Yazmak istedim.

nvtprk · 18 Eylül 2016

Merhaba
Ben çok sağlıklı bi çocukluk dönemi geçiremedim. Sürekli insanlar beni sevsin beni görsün diye uğraştım durdum. Daha okula başlamadan okuma yazma öğrendim her konuda başarılı olmak için iyi bi çocuk iyi bi kardeş iyi bi arkadaş iyi bi öğrenci olmak için çabaladım.. Ben ortanca çocuğum iki büyük kardeşim var biri erkek. Erkek olanla aramızda fazla yaş yok tabiri caizse kedi köpek büyüdük. Babam erkek çocuklarına biraz daha fazla düşkün bu yüzden Sanırım ben onlara göre biraz daha az sevgi ve ilgiyle büyüdüm.

Her neyse temelde bi sıkıntım var uzun uzun yazarak sıkmak istemiyorum. İlk intihar girişimim orta okuldayken oldu ve bi kaç ilac kullanmına başladım kısa dönem. Lise döneminde bi üni hastanesinde ergen ruh ve sinir bölümünde tedavi gördüm ilaçları hiç bir zaman düzenli kullanamadım. ailem rahatsızlığımı şımarıklık ve ilgi çekmek için yaptığımı düşündü hep. Lise döneminde bir çok kez intihar girişimim oldu. Bipolar ilaçları verilmişti ama dediğim gibi düzgün kullanmıyordum. ailemle çok problemliydim gerçekten kimse beni anlamıyor inanmıyor yardımcı olmaya çalışmıyordu çok büyük sıkıntılar yaşadım yapayalnızdım ve en kötüsü bende kendimi anlamamaya inanmamaya sürekli herşey için kendimi suçlamaya başlamıştım. Sonrasında başıma kötü şeyler geldi kimseye anlatamadım sürekli suçlu gözüktüğüm için, olanların başıma ben kötü olduğum için geldiğini düşündüğüm için kimseye güvenmediğim inanmadığım için kocaman yaralarla yapayalnız kaldım. Taa ki Üni zamanında eşimle tanışana kadar. Beni çok sevdi. beni dinledi, bana inandı en önemlisi ben bile kendimi anlayamazken beni anlamaya çalıştı..
Bi şekilde kısa bi zaman içinde Evlendik.

Çok sıkıntılı zamanlarımız oldu yeni doktorlar ilaçlar istenmeden yaşanan kötü şeyler, can sıkan insanlar.
Bende ki daimi mutsuzluk hoşnutsuzluk.
Eşim için üzülüyorum ona kötü davrandığım yeterince sevemediğim yeterince ilgilenemediğim sürekli kendimle bitmeyen sıkıntılarımla uğraştırdığım için. Hayatım sürekli hastalığı kabullenip ilaçları kullanmaya başlayıp bi dönem sonra hasta olmadığımı düşünüp ilaçları reddetmekle kısır bi döngü içinde devam ediyor.
Şuan hayatımda ilk kez uzun ve düzenli kullandığım ilacları bırakalı 2 ay oluyor. İlaçları yine kendimce sebeplerle bıraktım. Şu sıralar kendimi pek iyi hissetmediğim için doktora gittim yine ilaçlarımı yazdırdım ama şuan artık ilaçları kullanmak istemiyorum. Bıktım usandım artık sıkıldım mutsuz olmaktan. Sürekli aynı şeyleri yaşamaktan kendimi anlamaya çalışmaktan. Eşimi mutsuz etmekten onu üzgün yorgun görmekten sıkıldım. Gitmek istiyorum yapayalnız kalmak istiyorum. Sorumluluğum olsun istemiyorum. Canlarını sıktığım veya canımı sıkan insanlar olsun istemiyorum. Allaha inancım olmasaydı intihar tekrar denerdim çünkü hiç bişeye yaramayan sürekli mutsuz ve mutsuz olacağını düşünen,hoşnutsuz sıkıntılı insanın tekiyim.

Şuan ne anlatmaya çalıştığımı sıkıntımı anlayamayacaksınız büyük ihtimal ama sadece bişeyleri yazmak istedim. Kusura bakmayın dağınıklık için.

yasemindeniz · 18 Eylül 2016

herkesin bu tip sorunları olabiliyor; yani aslında önemli olan şey neyi sorun olarak görüyorsunuz, neyi sorun ediyorsunuz bu tip soruların cevapları çok önemli.. ne güzel bunca zaman sıkınıtınız sonrasında eşiniz çıkmış karşınıza ne güzel bir nimet bu. eşinizi ve gelecekte onunla ilgili hayalleriniz varsa eğer onları gerçekleştirmek için lütfen ilaç tedavinizi aksatmayın farkındayım bu sıkıntılı ve insanı bunaltan bir süreç, neticede ilaçlar iyi olmanız için veriliyor. benim annemde kullanıyor ilaç ve gayet iyi durumda bir önem aynı sizin gibi aksattı ama eski hallerine dönünce tekrar başlandı tedaviye ve şuan çok şükür gayet iyi durumda kısaca asıl anlatmak istediğim, her şey sizin ellerinizde her şey

nvtprk · 18 Eylül 2016

yasemindeniz .!.:
herkesin bu tip sorunları olabiliyor; yani aslında önemli olan şey neyi sorun olarak görüyorsunuz, neyi sorun ediyorsunuz bu tip soruların cevapları çok önemli.. ne güzel bunca zaman sıkınıtınız sonrasında eşiniz çıkmış karşınıza ne güzel bir nimet bu. eşinizi ve gelecekte onunla ilgili hayalleriniz varsa eğer onları gerçekleştirmek için lütfen ilaç tedavinizi aksatmayın farkındayım bu sıkıntılı ve insanı bunaltan bir süreç, neticede ilaçlar iyi olmanız için veriliyor. benim annemde kullanıyor ilaç ve gayet iyi durumda bir önem aynı sizin gibi aksattı ama eski hallerine dönünce tekrar başlandı tedaviye ve şuan çok şükür gayet iyi durumda kısaca asıl anlatmak istediğim, her şey sizin ellerinizde her şey

Geçen gün gittiğim doktor bile bu hastalığın tedavisi yok demiş eşime. Eşinizi anlamak çok zor demiş. Doktor bile beni anlamakta zorlanıyor. Eşime kendimi yük gibi görüyorum. Ben olmasam çok daha mutlu olacakmış gibi. Ben zaten artık kabullendim herşeyi ben yalnız ve mutsuz olmaya alışmış bi insanım onu da yanımda mutsuz etmek canımı sıkan en büyük şey daha çok genç ve çok iyi bi insan çok mutlu olmayı hakediyor

Aynur5656 · 18 Eylül 2016

nvtprk .!.:
Merhaba
Ben çok sağlıklı bi çocukluk dönemi geçiremedim. Sürekli insanlar beni sevsin beni görsün diye uğraştım durdum. Daha okula başlamadan okuma yazma öğrendim her konuda başarılı olmak için iyi bi çocuk iyi bi kardeş iyi bi arkadaş iyi bi öğrenci olmak için çabaladım.. Ben ortanca çocuğum iki büyük kardeşim var biri erkek. Erkek olanla aramızda fazla yaş yok tabiri caizse kedi köpek büyüdük. Babam erkek çocuklarına biraz daha fazla düşkün bu yüzden Sanırım ben onlara göre biraz daha az sevgi ve ilgiyle büyüdüm.

Her neyse temelde bi sıkıntım var uzun uzun yazarak sıkmak istemiyorum. İlk intihar girişimim orta okuldayken oldu ve bi kaç ilac kullanmına başladım kısa dönem. Lise döneminde bi üni hastanesinde ergen ruh ve sinir bölümünde tedavi gördüm ilaçları hiç bir zaman düzenli kullanamadım. ailem rahatsızlığımı şımarıklık ve ilgi çekmek için yaptığımı düşündü hep. Lise döneminde bir çok kez intihar girişimim oldu. Bipolar ilaçları verilmişti ama dediğim gibi düzgün kullanmıyordum. ailemle çok problemliydim gerçekten kimse beni anlamıyor inanmıyor yardımcı olmaya çalışmıyordu çok büyük sıkıntılar yaşadım yapayalnızdım ve en kötüsü bende kendimi anlamamaya inanmamaya sürekli herşey için kendimi suçlamaya başlamıştım. Sonrasında başıma kötü şeyler geldi kimseye anlatamadım sürekli suçlu gözüktüğüm için, olanların başıma ben kötü olduğum için geldiğini düşündüğüm için kimseye güvenmediğim inanmadığım için kocaman yaralarla yapayalnız kaldım. Taa ki Üni zamanında eşimle tanışana kadar. Beni çok sevdi. beni dinledi, bana inandı en önemlisi ben bile kendimi anlayamazken beni anlamaya çalıştı..
Bi şekilde kısa bi zaman içinde Evlendik.

Çok sıkıntılı zamanlarımız oldu yeni doktorlar ilaçlar istenmeden yaşanan kötü şeyler, can sıkan insanlar.
Bende ki daimi mutsuzluk hoşnutsuzluk.
Eşim için üzülüyorum ona kötü davrandığım yeterince sevemediğim yeterince ilgilenemediğim sürekli kendimle bitmeyen sıkıntılarımla uğraştırdığım için. Hayatım sürekli hastalığı kabullenip ilaçları kullanmaya başlayıp bi dönem sonra hasta olmadığımı düşünüp ilaçları reddetmekle kısır bi döngü içinde devam ediyor.
Şuan hayatımda ilk kez uzun ve düzenli kullandığım ilacları bırakalı 2 ay oluyor. İlaçları yine kendimce sebeplerle bıraktım. Şu sıralar kendimi pek iyi hissetmediğim için doktora gittim yine ilaçlarımı yazdırdım ama şuan artık ilaçları kullanmak istemiyorum. Bıktım usandım artık sıkıldım mutsuz olmaktan. Sürekli aynı şeyleri yaşamaktan kendimi anlamaya çalışmaktan. Eşimi mutsuz etmekten onu üzgün yorgun görmekten sıkıldım. Gitmek istiyorum yapayalnız kalmak istiyorum. Sorumluluğum olsun istemiyorum. Canlarını sıktığım veya canımı sıkan insanlar olsun istemiyorum. Allaha inancım olmasaydı intihar tekrar denerdim çünkü hiç bişeye yaramayan sürekli mutsuz ve mutsuz olacağını düşünen,hoşnutsuz sıkıntılı insanın tekiyim.

Şuan ne anlatmaya çalıştığımı sıkıntımı anlayamayacaksınız büyük ihtimal ama sadece bişeyleri yazmak istedim. Kusura bakmayın dağınıklık için.

Bak cnm cok aci cekmissin gecmiste ama iyi bir insan çikmis karsina.Seni anlayan yaralarini saran, yaninda olan biri var yalniz değilsin artik.Güclü ol bırakma kendini ve ilaçlarini dúzenli kullan, düzenli kullanmadigin icin kurtulamiyorsun bu dertten Allah yardimcin olsun cnm ...

nvtprk · 18 Eylül 2016

Aynur5656 .!.:
Bak cnm cok aci cekmissin gecmiste ama iyi bir insan çikmis karsina.Seni anlayan yaralarini saran, yaninda olan biri var yalniz değilsin artik.Güclü ol bırakma kendini ve ilaçlarini dúzenli kullan, düzenli kullanmadigin icin kurtulamiyorsun bu dertten Allah yardimcin olsun cnm ...

Düzenli kullanmam sadece atakları biraz daha hafifletmeye ve süresini uzatmaya yarıyo yani tamamen geçirmiyo ve birsürü büyük yan etkileri var.Ömrümün sonuna kadar bunlara bağımlı olmak canımı çok sıkıyor içmek istemiyorum. Yanımda olmasını istemiyorum ama mutlu olmasını huzurlu bi hayatının olmasını istiyorum..

yasemindeniz · 18 Eylül 2016

nvtprk .!.:
Geçen gün gittiğim doktor bile bu hastalığın tedavisi yok demiş eşime. Eşinizi anlamak çok zor demiş. Doktor bile beni anlamakta zorlanıyor. Eşime kendimi yük gibi görüyorum. Ben olmasam çok daha mutlu olacakmış gibi. Ben zaten artık kabullendim herşeyi ben yalnız ve mutsuz olmaya alışmış bi insanım onu da yanımda mutsuz etmek canımı sıkan en büyük şey daha çok genç ve çok iyi bi insan çok mutlu olmayı hakediyor

her insan mutlu olmayı hak eder. eşinizde sizinle olduğuna göre sizinde mutlu olmanızı istiyor ikinizin beraber mutlu olmanızı istiyor böyle düşünün. çok zor zamanlardan geçiyor olabilirsiniz ama bu sizi seven insan için " ben böyleyim kabullendim artık benden bu kadar" demek biraz bencilce olmaz mı? eşiniz sizi yük olarak görmüyorken sizinle ilgileniyorken siz nasıl kendinizi yük olarak hissettiniz? insanlar mükemmel varlıklar değildir. eşiniz tarafından hiç düşündünüz mü kendinizi acaba empati yaptınız mı? eşini aynı durumda olsa ve kendini yük gibi görse ne düşünürdünüz?eşinizin ne düşündüğü ortada sevdiği insanla bir ömür mutlu olmak ve bunun için elinden geleni yapıyor. siz olmasanız mutlu olacağını düşünseydi en başta belki sizinle olmazdı.. sevdiğiniz insan için güçlü olun ilaç tedavinize devam edin. geçmiş yaşamın getirdiği kötü durumlar sizi hep mutsuz ve yalnız kalacakmışsınız gibi şartlamışsınız bu doğru değil. doktorunuz kim bilmiyorum ama hiç bir doktor allah korusun çoook çoook kötü hastalık olmadığı dahilinde böyle bir konuşma yapmaz. doktorunuzu değiştirmenizi tavsiye ediyorum

nvtprk · 18 Eylül 2016

yasemindeniz .!.:
her insan mutlu olmayı hak eder. eşinizde sizinle olduğuna göre sizinde mutlu olmanızı istiyor ikinizin beraber mutlu olmanızı istiyor böyle düşünün. çok zor zamanlardan geçiyor olabilirsiniz ama bu sizi seven insan için " ben böyleyim kabullendim artık benden bu kadar" demek biraz bencilce olmaz mı? eşiniz sizi yük olarak görmüyorken sizinle ilgileniyorken siz nasıl kendinizi yük olarak hissettiniz? insanlar mükemmel varlıklar değildir. eşiniz tarafından hiç düşündünüz mü kendinizi acaba empati yaptınız mı? eşini aynı durumda olsa ve kendini yük gibi görse ne düşünürdünüz?eşinizin ne düşündüğü ortada sevdiği insanla bir ömür mutlu olmak ve bunun için elinden geleni yapıyor. siz olmasanız mutlu olacağını düşünseydi en başta belki sizinle olmazdı.. sevdiğiniz insan için güçlü olun ilaç tedavinize devam edin. geçmiş yaşamın getirdiği kötü durumlar sizi hep mutsuz ve yalnız kalacakmışsınız gibi şartlamışsınız bu doğru değil. doktorunuz kim bilmiyorum ama hiç bir doktor allah korusun çoook çoook kötü hastalık olmadığı dahilinde böyle bir konuşma yapmaz. doktorunuzu değiştirmenizi tavsiye ediyorum

Çok güzel şeyler yazmışsınız teşekkür ederim ama dedim ya umutsuz vaka gibi bişeyim ben artık kendimi bildim bileli sorunluydum zaten. Geçen hamilelik geçirdim Bir bebeğimiz olacaktı ilaçları kullanmayı bebek istediğim için o dönem reddetmiştim. 3. ayın içindeyken bebeği kaybettik. Bebeğin bana iyi geleceğini düşünüyordum şuan çok yalnış bi karar verdiğimi farkediyorum şuan. Belkide sağlıklı bi anne olamayacağım için kaybettik hayırlısı öyleymiş demekki bilemiyorum, ilaçları kullandığım sürece hamile kalmam yasak ve ilaçları ömür boyu kullanmam gerekiyor herşeyime engel bu ilaçlar bu hastalık nasıl mutsuz olmayayım anne olmaya bile hakkım yok bi nevi.. Birde gerçekten okadar çok doktor değiştirdim bu doktor en samimisiydi zaten bana değil eşime özel olarak söylemiş yani ömür boyu kullanmak zorunda tamamen tedavi olan bir hastalık değil demiş ki bildiğimiz birşey zaten benimde en çok canımı sıkan şey ne yazık ki..

yasemindeniz · 18 Eylül 2016

rica ederim ama kaba bir tabir olacağı için özür dilerim bir laf var can çıkmadan ümit kesilmez diye.. hayatta ne olursa olsun hiçbir şey için ümidinizi kaybetmeyin hastalığınız aslında bir çok şeye engel değil sadece şekil itibariyle engel oluyor. anne olmak istiyorsanız olabilirsiniz ama biyolojik anne olmayın(bir çok kadın biyolojik anne olamıyor, bazıları olsa da kıymetini bilmiyor haberlerde görüyoruz) yani bir yavrunuz olabilir. annelik duygusu her kadının içinde yatar ve bu duyguyu da kolay kolay bastıramaz sizinde anne olmak hakkınız isterseniz olabilirsiniz sahiplenebilirsiniz o çook anne muhtaç bebek var ki.. sürekli ilaç kullanacaksanız kullanın ama en azından daha sağlıklı olursunuz eşinize,çevrenize ve çocuklarınıza karşı daha sağlıklı ve güçlü bir kadın olarak yer alırsınız.. yeter ki isteyin yeter ki bunlar için çaba gösterin.. bir kaç lafla sözle veya ömür boyu kullanacağını ilaçlarla bir ömür boyu mutsuz ve umutsuzlukla geçirmeyin. insanlar daha daha ne kötü şeyler geçiriyor ve bu mücadeleden vazgeçmiyor elinizi sımsıkı tutan sizinle yürüyen bir beyefendi var onun ellerini asla bırakmayın ve ikiniz için savaşın.. karışık yazdıysam kusura bakmayın

nvtprk · 18 Eylül 2016

yasemindeniz .!.:
rica ederim ama kaba bir tabir olacağı için özür dilerim bir laf var can çıkmadan ümit kesilmez diye.. hayatta ne olursa olsun hiçbir şey için ümidinizi kaybetmeyin hastalığınız aslında bir çok şeye engel değil sadece şekil itibariyle engel oluyor. anne olmak istiyorsanız olabilirsiniz ama biyolojik anne olmayın(bir çok kadın biyolojik anne olamıyor, bazıları olsa da kıymetini bilmiyor haberlerde görüyoruz) yani bir yavrunuz olabilir. annelik duygusu her kadının içinde yatar ve bu duyguyu da kolay kolay bastıramaz sizinde anne olmak hakkınız isterseniz olabilirsiniz sahiplenebilirsiniz o çook anne muhtaç bebek var ki.. sürekli ilaç kullanacaksanız kullanın ama en azından daha sağlıklı olursunuz eşinize,çevrenize ve çocuklarınıza karşı daha sağlıklı ve güçlü bir kadın olarak yer alırsınız.. yeter ki isteyin yeter ki bunlar için çaba gösterin.. bir kaç lafla sözle veya ömür boyu kullanacağını ilaçlarla bir ömür boyu mutsuz ve umutsuzlukla geçirmeyin. insanlar daha daha ne kötü şeyler geçiriyor ve bu mücadeleden vazgeçmiyor elinizi sımsıkı tutan sizinle yürüyen bir beyefendi var onun ellerini asla bırakmayın ve ikiniz için savaşın.. karışık yazdıysam kusura bakmayın

O beyfendi şuan için var ilerde ne olur bilemiyorum açıkcası güven problemimde var sanki birgün sıkılıp çekip gidecekmiş gibi.. Bebek olma şansı var ama iyi bi anne olamamaktan korkuyorum çünkü atak zamanları yaptığım şeyleri kestiremiyorum zor oluyor. Bilmiyorum biliyor musun bipolar hastalarının neler yaşadığını insanın kendine güvenememesi neler yaşayacağını neler yapabileceğini bilememesi çok zor.. Yardımcı olmaya çalıştığınız için teşekkür ederim dinlediğiniz ve anlamaya çalıştığınız içinde. Kendimi ifade etmekte biraz sıkıntılar yaşıyorum özellikle bu konuda kusura bakmayın yazılarımdan dolayı

yasemindeniz · 18 Eylül 2016

ne kusuru anlamaya çalıştım anlayabildiğin kadarıyla sizinle sohbet etmeye çalıştım işte, napıyoruz sanki lak lak işte o beyefendi bence hep yanınızda taa ki siz bırakana kadar, güven problemide hastalığınıza has bir şey değil bence kadın olduğumuzdan olabilir mi ?? hahaha hangimizde yok ki o problem

nvtprk · 18 Eylül 2016

yasemindeniz .!.:
ne kusuru anlamaya çalıştım anlayabildiğin kadarıyla sizinle sohbet etmeye çalıştım işte, napıyoruz sanki lak lak işte o beyefendi bence hep yanınızda taa ki siz bırakana kadar, güven problemide hastalığınıza has bir şey değil bence kadın olduğumuzdan olabilir mi ?? hahaha hangimizde yok ki o problem

Tabi doğru söylüyorsunuz bende biraz daha arttırılmış dozda netikem ben bile dönem dönem kendime katlanamazken anlayamazken bi başkasından bunu ömür boyu istemek beklemek saçma ve imkansız gibi geliyor. O yüzden sürekli tetikteyim Hayat çok garip değil mi herkesin kendine göre büyük küçük ayrı sıkıntısı derdi stresi Allah yardımcımız olsun

Quixx · 18 Eylül 2016

Bizler aslında hayatta her zaman yalnızız. Ailemiz olsa da eşimiz olsa da hatta çocuğumuz olsa dahi her insanın kendi iç dünyası kendine aittir ve o dünyaya kimseyi istesek bile alamayız. Bazı insanlar bu yalnızlığı kabul eder sever hayatında ki diğer alanlara sıçratmaz bazı insanlar da bu yalnızlıktan korkar ve geri kalan herşeyle doldurmaya çalışır. İşte yanlış burda başlıyor. İnan bana bu bir tek sende değil yaşayan her insanda var sadece insanların çoğu bunu kabul etmiş bununla yaşamayı öğrenmiş durumda. Senin de kabul etmen gerekiyor hepsi bu. Ve hayatta başarılı olmak gibi bir zorunluluğumuz yok bunu sil kafandan başarılı iş başaralı evlilik başarılı bir hayat kavramları insandan insana değişir bana göre mesela en büyük başarı Mutlu bir insan olabilmektir. inan bana kimsenin seni sevmesine de ihtiyacın yok. İhtiyacın olan tek şey senin birşeyleri sevmen. Sokaklarda ki çocuklar hayvanlar Deniz ağaçlar gökyüzü herşeye bak hayatta herşey bir amaçla hizmet eder doğanın Kanunu bu inan seninde bu hayatta varolmanın bir amacı var bu amacı bulmaya ada kendini. Bunu da en güzel herşeyi uzaktan sessiz izleyip anlayıp kendi içine yolculuk yapıp bulabilirsin. Evet hayatta çok kötü şeyler yaşamış olabilirsin hatta en berbatları başına gelmiş olabilirsin bunlar senin suçun değildi. Olması gereken şeyler oldu. Belki sen hata yaptın her seferinde ama bu da senin suçun değil. Hata yapmak da olması gerekendir hayatta. Öyle olmasaydı yaşamın içinde dahil edilmezdi değil mi. bu insan kalabalığında kendinin farkına varamazsın biraz kendinle kal hayvanlarla vakit geçir ve seni rahatsız eden ne olursa olsun hayatından çıkarmayı erteleme yada yok sayma. Unutma bu hayatta en önemli sensin önce sensin geri kalan herşey senden sonra gelir

nvtprk · 18 Eylül 2016

Quixx .!.:
Bizler aslında hayatta her zaman yalnızız. Ailemiz olsa da eşimiz olsa da hatta çocuğumuz olsa dahi her insanın kendi iç dünyası kendine aittir ve o dünyaya kimseyi istesek bile alamayız. Bazı insanlar bu yalnızlığı kabul eder sever hayatında ki diğer alanlara sıçratmaz bazı insanlar da bu yalnızlıktan korkar ve geri kalan herşeyle doldurmaya çalışır. İşte yanlış burda başlıyor. İnan bana bu bir tek sende değil yaşayan her insanda var sadece insanların çoğu bunu kabul etmiş bununla yaşamayı öğrenmiş durumda. Senin de kabul etmen gerekiyor hepsi bu. Ve hayatta başarılı olmak gibi bir zorunluluğumuz yok bunu sil kafandan başarılı iş başaralı evlilik başarılı bir hayat kavramları insandan insana değişir bana göre mesela en büyük başarı Mutlu bir insan olabilmektir. inan bana kimsenin seni sevmesine de ihtiyacın yok. İhtiyacın olan tek şey senin birşeyleri sevmen. Sokaklarda ki çocuklar hayvanlar Deniz ağaçlar gökyüzü herşeye bak hayatta herşey bir amaçla hizmet eder doğanın Kanunu bu inan seninde bu hayatta varolmanın bir amacı var bu amacı bulmaya ada kendini. Bunu da en güzel herşeyi uzaktan sessiz izleyip anlayıp kendi içine yolculuk yapıp bulabilirsin. Evet hayatta çok kötü şeyler yaşamış olabilirsin hatta en berbatları başına gelmiş olabilirsin bunlar senin suçun değildi. Olması gereken şeyler oldu. Belki sen hata yaptın her seferinde ama bu da senin suçun değil. Hata yapmak da olması gerekendir hayatta. Öyle olmasaydı yaşamın içinde dahil edilmezdi değil mi. bu insan kalabalığında kendinin farkına varamazsın biraz kendinle kal hayvanlarla vakit geçir ve seni rahatsız eden ne olursa olsun hayatından çıkarmayı erteleme yada yok sayma. Unutma bu hayatta en önemli sensin önce sensin geri kalan herşey senden sonra gelir

Sürekli kendimle kalıyorum zaten ben dediğiniz gibi bişeyleri kabullendim ve yalnızlığıma alıştım mutsuzluğa alıştım mutlu olmak için çabalamıyorum. Başkalarının beni mutlu etmek için uğraşırken kendilerini yıpratmalarına mutsuz etmelerine üzülüyorum. Başkalarına karşı mutlu olma sorunluluğum olsun istemiyorum. Derdimi çok fazla anlatamıyorum ama kısacası etrafımdaki insanlarda bana ağır bi sorumluluk gibi geliyo yani onlar için iyi olma düşüncesi beni yoruyor. Elbette sevdiğim bi kaç şey var ama onları yapma imkanım yok. Gerçekten yazılarımın dağınıklığının kusuruna bakmayın pek toparlayamıyorum cümleleri birde telefonla göremiyorum mesajı unutuveriyorum neler yazıldığını

cef182 · 18 Eylül 2016

Can'ım şuan atak döneminde olmayasın. Bak ilaçları da kullanmıyormuşsun.
En yakın arkadaşım bipolar. Valla bazen hiç çekilmiyor. İlaçlarını bıraktı bi dönem. Hayatının içine etti.. Şimdi tekrar başladı ilaçlara. Eğer ilaçlarını almazsan kusura bakma herkes senin bencillik ve şımarıklık yaptığını düşünür. Kimse çaresi varken senin krizlerini ataklarını çekmek zorunda değil. İlaçlarını kullanıp çok Mutlu bi aile yaşantısı olan bi arkadaşım daha var bipolar. Yani sıkıntı yapma ilaçları kullan.

nvtprk · 18 Eylül 2016

cef182 .!.:
Can'ım şuan atak döneminde olmayasın. Bak ilaçları da kullanmıyormuşsun.
En yakın arkadaşım bipolar. Valla bazen hiç çekilmiyor. İlaçlarını bıraktı bi dönem. Hayatının içine etti.. Şimdi tekrar başladı ilaçlara. Eğer ilaçlarını almazsan kusura bakma herkes senin bencillik ve şımarıklık yaptığını düşünür. Kimse çaresi varken senin krizlerini ataklarını çekmek zorunda değil. İlaçlarını kullanıp çok Mutlu bi aile yaşantısı olan bi arkadaşım daha var bipolar. Yani sıkıntı yapma ilaçları kullan.

İşte canımı sıkan bişeyde insanların öyle sanması insanların bipolarları çok kötü bilmesi. Neler okudum neler.. bipolar olduğunu anlayınca hemen kaçsaydınlar iyi bi anne baba olamıyorlar, çekilmezler, tehlikeliler , evlenmeden önce 10000000 düşünseydinizler vs.. Yani bu hastalığı ben istemedim benim bütün hayatıma yön veren bu hastalık oldu. Ben ne cocukluğumu yaşadım ne gençliğimi yaşıyabiliyorum. Böyle bi probleme sahip bi insanın ilaçlarını dört dörtlük içmesini beklemek en büyük yanlış zaten. O kadar çok sinirliyim ki toplumdaki algıya tepkilere karşı oldu olacak öldürün bipolarlarıda kurtulun bizde kurtuluruz.,

nvtprk · 18 Eylül 2016

cef182 .!.:
Can'ım şuan atak döneminde olmayasın. Bak ilaçları da kullanmıyormuşsun.
En yakın arkadaşım bipolar. Valla bazen hiç çekilmiyor. İlaçlarını bıraktı bi dönem. Hayatının içine etti.. Şimdi tekrar başladı ilaçlara. Eğer ilaçlarını almazsan kusura bakma herkes senin bencillik ve şımarıklık yaptığını düşünür. Kimse çaresi varken senin krizlerini ataklarını çekmek zorunda değil. İlaçlarını kullanıp çok Mutlu bi aile yaşantısı olan bi arkadaşım daha var bipolar. Yani sıkıntı yapma ilaçları kullan.

Buarada ilaçlar hastalığı tedavi etmiyor biliyorsunuzdur sadece biraz daha yumuşak geçmesini sağlıyor. Yukarıda ki mesajım biraz agresif oldu size değil tepkim sözlerim yanlış anlamayın

Hayalperest5 · 18 Eylül 2016

Üzme kendını Mutlu olmak ıcın sevdıgın seylerı yapmaya çalış . Benım de şu an çözemediğim sorunum var kendımı sıkışmış hıssedıyorum vatanımda degılım yalnızım . Allah hepımızın yar ve yardımcısı olsun . Aminnnnn . Herkes kendı kendıniz doktorudur sen kendını üzersen kimseye zararın olmuyor sadece kendıne ve enınde sonunda ölucez kısa bu hayat . Gez dolaş alışverıs yap ve sana ıyı gelecek bıseyler yap okul oku

cef182 · 18 Eylül 2016

nvtprk .!.:
Buarada ilaçlar hastalığı tedavi etmiyor biliyorsunuzdur sadece biraz daha yumuşak geçmesini sağlıyor. Yukarıda ki mesajım biraz agresif oldu size değil tepkim sözlerim yanlış anlamayın

Yazdıklarınızda alınacak birşey görmüyorum. Yalnızca hissettiklerinizi söylemişsiniz. Bipolar hastalığının da dereceleri var sanırım. Evli ve mutlu olan arkadaşım daha önce de evlendi. Askerdeyken hava değişimi verdiler. Hapse falan girdi. Daha sonra hastalık teşhis edilip ilaçlarını kullanmaya başlayınca yaklaşık 1 yılı hatırlamadığını farketti. İçkiyi de çok kullanırdı. Onun da etkisi olabilir. İlaçlar ile düzenli bi yaşantıya sahip oldu. Aslında bu kişi benim arkadaşımın ağabeyi idi. Benim en yakın arkadaşımın da benzer bir hikayesi var. Bu nedenle ilaçları kullanmanızı tavsiye ettim.
Bu arada bipolar olan insanları genellemek çok yanlış bence. Dedim ya en yakın arkadaşım bipolar. Süper bi insandır merttir yalanı yoktur. Ama tüm bipolar insanların öyle olduğunu sanmıyorum. Ayrıca tatlım toplum her azınlığı dışlar. Bi gün bipolar olur diğer gün bilmem ne. Onlara kalsa etrafta adam kalmaz.

gamzeugurum · 18 Eylül 2016

Ben seni çok iyi anlıyorum. Bipolar değilim ama bir ara o düşünceye girdim. Hayat ne anlamı var ki boş. Dog yaşa öl. Kısır bir döngü içinde dön dur. Sürekli intihar etme düşüncesi. Fakat farkettim ki bunları düşünmek bana bişey kazandırmıyor. Akışına bıraktım. Bırak hayat aksın sakin ol. Nasıl olsa hiçbirimiz sonsuz yaşamayacagız. Hayatın tadını çıkar. Ye iç gez toz. İlaçlarını da ihmal etme. Bakarsın bir ışık yanar sanada,

sedalein · 19 Eylül 2016

Esinizin akli ve ayakları var.. siz kötü iseniz o gider.. kimseyi kendinizden kurtarmak zorunda değilsiniz.. demişti doktorum.. esiniz yaninizda demekki umudu var.. siz de umutlu olun.. en büyük ilaç kendi gücünüz.. ilaç kullanmadim ama depresyonumu yendim.. önce kendim için.. belki sizin durumunuz depresyondan daha zorlayicidir anlıyorum ama lütfen umudunuzu yitirmeyin..

Yazmak istedim.

Yeni Üye

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Yeni Üye

Yeni nesil acemi anne

Yeni Üye

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Yeni Üye

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Yeni Üye

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Yeni Üye

Ban yemeyi sizden öğrenecek değiliz !!!

Yeni Üye

Popüler Üye

Yeni Üye

Yeni Üye

Hayalperestim , bulutlardayım , uçuyorum

Popüler Üye

Guru

Popüler Üye

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency