Yemişim kariyeri

Simyam

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
2 Şubat 2016
160
133
103
Merhaba hanımlar, saçma gelebilir ama öyle bir ruh hali içindeyim ki... İşim çok stresli bir iş, sürekli baskı altındayım, yoğun şartlarda çalışıyorum, hep bir sorun hep bir sıkıntı. psikolojim kaldırmıyor artık.Eve geldiğimde kafam hiç rahat değil, acaba bir hata çıkar mı, ararlar mı çağırırlar mı...Sürekli hesap vermek durumundayım.Ve en ufak bir hatamız milyarlarca zarar verebiliyor.
Haftanın 6 günü çalışıyorum ve hafta içleri çoğu Zaman eve varmam 8 i buluyor.İnanın bunu sıkıntı bile yapmıyorum..

Üniversite mezunuyum ama bazen diyorum ki yemişim kariyeri... Çık git kafanın rahat olacağı bir iş bul, çok para kazanıp ne yapacaksın kafan rahat olmadığı sürece?

Ama sonra düşünüyorum... İstanbul'da tek başıma yaşıyorum 1000 tl ye yakın kira ve ev masrafım var.(Sorumlu olduğum kimse yok çok şükür)
Şuan hiç maddi sıkıntı çekmiyorum, çekip gitsem şu işten, İstanbul'da tek başıma geçinebilir miyim? Ailemin yanına dönmem zaten, bu yaşta da (25) onlardan para almak olmaz..

Kendi mesleğimi bırakayım gideyim basit ama kafa huzurum yerinde olan bir iş bulayım diyorum.Gocunmam.Millet ne derse desin.

Sizler ne düşünüyorsunuz? Hiç benim gibi kararlar verip uygulamaya geçiren var mı?

Not: bu işyerinde çalışırken başka iş bakmam çok zor o yüzden bu bir alternatif değil malesef.
 
Merhaba hanımlar, saçma gelebilir ama öyle bir ruh hali içindeyim ki... İşim çok stresli bir iş, sürekli baskı altındayım, yoğun şartlarda çalışıyorum, hep bir sorun hep bir sıkıntı. psikolojim kaldırmıyor artık.Eve geldiğimde kafam hiç rahat değil, acaba bir hata çıkar mı, ararlar mı çağırırlar mı...Sürekli hesap vermek durumundayım.Ve en ufak bir hatamız milyarlarca zarar verebiliyor.
Haftanın 6 günü çalışıyorum ve hafta içleri çoğu Zaman eve varmam 8 i buluyor.İnanın bunu sıkıntı bile yapmıyorum..

Üniversite mezunuyum ama bazen diyorum ki yemişim kariyeri... Çık git kafanın rahat olacağı bir iş bul, çok para kazanıp ne yapacaksın kafan rahat olmadığı sürece?

Ama sonra düşünüyorum... İstanbul'da tek başıma yaşıyorum 1000 tl ye yakın kira ve ev masrafım var.(Sorumlu olduğum kimse yok çok şükür)
Şuan hiç maddi sıkıntı çekmiyorum, çekip gitsem şu işten, İstanbul'da tek başıma geçinebilir miyim? Ailemin yanına dönmem zaten, bu yaşta da (25) onlardan para almak olmaz..

Kendi mesleğimi bırakayım gideyim basit ama kafa huzurum yerinde olan bir iş bulayım diyorum.Gocunmam.Millet ne derse desin.

Sizler ne düşünüyorsunuz? Hiç benim gibi kararlar verip uygulamaya geçiren var mı?

Not: bu işyerinde çalışırken başka iş bakmam çok zor o yüzden bu bir alternatif değil malesef.

İnanın stressiz iş yok. Atıyorum sekreterlik yapayım dediniz ; başınız dertten stresten kurtulmaz patron kaprisi çekersiniz. Kasiyer olayım deseniz 101, BİM vs . mağazaların çalışma şartları hiç insani değil. Yani zor zor zor.
 
İnsanın sevmediği bi işi yapması hergun nefret ederek uyanıp küfrederek ise gitmesi ne demek iyi bilirim ben de mezun olmuştum issizdim iki yıl sonra o işi bulmustum ama sevmiodum işte elalem ne der diye birakamiyodum sonra bisey vesile oldu bıraktım ve son imzaları atıp iş yerinden çıktığımda dünyanın en mutlu insaniydim biraz işsiz gezdim ama olsun suan mutlu olduğum işi yapıyorum iykide birakmisim darısı başına..
 
İnanın stressiz iş yok. Atıyorum sekreterlik yapayım dediniz ; başınız dertten stresten kurtulmaz patron kaprisi çekersiniz. Kasiyer olayım deseniz 101, BİM vs . mağazaların çalışma şartları hiç insani değil. Yani zor zor zor.
ya en ufak yerde bile çalışanlar birbirinin arkasını kazıyor
her iş stresli bu dönem de
 
i
Merhaba hanımlar, saçma gelebilir ama öyle bir ruh hali içindeyim ki... İşim çok stresli bir iş, sürekli baskı altındayım, yoğun şartlarda çalışıyorum, hep bir sorun hep bir sıkıntı. psikolojim kaldırmıyor artık.Eve geldiğimde kafam hiç rahat değil, acaba bir hata çıkar mı, ararlar mı çağırırlar mı...Sürekli hesap vermek durumundayım.Ve en ufak bir hatamız milyarlarca zarar verebiliyor.
Haftanın 6 günü çalışıyorum ve hafta içleri çoğu Zaman eve varmam 8 i buluyor.İnanın bunu sıkıntı bile yapmıyorum..

Üniversite mezunuyum ama bazen diyorum ki yemişim kariyeri... Çık git kafanın rahat olacağı bir iş bul, çok para kazanıp ne yapacaksın kafan rahat olmadığı sürece?

Ama sonra düşünüyorum... İstanbul'da tek başıma yaşıyorum 1000 tl ye yakın kira ve ev masrafım var.(Sorumlu olduğum kimse yok çok şükür)
Şuan hiç maddi sıkıntı çekmiyorum, çekip gitsem şu işten, İstanbul'da tek başıma geçinebilir miyim? Ailemin yanına dönmem zaten, bu yaşta da (25) onlardan para almak olmaz..

Kendi mesleğimi bırakayım gideyim basit ama kafa huzurum yerinde olan bir iş bulayım diyorum.Gocunmam.Millet ne derse desin.

Sizler ne düşünüyorsunuz? Hiç benim gibi kararlar verip uygulamaya geçiren var mı?

Not: bu işyerinde çalışırken başka iş bakmam çok zor o yüzden bu bir alternatif değil malesef.
internetten iş bakabilir misiniz?
 
Meslekle alakasız bambaşka iş yapmak yerine yine kendi işini yapabileceğin ama daha az stresli bir yer bulma şansın yok mu?
 
Çok mu vazgeçilmez bi maaşınız var?
Bence bi araştırın piyasayı, gayet rahat çalışan da çok insan var.
Sorun genel olarak işlerde değil bence bizim ülkemizde, iş yerlerini çalışılmaz hale getiren ruh hastası egoistlerde.
 
Çok mu vazgeçilmez bi maaşınız var?
Bence bi araştırın piyasayı, gayet rahat çalışan da çok insan var.
Sorun genel olarak işlerde değil bence bizim ülkemizde, iş yerlerini çalışılmaz hale getiren ruh hastası egoistlerde.
Yok çok vazgeçilmez bir maaş değil, ama İstanbul şartlarında bana yetiyor diyelim.
 
Merhaba hanımlar, saçma gelebilir ama öyle bir ruh hali içindeyim ki... İşim çok stresli bir iş, sürekli baskı altındayım, yoğun şartlarda çalışıyorum, hep bir sorun hep bir sıkıntı. psikolojim kaldırmıyor artık.Eve geldiğimde kafam hiç rahat değil, acaba bir hata çıkar mı, ararlar mı çağırırlar mı...Sürekli hesap vermek durumundayım.Ve en ufak bir hatamız milyarlarca zarar verebiliyor.
Haftanın 6 günü çalışıyorum ve hafta içleri çoğu Zaman eve varmam 8 i buluyor.İnanın bunu sıkıntı bile yapmıyorum..

Üniversite mezunuyum ama bazen diyorum ki yemişim kariyeri... Çık git kafanın rahat olacağı bir iş bul, çok para kazanıp ne yapacaksın kafan rahat olmadığı sürece?

Ama sonra düşünüyorum... İstanbul'da tek başıma yaşıyorum 1000 tl ye yakın kira ve ev masrafım var.(Sorumlu olduğum kimse yok çok şükür)
Şuan hiç maddi sıkıntı çekmiyorum, çekip gitsem şu işten, İstanbul'da tek başıma geçinebilir miyim? Ailemin yanına dönmem zaten, bu yaşta da (25) onlardan para almak olmaz..

Kendi mesleğimi bırakayım gideyim basit ama kafa huzurum yerinde olan bir iş bulayım diyorum.Gocunmam.Millet ne derse desin.

Sizler ne düşünüyorsunuz? Hiç benim gibi kararlar verip uygulamaya geçiren var mı?

Not: bu işyerinde çalışırken başka iş bakmam çok zor o yüzden bu bir alternatif değil malesef.
Seni o kadar iyi anlıyorum ki. Bir zamanlar senin gibi bir işim vardı. Gelirim mükemmeldi. Herkesin gıptayla baktığı bir pozisyondaydım. Ama haftanın altı günü ve hatta bazen yedi günü çalışıyordum. Üstelik çok da stresli bir işti. Ekonomik açıdan yeterli birikimi yapar yapmaz çevremdeki herkesin şaşkın bakışları arasında istifa ettim:) Şu an freelance çalışıyorum. Gelirim eskisi gibi olmasa da yine ortalamanın üzerinde ama kafam rahat. Ama bazen geceleri halen kendimi orada görüyorum ve kan ter içinde uyanıyorum. O kadar işlemiş ki yani bana kabuslarıma giriyor. İnan bana hayat çok uzun değil. Kafan rahat değilse, stres altındaysan para pul çare değil. Eğer şansın varsa bas git ve dediğin gibi daha rahat bir iş bul.
 
Seni o kadar iyi anlıyorum ki. Bir zamanlar senin gibi bir işim vardı. Gelirim mükemmeldi. Herkesin gıptayla baktığı bir pozisyondaydım. Ama haftanın altı günü ve hatta bazen yedi günü çalışıyordum. Üstelik çok da stresli bir işti. Ekonomik açıdan yeterli birikimi yapar yapmaz çevremdeki herkesin şaşkın bakışları arasında istifa ettim:) Şu an freelance çalışıyorum. Gelirim eskisi gibi olmasa da yine ortalamanın üzerinde ama kafam rahat. Ama bazen geceleri halen kendimi orada görüyorum ve kan ter içinde uyanıyorum. O kadar işlemiş ki yani bana kabuslarıma giriyor. İnan bana hayat çok uzun değil. Kafan rahat değilse, stres altındaysan para pul çare değil. Eğer şansın varsa bas git ve dediğin gibi daha rahat bir iş bul.
İçimi o kadar rahatlattınız ki... Ancak şuan çokta fazla bir birikimim olduğu söylenemez ☹️İhtiyacı olan bi iki yakınıma verdim biraz kenardan. beni işsizken en azından 5 6 ay geçindirebilecek kadar birikimim olsa aslında...
 
Aslında sizinle aynı dalda olmasada en ufak bir hatanın milyonlara mal olacağı bir işte stajerlik yaptım ve sizi anlıyorum inanın ...

Mutlu değilsiniz ve mutsuz olduğunuz işte 3 saat dahi çalışsanız yorulursunuz . hani bir süre sonra katlanayım gitsin olmaz . Başka bir departmana geçmeyi deneyin yada yakın firmalarda başka departman için çalışın . Sanırım sizinkinde en kolay departman kalite kontrol :)

Karar vermek kolay da uygulamaya gecmek zor. Ben de pastahane acmayi dusuyorum. :KK8:

İstanbu lda çarsan haber ver ilk müşterin olabilirim ;)
 
İstanbul yutar adami
Kiralardan haberiniz var mi?
İs zaten yok milleti isten cikariyolar.
 
Back
X