Elinizden geleni yapmışsınız. Abartmış bence. Ben olsam daha fazlasını yapmazdım.Merhabalar. Danışmak istediğim bi konu var size. Yakın olduğumuz ama sanırım karakteri gereği sinirli yapıda bi arkadaşım vardı. Bu yüzden çok da ters düşüyorduk ama hep alttan alıp ilk adımı atıyordum. Yine ters düşüp kavga ettiğimiz bi zamanda bi kayıp yaşadı. Aradım defalarca açmadı, en sonunda mesaj attım çok üzgün olduğumu yanında olduğumu filan söyledim bir de telefondan bu işi hallettiğim için kızdı ama pandemi nedeniyle sokağa çıkma yasağı vardı istesem de gidemezdim yanına. Kabul etmedi tabii bunu, arkadaşlığımızı bitirdi asla gelme dedi. Haftalar geçti üstünden ama benim içim hiç rahat değil ne olursa olsun kötü anında yanında olamadığım için. Acaba beni kovsa bile daha sonra yine de gitmem mi gerekirdi diye düşünüp duruyorum (kovardı bu arada) Şimdi de acaba siniri azalmış mıdır yazsam mı diye düşünüyorum. Siz ne yapardınız? Her türlü fikre açığım.
ben ne yazar ne de giderdim.
Teşekkür ediyorum yorumlarınız içinElinizden geleni yapmışsınız. Abartmış bence. Ben olsam daha fazlasını yapmazdım.
Ortada bi kayıp olduğu için bu kadar hassasım sanırım, ne olursa olsun kötü bi durumda onunla olmam gerekirmiş gibi ama tüm cümlelerinizle birlikte son cümlelerinize de katılıyorum kimsehayatımdan çıksın küs olalım istemiyorum bu da bemim kendi içimde çözmem gereken bir sorun olabilirCanimm yaşın çok ufak sanırım . Bu insan senden hiç hoşlanmıyor. Buna emin olabilirsin. Sana dargın ya da kırgın falan değil . Seni sevmiyor ve yanında arkadaş olarak da görmek istemiyor. Bir de senin kendine değer vermediğini , kendini hiç sevmediğini düşünüyorum. Kapıdan kovulup da bacadan girmeye çalışıyorsun
Ben de bunu 20 yıl sonra yavaş yavaş anlamaya başlıyorum çok haklısız teşekkür ederimHiçbir şey yapmazdım. Hayat hiçbir arkadaşın peşinde koşulmayacak kadar kısa.
Geç olsun güç olmasın. Zaten sinirli yapıda biri imiş. Fazla bile çekmişsinizdir zaten. Rica ederim.Ben de bunu 20 yıl sonra yavaş yavaş anlamaya başlıyorum çok haklısız teşekkür ederim
Çekmiyorlar gerçekten, sonra yine ben kötü hissediyorumHiç gelemem böyle insanlara.
Sen azıcık trip yapsan çekmez, kendi dünyanın en mükemmel insanı.
Görüşmek istemiyormuş sizde hala bu vicdan neden anlamadım. Üstünüze düşeni şartlara göre yapmışsınız zaten.Merhabalar. Danışmak istediğim bi konu var size. Yakın olduğumuz ama sanırım karakteri gereği sinirli yapıda bi arkadaşım vardı. Bu yüzden çok da ters düşüyorduk ama hep alttan alıp ilk adımı atıyordum. Yine ters düşüp kavga ettiğimiz bi zamanda bi kayıp yaşadı. Aradım defalarca açmadı, en sonunda mesaj attım çok üzgün olduğumu yanında olduğumu filan söyledim bir de telefondan bu işi hallettiğim için kızdı ama pandemi nedeniyle sokağa çıkma yasağı vardı istesem de gidemezdim yanına. Kabul etmedi tabii bunu, arkadaşlığımızı bitirdi asla gelme dedi. Haftalar geçti üstünden ama benim içim hiç rahat değil ne olursa olsun kötü anında yanında olamadığım için. Acaba beni kovsa bile daha sonra yine de gitmem mi gerekirdi diye düşünüp duruyorum (kovardı bu arada) Şimdi de acaba siniri azalmış mıdır yazsam mı diye düşünüyorum. Siz ne yapardınız? Her türlü fikre açığım.
sen istesende istemesende çıkıyor insanlar hayatından, sonra ben yıllarca neden bu kadar gereksiz ehemmiyet vermişim, ne kadar yazıkmış diyorsunkimsehayatımdan çıksın küs olalım istemiyorum bu da bemim kendi içimde çözmem gereken bir sorun olabilir
Sanırım ortada bi kayıp olduğu için hâlâ aklımda. Çok teşekkür ediyorum yorumunuz içinGörüşmek istemiyormuş sizde hala bu vicdan neden anlamadım. Üstünüze düşeni şartlara göre yapmışsınız zaten.
Konuya bi de şu açıdan bakın: zaten hep tartışıyormuşsunuz. Belki sizinle set kurmak için bahane arıyordur. En son aramanızı da fırsat bilmiştir. Bu konuya daha fazla iyi niyet ve ısrar fazla.
Yazma.Merhabalar. Danışmak istediğim bi konu var size. Yakın olduğumuz ama sanırım karakteri gereği sinirli yapıda bi arkadaşım vardı. Bu yüzden çok da ters düşüyorduk ama hep alttan alıp ilk adımı atıyordum. Yine ters düşüp kavga ettiğimiz bi zamanda bi kayıp yaşadı. Aradım defalarca açmadı, en sonunda mesaj attım çok üzgün olduğumu yanında olduğumu filan söyledim bir de telefondan bu işi hallettiğim için kızdı ama pandemi nedeniyle sokağa çıkma yasağı vardı istesem de gidemezdim yanına. Kabul etmedi tabii bunu, arkadaşlığımızı bitirdi asla gelme dedi. Haftalar geçti üstünden ama benim içim hiç rahat değil ne olursa olsun kötü anında yanında olamadığım için. Acaba beni kovsa bile daha sonra yine de gitmem mi gerekirdi diye düşünüp duruyorum (kovardı bu arada) Şimdi de acaba siniri azalmış mıdır yazsam mı diye düşünüyorum. Siz ne yapardınız? Her türlü fikre açığım.
Hayran kaldım karakterinize, en güzelini yapıyorsunuz. Ders almam lazım biraz sizden sanırım, bu cümlelerizde bana bi ders oldusen istesende istemesende çıkıyor insanlar hayatından, sonra ben yıllarca neden bu kadar gereksiz ehemmiyet vermişim, ne kadar yazıkmış diyorsun
Ben dik kadınımdır, kendimi kimseye ezdirmem ama benim bile bunu düşündüğüm insanlar var
Böyle davranırsan senin daha çok olur pişmanlıkların
Çarpıcı bi atasözü olduAlçak eşeğin sırtına binen çok olurmuş, diyim siz anlayın.
Çok teşekkür ederimBen olsam yazmazdım da aramazdım da siz ulaşmaya çalışmışsınız çabalamışsınız ama o telefonunu bile açmamasına rağmen evine gitmenizi beklemiş. Kusura bakmasın ama dünya kimsenin etrafında dönmüyor sizin yaptıklarınızı görmezden gelen biri için üzmeyin kendinizi. Belli ki iyi bir arkadaşsınız sizi kaybettiği için o üzülsün.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?