Kendimi çok şanssız hissediyorum herkesin hayatında iniş çıkışlar olur ama ben hep inişte gibi hissediyorum , yaş konusunu çok takıyorum 27 yaşıma yeni girdim ve kendimi inanılmaz yasli hissediyorum. Fotoğraflarıma bakıyorum kirisikliklarim çıkmaya başlamış göz cevremde. Takmayayim diyorum ama internetteki yorumlar canımı sıkıyor 25 yaşını geçenlere yaşlı/kart/teyze gözüyle bakıyorlar. Bu yaşa geldim ama ne yaşadım nasıl yaşadım hic bilmiyorum gençlik yıllarım hep ders çalışmayla üzüntüyle stresle geçti hiçbir hayalimi gerceklestiremedim. Sadece işe girdim sınavdan çok yüksek puan alarak. Ama yüksek puan almam cezalandırilmis gibi çok kötü bir yere tayinim çıktı zor zamanlar yaşıyorum. Sonuncu olan biri bile belki daha mutludur çalıştığı yerde. Kendimi bahtsız bedevi gibi hissediyorum aile evindeyim yanlış tercih sonucu puanimi heba ederek aile evinde kaldim çok güzel tatil beldelerine ya da çevre illere gidip yalnız yasayabilirdim kendime ait bir hayatım olabilirdi ama o kadar puani hiçe sayıp aile evinde ve sevmedigim memleketimde yaşamaya mahkum oldum. Gezilere katilayim diyorum arkadaşlarim disarda oldugu icin yanimda gezecegim kimse yok tek basima 1 2 kez gezdim memnun kalmadim bence eglenceli olmuyor.
Tayin istemem de zor en az 2 3 yıl. Çalıştığım yer de çok uzak ve ortam çok kötü yani ben niye ders çalıştım niye iyi puan aldım bilmiyorum en güzel yıllarım heba oldu gitti. Yaşlanma psikolojisi zaten zihnimde sürekli yer kapliyor 25 yaşındaki halime bakıyorum sanki daha minikmisim cocukmusum gibi geliyor. Keşke 2 yıl sonra dogup 25 yaşında olsaydım diyorum 30 olma fikrine alışamıyorum bi türlü ve herkes 30 diyince yaşlandın damgası yapıştırıyor çok büyük bi yaş gibi geliyo hâla ve kendimi 30a yakistiramiyorum niyeyse. Aşk mesk işlerine dair de hiçbir şey yok hayatımda ve olsun da istemiyorum aslında ama çevre baskısından korkuyorum 30 yaşına gelmiş sevgilisi bile olmamış aile evinde yaşıyor diyecekler muhtemelen ve bu beni gerçekten üzüyor. Evlenmek isteseydim simdi 2 3 yillik evli biriydim ama ben tercih etmedim ve hâla da oyle bir dusuncem ve istegim yok orasi ayri ama insanlarin bakis acisi rahatsiz ediuor . Arkadaşlarım öyle ya da böyle aile evinden uzakta tek başlarına da olsa kendilerine bir hayat kurdular ben bu yaşımda buralarda çürüyüp gidiyorum. Aile evi evet rahat ama her şey rahatlık da değil. 25e hatta 26ya kadar bile pek sorun yoktu ama artık bu konuda kendimi kötü hissediyorum. Yanlış tercihlerimin kurbanı oldum resmen ve en güzel yıllarımı heba ettim. Hiçbir şey yapamadan neredeyse 30 yaşına geldim kendimi ne bu yaşa ne bu şehre ne de çalıştığım ortama ait hissediyorum. Ama hiçbirini değiştiremiyorum
Tayin istemem de zor en az 2 3 yıl. Çalıştığım yer de çok uzak ve ortam çok kötü yani ben niye ders çalıştım niye iyi puan aldım bilmiyorum en güzel yıllarım heba oldu gitti. Yaşlanma psikolojisi zaten zihnimde sürekli yer kapliyor 25 yaşındaki halime bakıyorum sanki daha minikmisim cocukmusum gibi geliyor. Keşke 2 yıl sonra dogup 25 yaşında olsaydım diyorum 30 olma fikrine alışamıyorum bi türlü ve herkes 30 diyince yaşlandın damgası yapıştırıyor çok büyük bi yaş gibi geliyo hâla ve kendimi 30a yakistiramiyorum niyeyse. Aşk mesk işlerine dair de hiçbir şey yok hayatımda ve olsun da istemiyorum aslında ama çevre baskısından korkuyorum 30 yaşına gelmiş sevgilisi bile olmamış aile evinde yaşıyor diyecekler muhtemelen ve bu beni gerçekten üzüyor. Evlenmek isteseydim simdi 2 3 yillik evli biriydim ama ben tercih etmedim ve hâla da oyle bir dusuncem ve istegim yok orasi ayri ama insanlarin bakis acisi rahatsiz ediuor . Arkadaşlarım öyle ya da böyle aile evinden uzakta tek başlarına da olsa kendilerine bir hayat kurdular ben bu yaşımda buralarda çürüyüp gidiyorum. Aile evi evet rahat ama her şey rahatlık da değil. 25e hatta 26ya kadar bile pek sorun yoktu ama artık bu konuda kendimi kötü hissediyorum. Yanlış tercihlerimin kurbanı oldum resmen ve en güzel yıllarımı heba ettim. Hiçbir şey yapamadan neredeyse 30 yaşına geldim kendimi ne bu yaşa ne bu şehre ne de çalıştığım ortama ait hissediyorum. Ama hiçbirini değiştiremiyorum
Son düzenleme:
Çocuk lafı geçince “E sen çocuk istiyor musun?”diyorlar.Sanki benim istemeye hakkım yokmuş gibi.Bunu yapanlar da eğitimli insanlar.İstiyorum derken bile ayıp bişey istemiş gibi utanıyorum.