• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Yaşlilik hissi ve bosa gecmis bir ömür

Kendimi çok şanssız hissediyorum herkesin hayatında iniş çıkışlar olur ama ben hep inişte gibi hissediyorum , yaş konusunu çok takıyorum 27 yaşıma yeni girdim ve kendimi inanılmaz yasli hissediyorum. Fotoğraflarıma bakıyorum kirisikliklarim çıkmaya başlamış göz cevremde. Takmayayim diyorum ama internetteki yorumlar canımı sıkıyor 25 yaşını geçenlere yaşlı/kart/teyze gözüyle bakıyorlar. Bu yaşa geldim ama ne yaşadım nasıl yaşadım hic bilmiyorum gençlik yıllarım hep ders çalışmayla üzüntüyle stresle geçti hiçbir hayalimi gerceklestiremedim. Sadece işe girdim sınavdan çok yüksek puan alarak. Ama yüksek puan almam cezalandırilmis gibi çok kötü bir yere tayinim çıktı zor zamanlar yaşıyorum. Sonuncu olan biri bile belki daha mutludur çalıştığı yerde. Kendimi bahtsız bedevi gibi hissediyorum aile evindeyim yanlış tercih sonucu puanimi heba ederek aile evinde kaldim çok güzel tatil beldelerine ya da çevre illere gidip yalnız yasayabilirdim kendime ait bir hayatım olabilirdi ama o kadar puani hiçe sayıp aile evinde ve sevmedigim memleketimde yaşamaya mahkum oldum. Gezilere katilayim diyorum arkadaşlarim disarda oldugu icin yanimda gezecegim kimse yok tek basima 1 2 kez gezdim memnun kalmadim bence eglenceli olmuyor.
Tayin istemem de zor en az 2 3 yıl. Çalıştığım yer de çok uzak ve ortam çok kötü yani ben niye ders çalıştım niye iyi puan aldım bilmiyorum en güzel yıllarım heba oldu gitti. Yaşlanma psikolojisi zaten zihnimde sürekli yer kapliyor 25 yaşındaki halime bakıyorum sanki daha minikmisim cocukmusum gibi geliyor. Keşke 2 yıl sonra dogup 25 yaşında olsaydım diyorum 30 olma fikrine alışamıyorum bi türlü ve herkes 30 diyince yaşlandın damgası yapıştırıyor çok büyük bi yaş gibi geliyo hâla ve kendimi 30a yakistiramiyorum niyeyse. Aşk mesk işlerine dair de hiçbir şey yok hayatımda ve olsun da istemiyorum aslında ama çevre baskısından korkuyorum 30 yaşına gelmiş sevgilisi bile olmamış aile evinde yaşıyor diyecekler muhtemelen ve bu beni gerçekten üzüyor. Evlenmek isteseydim simdi 2 3 yillik evli biriydim ama ben tercih etmedim ve hâla da oyle bir dusuncem ve istegim yok orasi ayri ama insanlarin bakis acisi rahatsiz ediuor . Arkadaşlarım öyle ya da böyle aile evinden uzakta tek başlarına da olsa kendilerine bir hayat kurdular ben bu yaşımda buralarda çürüyüp gidiyorum. Aile evi evet rahat ama her şey rahatlık da değil. 25e hatta 26ya kadar bile pek sorun yoktu ama artık bu konuda kendimi kötü hissediyorum. Yanlış tercihlerimin kurbanı oldum resmen ve en güzel yıllarımı heba ettim. Hiçbir şey yapamadan neredeyse 30 yaşına geldim kendimi ne bu yaşa ne bu şehre ne de çalıştığım ortama ait hissediyorum. Ama hiçbirini değiştiremiyorum
Çok negatif ve olumsuz düşünüyorsun önce düşünceni bakış açını değiştir. 27 yaş daha çok küçük. Benim senin yaşında olan bir arkadaşım dünyayı geziyor ne sevgilisi var ne doğru düzgün arkadaşı ama çok mutlu . mesela sende de ki bu sene çok güzel bir sene olacak benim için. Birazcık çabala arkadaşlar için çevre için. Gezmek için . Şu an bulunduğun konumda kalmak zorundaysan ki çoğu insan bu durumda kalabiliyor. Bulunduğun konumu değerlendir. Hayat herkes için aynı şekilde değil ve olmazsın da zaten. Hayatına ne olursa olsun renk katmayı öğren. Yoksa bu kafayla evli ve mutsuz da olabilirdin. Ya da çok güzel bir şehirde yine mutsuz olabilirdin. Bilmem anlatabildim mi
 
Acaba nerede 25 yaş sonrasına yaşlı kart gözüyle bakılıyor? Siz iyi değilsiniz gidin tedavi olun. Gerçekten bunu diyen çevrenizse onlardan uzaklaşın hepsi kafadan kontak demek ki. Yok sosyal medya ise silin kapatın hasta dolu orası.Daha hayatın başında bu kadar saçma düşünmeniz normal değil bilin.En güzel yaşlarınız,geriye ne kadar ömrünüz kaldı belli değil güzel güzel yaşamak varken niye kendinize işkence ediyorsunuz? Tedavi olmalı meşguliyet bulmalı belki huzur evlerinde gönüllü çalışmalı ömrün kıymetini her yaşın güzelliğini ve değerini anlarsınız belki.....
Kesinlikle sosyal medyanın etkisi var. Çevrendeki insanları ya da başkalarının mutlu karelerini görünce heeeerkes çok iyi durumda bir ben kaldım zannediyor insan. Fazla kaptırıyor kendini. Eksiğim var ya da doğru hayatı yaşamıyorum zannediyor. Amagünün sonunda herkes kendi hayatını yaşıyor. B berenns Çok çalışıp karşılığını alamayınca hayal kırıklığı yaşamışsınız. Belki de hayat size durup düşünmeniz için bir fırsat veriyordur.
 
Acaba nerede 25 yaş sonrasına yaşlı kart gözüyle bakılıyor? Siz iyi değilsiniz gidin tedavi olun. Gerçekten bunu diyen çevrenizse onlardan uzaklaşın hepsi kafadan kontak demek ki. Yok sosyal medya ise silin kapatın hasta dolu orası.Daha hayatın başında bu kadar saçma düşünmeniz normal değil bilin.En güzel yaşlarınız,geriye ne kadar ömrünüz kaldı belli değil güzel güzel yaşamak varken niye kendinize işkence ediyorsunuz? Tedavi olmalı meşguliyet bulmalı belki huzur evlerinde gönüllü çalışmalı ömrün kıymetini her yaşın güzelliğini ve değerini anlarsınız belki.....
2000 öncesine fosil gözüyle bakıyorlar ben 98liyim keşke 2000li olsaydım diyorum onlar 2000 doğumlular 30 yaşına da gelse daha genc algılanıyor öyle bir durum var yani
 
Madem çalışıyorsun pek arkadaşın da yok tek başına tatil turlarından bilet al ve turlarla gez. Milletin keyfini beklemektense ben kendim program yapmayı da çok severdim isteyeni de plana dahil ederdim. Bütün bu sıkıntılar hayatı kaçırıyor olma korkusundan oluyor.
 
Size ne demek çok zor değil:) bu kadar mahreme girmeye de utanmıyor insanlar. Sanki bana nüfus memuru, onlara ne kimin çocuğu var kimin yok.
Neler neler duyuyorum.Artık içime atmaktan hasta olacağım.Geçen gün bebek görmeye gittik.Görümcem eşime “Darısı başınıza demek yerine sizin de torunlarınız olsun “dedi.(Eşimin ilk evliliğinden oğlu var).Çok üzüldüm.Bazen o kadar çok üzülüyorum ki duyduğum şeylere gemileri yakıp boşanayım diyorum.
 
Madem çalışıyorsun pek arkadaşın da yok tek başına tatil turlarından bilet al ve turlarla gez. Milletin keyfini beklemektense ben kendim program yapmayı da çok severdim isteyeni de plana dahil ederdim. Bütün bu sıkıntılar hayatı kaçırıyor olma korkusundan oluyor.
Bunu denedim ama ben tek başıma zevk alamadim maalesef. Arkadaş grubuyla gelenlere imrenmekten gezdiğim yerden de zevk alamadim tek başına gez tek başına fotoğraf çek tek başına yemek ye vs bana pek uymadı
 
Bunu denedim ama ben tek başıma zevk alamadim maalesef. Arkadaş grubuyla gelenlere imrenmekten gezdiğim yerden de zevk alamadim tek başına gez tek başına fotoğraf çek tek başına yemek ye vs bana pek uymadı
E arkadaşın yoksa partnerin yoksa ve edinmekte de güçlük çekiyorsan geçmiş olsun bir ömür böyle hayıflanırsın. Sorun yaşın değil, hayatın. Yaşını değiştiremezsin ama hayatını değiştirebilirsin. Muhtemelen bu yüzden gerçek soruna odaklanmak yerine değiştiremeyeceğin kısma odaklanıp kendini üzülmek kolayına geliyor, üzgünüm.
 
Yaşlı hissettiren yaşın değil yaşantın ve kendi tercihlerin. 30 yaşına yeni girdim kendimi en iyi hissettiğim dönemdeyim ne istediğini bilen yaşların beraberinde hayattan zevk almakta geliyor. Bir ömür kahrolarak geçmez değişmek lazım
 
Kendimi çok şanssız hissediyorum herkesin hayatında iniş çıkışlar olur ama ben hep inişte gibi hissediyorum , yaş konusunu çok takıyorum 27 yaşıma yeni girdim ve kendimi inanılmaz yasli hissediyorum. Fotoğraflarıma bakıyorum kirisikliklarim çıkmaya başlamış göz cevremde. Takmayayim diyorum ama internetteki yorumlar canımı sıkıyor 25 yaşını geçenlere yaşlı/kart/teyze gözüyle bakıyorlar. Bu yaşa geldim ama ne yaşadım nasıl yaşadım hic bilmiyorum gençlik yıllarım hep ders çalışmayla üzüntüyle stresle geçti hiçbir hayalimi gerceklestiremedim. Sadece işe girdim sınavdan çok yüksek puan alarak. Ama yüksek puan almam cezalandırilmis gibi çok kötü bir yere tayinim çıktı zor zamanlar yaşıyorum. Sonuncu olan biri bile belki daha mutludur çalıştığı yerde. Kendimi bahtsız bedevi gibi hissediyorum aile evindeyim yanlış tercih sonucu puanimi heba ederek aile evinde kaldim çok güzel tatil beldelerine ya da çevre illere gidip yalnız yasayabilirdim kendime ait bir hayatım olabilirdi ama o kadar puani hiçe sayıp aile evinde ve sevmedigim memleketimde yaşamaya mahkum oldum. Gezilere katilayim diyorum arkadaşlarim disarda oldugu icin yanimda gezecegim kimse yok tek basima 1 2 kez gezdim memnun kalmadim bence eglenceli olmuyor.
Tayin istemem de zor en az 2 3 yıl. Çalıştığım yer de çok uzak ve ortam çok kötü yani ben niye ders çalıştım niye iyi puan aldım bilmiyorum en güzel yıllarım heba oldu gitti. Yaşlanma psikolojisi zaten zihnimde sürekli yer kapliyor 25 yaşındaki halime bakıyorum sanki daha minikmisim cocukmusum gibi geliyor. Keşke 2 yıl sonra dogup 25 yaşında olsaydım diyorum 30 olma fikrine alışamıyorum bi türlü ve herkes 30 diyince yaşlandın damgası yapıştırıyor çok büyük bi yaş gibi geliyo hâla ve kendimi 30a yakistiramiyorum niyeyse. Aşk mesk işlerine dair de hiçbir şey yok hayatımda ve olsun da istemiyorum aslında ama çevre baskısından korkuyorum 30 yaşına gelmiş sevgilisi bile olmamış aile evinde yaşıyor diyecekler muhtemelen ve bu beni gerçekten üzüyor. Evlenmek isteseydim simdi 2 3 yillik evli biriydim ama ben tercih etmedim ve hâla da oyle bir dusuncem ve istegim yok orasi ayri ama insanlarin bakis acisi rahatsiz ediuor . Arkadaşlarım öyle ya da böyle aile evinden uzakta tek başlarına da olsa kendilerine bir hayat kurdular ben bu yaşımda buralarda çürüyüp gidiyorum. Aile evi evet rahat ama her şey rahatlık da değil. 25e hatta 26ya kadar bile pek sorun yoktu ama artık bu konuda kendimi kötü hissediyorum. Yanlış tercihlerimin kurbanı oldum resmen ve en güzel yıllarımı heba ettim. Hiçbir şey yapamadan neredeyse 30 yaşına geldim kendimi ne bu yaşa ne bu şehre ne de çalıştığım ortama ait hissediyorum. Ama hiçbirini değiştiremiyorum
Botoks yaptır canım
 
Neler neler duyuyorum.Artık içime atmaktan hasta olacağım.Geçen gün bebek görmeye gittik.Görümcem eşime “Darısı başınıza demek yerine sizin de torunlarınız olsun “dedi.(Eşimin ilk evliliğinden oğlu var).Çok üzüldüm.Bazen o kadar çok üzülüyorum ki duyduğum şeylere gemileri yakıp boşanayım diyorum.
Sakın haa! Millet patavatsız hatta bile bile çomak sokmaya çalışıyor diye faturayı kendi yuvanıza kıyarak kesmeyin. İnadına daha mutlu olun ve gözlerine gözlerine sokun mutluluğunuzu.
 
Bunu denedim ama ben tek başıma zevk alamadim maalesef. Arkadaş grubuyla gelenlere imrenmekten gezdiğim yerden de zevk alamadim tek başına gez tek başına fotoğraf çek tek başına yemek ye vs bana pek uymadı
İşte siz sürekli şikayet edip hayatınızı asla düzeltemeyenlerden olursunuz. Sürekli şikayet şikayet şikayet. Gittiğiniz yerden arkadaş bulursunuz demek istiyor insanlar siz gitseniz de mutsuz olacak bir şey buluyorsunuz
Bugün her gün konuştuğum en yakınım olan arkadaşlarımdan biriyle 37 yaşında tanıştım ben. 30 yaşından sonra iki kere şehir değiştirip sıfırdan arkadaş ortamı kurdum.
 
Neler neler duyuyorum.Artık içime atmaktan hasta olacağım.Geçen gün bebek görmeye gittik.Görümcem eşime “Darısı başınıza demek yerine sizin de torunlarınız olsun “dedi.(Eşimin ilk evliliğinden oğlu var).Çok üzüldüm.Bazen o kadar çok üzülüyorum ki duyduğum şeylere gemileri yakıp boşanayım diyorum.
Yani niye alınıyorsunuz ki belki de yaştan dolayı olmayacağını düşünüyorlar halam da 48 yaşında doğurdu onu da torun sevecek yaşında bebeğin oldu koca koca oğulların var diye zorbaladılar hep. Bazen hayat elimizde olmuyor mesela bi kadın doğum doktoru var banu diye kadın 35 yaşında menopoza girmiş o zaman dondurma teknolojisi de yok çocukları da seviyor istiyor eline sürekli bebekn doğuyor. 20 yaşında evlenip çocuğu olmayan da var. İnşallah allah isteyene nasip eder ama yapacak bir şey yok. Bu konuda psikolojik destek düşünüyor musunuz? Size sorunca gerçekten iyi niyetli de sormuyorlar bence. Artık tıp ilerledi Seray sever vs 50 yaşında anne oldu donasyon vs var. Çok bebe istiyorsanız doktor da olumsuz bakıyorsa tüp bebeğe bu şartları değerlendirmeyi düşünüyor musunuz
 
Kaygı.
Sadece kaygı sorununuz var.
Konuyu dağıtıp kendinize iş etmeyin.

36 yaşındayım.
Genç gösteriyorum gibi avuntuların da bir tür kompleks olduğunu düşünürüm hep.
Neysem onu gösteriyorum, 36 ne ediyosa o kadarım.
Ve bundan razıyım, okeyim 36 olmaya.
Beğenmeyen b.k yesin, beğenen de b.kunu çıkarmasın.
Herkesi realizme davet ediyorum.
Yaş mefhumunu böyle dümdüz göremiyorsanız kaygılarınız üzerine çalışın lütfen.
 
2000 öncesine fosil gözüyle bakıyorlar ben 98liyim keşke 2000li olsaydım diyorum onlar 2000 doğumlular 30 yaşına da gelse daha genc algılanıyor öyle bir durum var yani
Kim bakıyor fosil gözüyle? Sosyal medyadaki inceller mi? 80’lerde doğdum, 2002’li arkadaşlarım var. Hiç fosil gözüyle bakmıyorlar. Aramızda hiç yaş farkı yok gibi diyorlar.

Sorun yaşında değil hayatı yaşayış ve algılayış şeklinde. Senin gibi yaşasam ve düşünsem ben de yaşlanırdım ya da yaşlı hissederdim muhtemelen.
 
27 yaştan sonrasını okumadım. Bu ara bu furya oldu, daha geçen denk geldim 24 yaşında hayata yeniden başlamak diye... 24 yaş hayatın basi zaten diyemedim. :işsiz:
25 yaşına kart diye gören insanlari muhattap almayın zaten. Cahil insanlarla muhatap olmak kesinlikle daha hızlı yaslandirir.
Kadın olarak kendinize son tüketim tarihi olan bir ürün gibi davranırsanız (toplum bunu istiyor diye) ileriki yaşlarınizda hayatınız cehenneme döner. Hiçbir erkek 27 yaşında yaslandim demiyorsa sizde demeyin. Hayatınızda eksik bulduğunuz yerleri tamamlayın, doğru kişiyi bulmaya çalışın, beslenmenize dikkat edin.
 
Neler neler duyuyorum.Artık içime atmaktan hasta olacağım.Geçen gün bebek görmeye gittik.Görümcem eşime “Darısı başınıza demek yerine sizin de torunlarınız olsun “dedi.(Eşimin ilk evliliğinden oğlu var).Çok üzüldüm.Bazen o kadar çok üzülüyorum ki duyduğum şeylere gemileri yakıp boşanayım diyorum.
Belki de sizi üzmemek için demiyorlardır. Ben kimseye evlendiğimde de darısı başına demedim. Ayıp gibi geliyor. Nispet havasında bir söz gibi geliyor.
Belki de 45 yaş sonrası gebelik zor diye üzmemek için söylemiyorlardır darısı başına diye. Ben de şahsen olur olmaz şimdi üzmeyeyim diye söylemezdim.
Siz biraz hassas olduğunuz için böyle bakıyorsunuz bence.
Evliliğin amacı çocuk değil ki, çocuğunuz olmasa da güzel bir yuvanız varsa neden ayrılasınız ki?
Benim teyzemlerimden birinin çocuğu yok 20 senelik mutlu bir evlilikleri var.
Önemli olan elimizde olanla mutlu olmayı başarmakta. Evlenemediysek bekar halimizi en güzel şekilde yaşamalıyız, çocuksuz yaşayacaksak da en güzelini yaşamalıyız. Bu kadar kendinizi yıpratmayın bence. Eşinizle güzel bir hayatınız var belli ki. Ne güzel.
 
2000 öncesine fosil gözüyle bakıyorlar ben 98liyim keşke 2000li olsaydım diyorum onlar 2000 doğumlular 30 yaşına da gelse daha genc algılanıyor öyle bir durum var yani
Eee biz bu durumda ölmüşüz haberimiz yok,geçin bunları siz mutsuz olmaya bahane arıyorsunuz bulmuşsunuzda.Kapatın kapıyı pencereyi örtün yorganı kafanıza yaşlandım diye kendinizi karanlığa hapsedin o zaman biz ne desek boş......
 
Kaygı.
Sadece kaygı sorununuz var.
Konuyu dağıtıp kendinize iş etmeyin.

36 yaşındayım.
Genç gösteriyorum gibi avuntuların da bir tür kompleks olduğunu düşünürüm hep.
Neysem onu gösteriyorum, 36 ne ediyosa o kadarım.
Ve bundan razıyım, okeyim 36 olmaya.
Beğenmeyen b.k yesin, beğenen de b.kunu çıkarmasın.
Herkesi realizme davet ediyorum.
Yaş mefhumunu böyle dümdüz göremiyorsanız kaygılarınız üzerine çalışın lütfen.
Ben 25 yaş üstünün gerçekten yaşından genç gösterdiğini düşünüyorum yada 25 yaş altı yaşından inanılmaz büyük gösterdiği içinde bu algı oluşuyor olabilir.
 
Back
X