Aynı yollardan geçtik bebeğim asla yalnız değilsin… ilk zamanlar işe bile gidemedim, kafam toparlansın diye tatile gittik yataktan çıkmadım, önceleri her gün kendimi suçladım şunu neden dedin bunu neden yaptın, sonra giderek azaldı bu ( psikoloğun dediklerini bile duymuyordum herkes ve her şey zırvalıyordu bana göre) hala onu sevdiğimi sanıyordum, başkasıyla oluşunu bile kendime bağlıyordum zamanla her şey dindi onunda kusurlarını düşünüp tartım sonuç olarak biz olmazdık zaten diyip affettim ve 7 ay sonra ne oldu biliyor musun bir kaç gün niye aklıma gelmedi bugün diye kendimi sorgular oldum, bir şeyleri kaybettim ama kendimi kazandım kötüye giden bir ilişkiyi tamda olması gereken zamanda bitirmişim dedim

bana her zaman yazabilirsin..