaman takk diye o ülkede dil kursuna yazılabilirdim.

Hayır diyorum ki insan bari bir konuda şanslı olur. Asgari ücretle yaşam mücadelesi vermeyi geçtim doğru düzgün bir aile hayatım bile yok, eve sarhoş gelip beni öldürmekle tehdit eden bir babam var. Küçüklüğümden beri o kadar özenirim ki babasıyla normal bir ilişkiye sahip olan çocuklara, gerçekten bir ailesi olanlara. Şuan bile yazarken boğazım düğümleniyor. Herkes anne baba olmamalı, ben sırf ileride olur da çocuğum da benim gibi düşünür diye çocuk yapmayacağım.

Güzellik desen o da yok. Zaten yıllardır süren ergenlik sivilceleri yüzünden yüzüm izlerle doluydu, bu da yetmezmiş gibi sınav senemde yaşadığım stresten midir bilemiyorum egzama hayatıma girdi. Yüzüm pul pul olup çatlıyor kaplumbağa derisi gibi oluyor aynı. Saç diplerim deli gibi kaşınıyor vücudum yara izleriyle dolu. Sivilce yine iyiydi bu durumun bir tedavisi de yok :)

Ben artık dayanamıyorum neden ben o insanların yerinde doğmadım? Neden hayatı kolay modda yaşamak varken bir tanecik değerli olması gereken bir hayatım varken her şeyden kısarak monotonluğun dibine vuruyorum? Eğer hayat zorluk demekse onlar neden benim gibi yaşamıyor bu hayatı? İleride param olsa bile gençliğim bir daha asla geri gelmeyecek ben de yaşayanları izlemeye devam edeceğim. Bu düşünce beni o kadar boğuyor ki ders yükü çok fazla olan bir bölümde okuyorum ama kaç gündür oturup ders çalışamıyorum bile. Kadınlar Kulübü'nü uzun yıllardır okuyarak takip ediyordum belki yazmak biraz olsun iyi gelir diye üyelik aldım.

Biliyorum fakir kendini böyle avutur derler etrafındakileri görüp işte daha kötüsü değil. Daha kötüsü olsa napacaktın falan diye. Bazen sıkıntı çektigimizde anlamsız geliyor ama yaş ilerledikçe, olgunlaştıkça bu sözler daha kıymetli oluyor. İnsanın derdi kendine büyüktür her zaman ama sizde sabredin. Bazı şeyler için elden birşey gelmiyor. Moralinizi bozan hayatlar varsa etrafınızda çok dikkat etmeyin başkalarının hayatına. İnanın öyle zengin olup da huzuru olmayanlarda var. Avutmak diye düşünmeyin söylediklerimi.Güzelliğe gelince eminim ki çok güzelsinizdir. Sadece güzelliğinizin farkına varamamışsındır.

Herkesin hayatı zor dışarıdan izlediginiz hayatlarin içini asla bilemezsin para rahatlik saglar ama mutluluk çok farkli bir sey ve beden sağlığı tabi .
Sağlıklı olman bile servet ders çalış meslek sahibi ol kazandığını yemek anı yaşamak senin elinde sabredeceksin bir de kimin kızı olduğunu seçemedin ama kocanı seçebilirsin.

Vallah bende icten ice kiskaniyorum.
Magazin ve zenginlerin hayatini gösteren dizileri o yüzden artik izlemiyorum.
Gördükce insan daha fazla istiyor.

KimJisoo .!.:

Belki de bu söylediklerim yüzünden taşlanacağım ama içimde tutamıyorum. Doğuştan şanslı olarak hayata 10-0 önde başlayan insanları ileri derecede kıskanıyorum. Lütfen senden kötü durumda olanları düşün demeyin, bana sadece kendini avutmak ve kandırmak gibi geliyor bu. Eğer sürekli maddi kaygılarla boğuşmasaydım, bana her türlü imkanı sağlayan bir ailem olsaydı çok daha huzurlu ve mutlu bir hayatım olabilirdi istediğim ülkeleri gezip yeni kültürler tanıyabilirdim, yabancı dil öğrenmek istediğim zaman takk diye o ülkede dil kursuna yazılabilirdim.

Hayır diyorum ki insan bari bir konuda şanslı olur. Asgari ücretle yaşam mücadelesi vermeyi geçtim doğru düzgün bir aile hayatım bile yok, eve sarhoş gelip beni öldürmekle tehdit eden bir babam var. Küçüklüğümden beri o kadar özenirim ki babasıyla normal bir ilişkiye sahip olan çocuklara, gerçekten bir ailesi olanlara. Şuan bile yazarken boğazım düğümleniyor. Herkes anne baba olmamalı, ben sırf ileride olur da çocuğum da benim gibi düşünür diye çocuk yapmayacağım.

Güzellik desen o da yok. Zaten yıllardır süren ergenlik sivilceleri yüzünden yüzüm izlerle doluydu, bu da yetmezmiş gibi sınav senemde yaşadığım stresten midir bilemiyorum egzama hayatıma girdi. Yüzüm pul pul olup çatlıyor kaplumbağa derisi gibi oluyor aynı. Saç diplerim deli gibi kaşınıyor vücudum yara izleriyle dolu. Sivilce yine iyiydi bu durumun bir tedavisi de yok :)

Ben artık dayanamıyorum neden ben o insanların yerinde doğmadım? Neden hayatı kolay modda yaşamak varken bir tanecik değerli olması gereken bir hayatım varken her şeyden kısarak monotonluğun dibine vuruyorum? Eğer hayat zorluk demekse onlar neden benim gibi yaşamıyor bu hayatı? İleride param olsa bile gençliğim bir daha asla geri gelmeyecek ben de yaşayanları izlemeye devam edeceğim. Bu düşünce beni o kadar boğuyor ki ders yükü çok fazla olan bir bölümde okuyorum ama kaç gündür oturup ders çalışamıyorum bile. Kadınlar Kulübü'nü uzun yıllardır okuyarak takip ediyordum belki yazmak biraz olsun iyi gelir diye üyelik aldım.

Genişletmek için tıkla...

Bende 1 0 geride basladım. Alkolik eve bakmayan kafamızı koparmak la tehdit eden bir babam vardı. Pes etmedim üniversite okudum. Etrafım örümcek beyinli cahil akrabalarla doluydu. Henuz atanamadım ama ınsallah atanacagım. Babam böyle olmasaydı hırslı bırı olmazdım. Onun bize bakmaması sayesınde hep calıstım

Ördek Sendromu

Sanki ördek hiç çaba harcamadan suyun üzerinde süzülüyor gibidir. Ancak görüş açımız suyun altını da görebiliyor olsaydı, yukarıda hiç çaba harcamıyormuş gibi görünen ördeğin ayaklarının suyun altında durmadan çalıştığını da görebilirdik.

Herkesin sandığın kadar ışıltılı ve çok güzel bir hayatı yok. Hayat mücadelelerle dolu. Hepimiz bir takım sorunlarla mücadele ettik ve hala ediyoruz. Yalnız değilsin. Madem bulunduğun koşullardan şikayetçisin ekonomik özgürlüğünü eline alıp güzel bir hayat kurabilirsin. Yurtdışına çıkmadan da çok güzel dil öğrenilebiliyor, ne pahalı kurslara gittim ne de yurtdışında dil eğitimi aldım ve bölümümüm İngilizce tercümanlık. Her şey para değil yani. Kendi imkanların dahilinde de başarabilirsin. Hayatından sürekli şikayetçi olmak hiçbir şeyi değiştirmeyecek. Asıl değişim her şeyi kabullenip hayatını iyileştirmeye çalıştığında olacak.

KimJisoo .!.:

Belki de bu söylediklerim yüzünden taşlanacağım ama içimde tutamıyorum. Doğuştan şanslı olarak hayata 10-0 önde başlayan insanları ileri derecede kıskanıyorum. Lütfen senden kötü durumda olanları düşün demeyin, bana sadece kendini avutmak ve kandırmak gibi geliyor bu. Eğer sürekli maddi kaygılarla boğuşmasaydım, bana her türlü imkanı sağlayan bir ailem olsaydı çok daha huzurlu ve mutlu bir hayatım olabilirdi istediğim ülkeleri gezip yeni kültürler tanıyabilirdim, yabancı dil öğrenmek istediğim zaman takk diye o ülkede dil kursuna yazılabilirdim.

Hayır diyorum ki insan bari bir konuda şanslı olur. Asgari ücretle yaşam mücadelesi vermeyi geçtim doğru düzgün bir aile hayatım bile yok, eve sarhoş gelip beni öldürmekle tehdit eden bir babam var. Küçüklüğümden beri o kadar özenirim ki babasıyla normal bir ilişkiye sahip olan çocuklara, gerçekten bir ailesi olanlara. Şuan bile yazarken boğazım düğümleniyor. Herkes anne baba olmamalı, ben sırf ileride olur da çocuğum da benim gibi düşünür diye çocuk yapmayacağım.

Güzellik desen o da yok. Zaten yıllardır süren ergenlik sivilceleri yüzünden yüzüm izlerle doluydu, bu da yetmezmiş gibi sınav senemde yaşadığım stresten midir bilemiyorum egzama hayatıma girdi. Yüzüm pul pul olup çatlıyor kaplumbağa derisi gibi oluyor aynı. Saç diplerim deli gibi kaşınıyor vücudum yara izleriyle dolu. Sivilce yine iyiydi bu durumun bir tedavisi de yok :)

Ben artık dayanamıyorum neden ben o insanların yerinde doğmadım? Neden hayatı kolay modda yaşamak varken bir tanecik değerli olması gereken bir hayatım varken her şeyden kısarak monotonluğun dibine vuruyorum? Eğer hayat zorluk demekse onlar neden benim gibi yaşamıyor bu hayatı? İleride param olsa bile gençliğim bir daha asla geri gelmeyecek ben de yaşayanları izlemeye devam edeceğim. Bu düşünce beni o kadar boğuyor ki ders yükü çok fazla olan bir bölümde okuyorum ama kaç gündür oturup ders çalışamıyorum bile. Kadınlar Kulübü'nü uzun yıllardır okuyarak takip ediyordum belki yazmak biraz olsun iyi gelir diye üyelik aldım.

Genişletmek için tıkla...

Kendin çabalayacaksın. Öğretmen bir anne babanın çocuğuyum. Hiçbir zaman zengin olmadık, maddi problemler de yaşadık. Ama kendim şu an iyi kazanıyorum. Bunu ben başardım. Canım istese yurtdışına gezmeye gidebiliyorum. Yatırım falan yapmadım yeterince. 350 bin liralık bir arabam var. 150 bin liralık da altınım. Ama bu yaşıma kadar yedim içtim gezdim tozdum. Haa bir de aileme bol bol destek oldum, hala da oluyorum, sıkıntı çekmesinler diye.

Demem o ki çalış ve kendin yap. Binde bir insana altın tepside sunuluyor o imkanlar. İnstagram kullanıp oradakilere özenme.

Hayat çok zor hepimiz için, şimdi sana ne söylesem olmayacak çünkü o ortamda asla sağlıklı olman mümkün değil. Annen ne yapiyor? Uzaklasma imkanin var mi? Varsa terketmekten baska care yok.

gerçekten herkes dil öğrenmek istediğinde tak diye orada olup, dil eğitimi alabiliyor mu? kimlerine ne hayatlar yaşadığını hiç bilemezsin. ben belki maddi olarak zorluk çekmedim. ama çeken çok yakından tanıdıklarım vardı. çalışıp çabalayarak neler yaptıklarına inanamazsın. hala şaşırarak ve o günleri anarak konuşuruz. eğer bu durumdan çok şikayetçiysen güzel bir meslek edin, çalış çabala ki sonra keyifle sefasını sürebilesin.

Lekelerini sorun ediyorsan doktordan yardım al izleri geçiren bir sürü yöntem var deneyebilirsin. Senin düşündüklerini çoğu insan düşünüyor ama bana kalırsa hiç kimse dertsiz değil. Dertsiz olmak insanlığın yaradılışında yok bence.

Lekelerin için---> Sudocrem
Dil konusunda da teknoloji çağında öğrenmek gayet mümkün. Ben youtubedan video izliyorum mesela. Veya her okuduğum şeyi kendi kafamda çevirmeye çalışıyorum yabancı dizi izliyorum

defne-28 .!.:

Muhtemelen 25 altı

Genişletmek için tıkla...

21 imiş şaşırmadım

lutfen yazacaklarim icin bana kizma oncelikle. buyuk ihtimalle yasitizdir zaten. ben bunlari sana sukret demek icin degil, harekete gec demek icin yaziyorum.

benim babam 10 gun once 71 yasina girdi. kendisi gocmen bir ailenin ikinci cocugu. 5 cocuk gazi maasiyla gecinmeye calisiyorlar. babaannem calismiyor. babam hala anlatirken gozleri dolar ben cok uzulurum.

ilk okul bitecegi zaman babama ogretmeni demis ki “bursluluk sinavi olacak, annene soyle seni su saatte su okula gotursun, ustun basin da duzgun olsun” tabi babam da eve gidip soylemis. dolmus parasi yok sadece babamin gidis gelisi icin para cikmis. daha ilk okulu yeni bitirmis cocuk, dolmusa binip sinavin olacagi okula gitmis, orada da kendisine bir sise su almis. dolmus parasi bitmis. sinavdan cikmis mecburen yuruyerek eve gelmis yaklasik 15 kilometre. sonra sinavi kazanmis, orta okulu ve liseyi kolejde okumus. okumus ama burslu tabi, hep anlatir ezilirdim ben yemekhanede puding cikinca cok sevinirdim sinif arkadaslarim yemezlerdi begenmezlerdi, dusunurdum acaba sizinkini yiyebilir miyim desem beni ayiplarlar mi diye ama hic cesaret edip soylemezdim der.

liseyi birincilikle bitirmis, seni amerikaya gonderelim demisler gidemem benim bir an once para kazanip aileme bakmam gerek demis. doktor olmus, sonra cerrah, sonra profesor. kardeslerinden biri sarkici babamin, evden kacmis vaktinde. digerleri de okumamis. bir tek babam kendini sonra da kardeslerini kurtarmis. simdi yedi sulalemizin maddi olarak sorunu yok. babami goren de herhalde bunun sulalesi zengin der, halbuki yok oyle bir sey yani koklu bir aile falan degiliz.

babam da 100 civari ulke, sayisiz sehir gezdi. tip diplomasinin uzerine felsefe de okudu, uluslararasi iliskiler okuyup hatta uzerine yuksek lisans da yapti. ama once kendini ve kardeslerini belli bir seviyeye getirmisti.

ben simdi bunlari sana gore “dogustan sansli” olan kesimden bildiriyorum. ailemle sorunlarim var, yuzumde benim de lekeler var, tahmin edemeyecegin kadar zor seyler de yasadim ama gecti gitti iste. hayatin kolay modu yok yani emin ol. babamin hikayesini uzuuun uzun yazdim ki sen de harekete gec, cocuk yapmayayim diye degil de “benim yasadiklarimi cocuklarim yasamasin” diye hirslanip bir seyler yapmaya calis. cunku cidden hayatin kendiliginden gelen bir kolay modu yok, sen kolaylastirmaya bak.

Seni teselli etmeyeceğim ama Sezen Aksu'nun şarkısıyla cevap vereceğim .Yetinmeyi bilir misin sana verdiği kadarıyla hayatın.Hos bilsen de bilmesen de yara bere içinde bu yollardan geçeceksin .

Benim hayatımda senden farksızdı tek farkım atandım kendi seviyemde sevdiğim bir eşim oldu evlendim şükrediyorum şuan hem aile olarak huzuru buldum hemde maddi olarak ama hayatımdaki olumsuzluk olmasaydı atanamazdım hırs yaptım kendi elimle hayatımı inşa ettim berbat bir ailem var yapacak birşey yok maddi olarakta keşke farklı bir ailem olsaydı demedim kendi kazandığın mücadele daha değerli onun iç huzuru daha başka artı bu ülkede pat diye kimse dil eğitimine gidemiyor kendinde öğrenebilirsin kurs yada online eğitim durumun toparlayınca para biriktirip yurtdışı seyahati planlayabilirsin bunlar gerçekleşmeyecek şeyler değil yeterki iste çalış

Ben zenginleri gördüğümde Alllah onlara o hayatı layık görmüş, bana da bu hayatı diye düşünüyorum. Sorgulamıyorum hiç, vardır rabbimin bir bildiği diye düşünüyorum.
Dünyada herkesin başka bir imtihanı var, kimsenin koşulsuz mutlu olduğunu düşünmüyorum. Siz mutluyken acı çeken milyonlarca insan vardır, siz acı çekiyorken milyonlarca insan gülüp eğleniyordur.

Hayatın özeti bu.

Dövünmek sizi 10-0 lik bir hayata yeniden doğurmayacak ya da pürüzsüz bir cilt vermeyecek.
Size verilen hayat bu. Onu sahiplenmekle başlayın işe.

Dağına göre kar vermek diye bir deyim var. Işıltılı ve şanslı sandığınız bir çok insan da farklı farklı problemlerle uğraşıyor. Kimsenin hayatı mükemmel deği maalesef. Dünya düzenine ters olur bu durum. Parası olanın sağlığı, sağlığı olanın ailesi yok. Bence sizin sorununuz maddi olmaktan çok psikolojik bir yorgunluk. Böyle durumlarda tüm dertler sizi bulmuş gibi bardağın boş tarafını görmek normal. Ama dışardan güzel sandığınız hayatlara gıpta etmek sizi daha iyi bir yere götürmeyecek. Yapabileceğiniz tek şey hayatınıza emek vermek. Karamsar ruh halinden çıkıp elinizde ki şartları en iyi şekilde değerlendirmeye çalışın bence.

KimJisoo .!.:

Belki de bu söylediklerim yüzünden taşlanacağım ama içimde tutamıyorum. Doğuştan şanslı olarak hayata 10-0 önde başlayan insanları ileri derecede kıskanıyorum. Lütfen senden kötü durumda olanları düşün demeyin, bana sadece kendini avutmak ve kandırmak gibi geliyor bu. Eğer sürekli maddi kaygılarla boğuşmasaydım, bana her türlü imkanı sağlayan bir ailem olsaydı çok daha huzurlu ve mutlu bir hayatım olabilirdi istediğim ülkeleri gezip yeni kültürler tanıyabilirdim, yabancı dil öğrenmek istediğim zaman takk diye o ülkede dil kursuna yazılabilirdim.

Hayır diyorum ki insan bari bir konuda şanslı olur. Asgari ücretle yaşam mücadelesi vermeyi geçtim doğru düzgün bir aile hayatım bile yok, eve sarhoş gelip beni öldürmekle tehdit eden bir babam var. Küçüklüğümden beri o kadar özenirim ki babasıyla normal bir ilişkiye sahip olan çocuklara, gerçekten bir ailesi olanlara. Şuan bile yazarken boğazım düğümleniyor. Herkes anne baba olmamalı, ben sırf ileride olur da çocuğum da benim gibi düşünür diye çocuk yapmayacağım.

Güzellik desen o da yok. Zaten yıllardır süren ergenlik sivilceleri yüzünden yüzüm izlerle doluydu, bu da yetmezmiş gibi sınav senemde yaşadığım stresten midir bilemiyorum egzama hayatıma girdi. Yüzüm pul pul olup çatlıyor kaplumbağa derisi gibi oluyor aynı. Saç diplerim deli gibi kaşınıyor vücudum yara izleriyle dolu. Sivilce yine iyiydi bu durumun bir tedavisi de yok :)

Ben artık dayanamıyorum neden ben o insanların yerinde doğmadım? Neden hayatı kolay modda yaşamak varken bir tanecik değerli olması gereken bir hayatım varken her şeyden kısarak monotonluğun dibine vuruyorum? Eğer hayat zorluk demekse onlar neden benim gibi yaşamıyor bu hayatı? İleride param olsa bile gençliğim bir daha asla geri gelmeyecek ben de yaşayanları izlemeye devam edeceğim. Bu düşünce beni o kadar boğuyor ki ders yükü çok fazla olan bir bölümde okuyorum ama kaç gündür oturup ders çalışamıyorum bile. Kadınlar Kulübü'nü uzun yıllardır okuyarak takip ediyordum belki yazmak biraz olsun iyi gelir diye üyelik aldım.

Genişletmek için tıkla...

Genç olduğun için böyle düşünüyorsun. Maalesef seçmiyoruz ailemizi. Yinede şükredip çalışabildiğimize yola devam edecez. 40 merdiven dayadım hâlâ çalışıyorum hala didiniyorum dikili ağacım yok napalım en azından az sorgu vercem öteki dünyada