Hem guzel hem kotu. Insanin biriyle 4 senesini paylasmasi, onunla birlikte buyumesi, guzel. Ama sonra askin sevgiye donusmesi ve baska birine asik oldugu icin tum yasanmisliklarindan vazgecmesi kotu. Bendim vazgecen. Cunku baskasina asik oldum, baskasi icin heyecan duydum. 2 sene oldu bunu ona aciklayali. Ve suan bunlari yazarken aglayabiliyorum hala, dolu dolu. Cunku cocuklugumdu, ozgurlugumdu, en yakin arkadasimdi, her seyimi paylastigimdi, hayatimin en guzel anlariydi, en buyuk destegimdi, hep yanimda olandi. Istisnasiz her seyde birebir ayni dusundugumdu, hayatimdaki en anlayisli seydi. Soyledim, "Dondum kaldim suan, sana asla kizamam senin icin asla kotu bir sey hissedemem nolur aglama ama kalbim dondu suan." Dedi ve daha da cok dokundu icime. Ama sonra konusmadi, yapamadi. Sadece dogum gunlerimde mesaj atti ve dogum gunlerini kutladigima tesekkur etti. 2 senede 4 mesaj. Ugruna onu biraktigim kisiye asigim hala, ama asik oldugum kisiyle birlikte olmak icin vazgectigim hayatima baktigimdaysa canim aciyor, cunku bir daha oyle guzel olmadi. Ozluyorum. Sevgililigini degil. Varligini. Ama bu ozlemi hangi sifatla doldurabilir ki? Onun icin hayatimda suan sevgilim varken bir yer olabilir mi? Hayir. Bazi seylerin sinirinin olmamasi cok aci. Bitisler kesin, ama duygular sadece "sevgilim" ve "sevgilim degil" arasinda degismiyor ne yazik ki. Ozledim kizlar, ozledim, ve tum insani yaniyla duyuyorum bu duyguyu, ama bunu hep tasimak zorundayim, cunku sevgilimin kalbini acitmadan ve karsi tarafi tekrar yikmadan bu duyguyu gecirmenin bir yolu yok. Ne ben ona diyebilirim "Cok ozledim, sevgili kismi disindaki her kismiyla varligini." Diye, ne de bu ne kadar ask disi olsa da sevgilimin canini yakmadan sonuclanmaz.