Sevgili kk üyeleri,iyi ki böyle bir platform var,sizleri seviyorum.Konuma gelecek olursak,benim senelerdir birlikte olduğum erkek arkadaşım var,5-6 senedir.Başka ilde,bulunduğum yere 3,5 saat uzaklıkta.Ailem de erkek arkadaşımı biliyor,özellikle anneme falan hep çiçek gönderirdi,hediyeler gönderirdi,annem de mutlu olurdu.Dedik ki aileleri tanıştıralım artık,anneme dedim,gelsinler tabi dedi.
Buraya kadar herşey normaldi.Annem gelmelerine 3-4 gün kala başladı psikolojik baskılarına.Neymiş beni il dışına vermek istemiyormuş,burdan birini bulamamışım.Gelecekleri güne kadar her gün eziyet etti.Tanışma stresi ve annemin eziyetleri beni yıldırdı.
Neyse geldiler bunlar,babam gayet sıcak davrandı,annem böyle mesafeli soğuk soğuktu yine de anlamadılar pek,memnun olarak ayrıldılar.Gittikten sonra başladı,erkek arkadaşımın boyu çok uzunmuş,ki biliyordu zaten,ben küçük kalıyormuşum,ben de kısa degilim.Annesinin konuşmasını sevmemiş,düzgün degilmiş,kıyafeti kötüymüş,elalem ne dermiş,allah aşkına dedim mantıklı sebep söyle,yok yok söylemiyor,takmış bunlara.
Her gün eziyet ediyor bana,babam tam tersi çok sevdi ailesini,maddi durumlarıda oldukça iyi,yani geçindiremez seni dese hadi yine anlarım.ikimizde iyi bölümlerden mezunuz.
Gerçekten ne yapacağımı şaşırdım,hevesim kalmadı,yazık erkek arkadaşıma diyemiyorum o çok mutlu,hevesli,heyecanlı.
Uzun oldu kusuruma bakmayın,cevaplarınız için şimdiden teşekkürler.