- 23 Nisan 2017
- 1.032
- 1.509
- 133
- Konu Sahibi CilliSardunya
- #1
23 yaşındayım görüştüğüm insanlar oldu hepsi sevgililik boyutunda değildi. İnandım yanıldım cahilsin sonuçta hayal kırıklıklarım oldu. Bunları oda ister istemez çevremdeki insanlarla paylaştım. Olsun istiyorsun olmuyor senlik bi durum değil. Böyle böyle olunca artık yeni biri ile konuşsam ne çok kişiyle konuştun oluyor. Yani arkadaş olarak konuşsam bile aynı şey.
Unv zamanında konuşuyordum canım sıkılıyordu yani ciddi bir ilişkim olsun istiyordum ama bi şekilde yolunda gitmiyordu. İşte o zamanda arkadaşlarım sen konuşmadan duramıyorsun vs diyordu. Ayni odanın içindeyiz ister istemez görüyorlardi. Simdi bazen yine dile geliyorlar senin su konuştuğun vardı ya sana şöyle yapmıştı. Sanırım herseyi anlatmak benim suçumdu.
Evet konuştum baktığım zaman flört gibi konuşmuşum ama olmadı olmaması benim suçum değildi gençlik zamanlarım 18-19 yaslarindaydim. Her sene biraz daha olgunlaşmış hissediyorum ve böyle şeylerim kalmadı. Ama işte insanlar unutmuyor. Sanki herkes bana çok kişiyle konuşmayı seviyor gibi o gözle bakıyor diye düşünmeye başladım. Biriyle evlensem aa bak bak buda kimlerle konuştu simdi evleniyor vs dileyecekler diye düşünüyorum. İyice soğudum hepsinden.
Takıntılarım başladı böyle içimde bi karamsarlik. Unv yıllarıma döndüm. Oradaki arkadaşım da sen duramıyorsun demişti. Halbuki ki öyle bisey yok ama işte dışarıdan öyle bi izlenim bıraktım demek ki. Unv okul ortamında olmadı konuştuğum instagramdan yazan oluyordu o zamanlar seviyordum. Sonra diğerleri geliyor aklıma hepsi birden bire herkesin dediği şeyler...
Tam anlayamadım ama kısacası herkesin hayatında böyle şeylerin olması normal değil mi ? Sanki ben çok kotu şeyler yapmışım sürekli erkeklerle takılıyormusum gibi bi düşünceleri var. Bunu onların gözünden artık değiştiremem keşke baştan anlatmasaydim hiç bisey..
Unv zamanında konuşuyordum canım sıkılıyordu yani ciddi bir ilişkim olsun istiyordum ama bi şekilde yolunda gitmiyordu. İşte o zamanda arkadaşlarım sen konuşmadan duramıyorsun vs diyordu. Ayni odanın içindeyiz ister istemez görüyorlardi. Simdi bazen yine dile geliyorlar senin su konuştuğun vardı ya sana şöyle yapmıştı. Sanırım herseyi anlatmak benim suçumdu.
Evet konuştum baktığım zaman flört gibi konuşmuşum ama olmadı olmaması benim suçum değildi gençlik zamanlarım 18-19 yaslarindaydim. Her sene biraz daha olgunlaşmış hissediyorum ve böyle şeylerim kalmadı. Ama işte insanlar unutmuyor. Sanki herkes bana çok kişiyle konuşmayı seviyor gibi o gözle bakıyor diye düşünmeye başladım. Biriyle evlensem aa bak bak buda kimlerle konuştu simdi evleniyor vs dileyecekler diye düşünüyorum. İyice soğudum hepsinden.
Takıntılarım başladı böyle içimde bi karamsarlik. Unv yıllarıma döndüm. Oradaki arkadaşım da sen duramıyorsun demişti. Halbuki ki öyle bisey yok ama işte dışarıdan öyle bi izlenim bıraktım demek ki. Unv okul ortamında olmadı konuştuğum instagramdan yazan oluyordu o zamanlar seviyordum. Sonra diğerleri geliyor aklıma hepsi birden bire herkesin dediği şeyler...
Tam anlayamadım ama kısacası herkesin hayatında böyle şeylerin olması normal değil mi ? Sanki ben çok kotu şeyler yapmışım sürekli erkeklerle takılıyormusum gibi bi düşünceleri var. Bunu onların gözünden artık değiştiremem keşke baştan anlatmasaydim hiç bisey..
