Arabamizin anahtarinin biri o
Bir onceki mesajimda yazdim birseyler ama cok yazipta kimseyi sıkmak istemiyorum. Ben doluyum zaten onlara. Bizi o kadar cok yarıyolda biraktilar ki hem de bizim isteklerimiz için degil kendileri biz boyle yapacağız dedikleri icin.
Ornegin biz nikahimizi yaptik dugun yapilacak denildi ki hayir bekleyin cunku yapmak İstediklerimiz var. Dedim ki gerek yok. Biz calisiyoruz herseyimizi kendimiz yapariz. Ben esimi seviyorum ve neyin nasil oldugu onemli degil maddi acidan. Hayir dediler bizim hayallerimiz var. Peki dedim.
Kayinbabam dugunu ben yapacagim dedi su takilari alacagim ve gelinligini. Ona dedim ki baba gerek yok sen kaç yasinda insansın paran var ise kendine harca biz çalışır oderiz. Yok dedi neyse peki dedim. Dugunun tarihini ertelediler sirf bu yuzden.
Sonra ne oldu. Hic kocaman bir hic. Benim param yok dedi. Salon tutuldu hersey alindi ve biz odedik. Oderiz de sorun degil zaten ben en basindan esime demistim seni seviyorum ne taki ne eşya ne baska birsey umrumda degil. Gerekenleri de biz alir oderiz benim mutlulugum onemli.
Dugun takilar vs degil derdim olsaydi basinda bana teklif edildiginde yok demezdim. Ama tam bir yil bekletildim. Ve sonuc kocaman bir hic. Bu sirada kayinbabam evlenmeye karar verdi bizim daha dugunumuz yapilmamisken. Ev almaya karar verdi. Gorumcem evi benim uzerime yapacaksin dedi. Evlendigin kadina kalmayacak. Sadece o zaman konustum. Dedim ki abla sen bir kadinsin. O kadin babanin esi olacak. Ona bakacak hayati paylasacak bunu nasil dusunursun. Ben kotu oldum.
O kadin ile evlenmedi ve baska bir kadin tarafindan dolandirildi. Bir suru sey. Cok doluyum kirginim. Dugun gunu annem tek basina baska bir masada oturdu ve kimse anneme hosgeldin bile demedi. Cocugumu uyutacagim deyip dugunu saat 10da birakti gitti gorumcem ve biliyorum ki gece 12de bile uyumayan bir cocuk. Karisik yazdim galiba kusura bakmayin. Ailemi ve beni hep yok sayan umursamayan birileri icin birseyler yapmak zoruma gidiyor sadece.