Yemişim kariyeri

daha 25 yaşındaymışsın bu kadar stres insanı bitirir
ben de 26'da bıraktım, bambaşka işlerde çalışıp en sonunda kendi işimi yapmaya başladım. patron yok stres yok rahatım ve seviyorum.

1. görüşmeye gidemem deme en kötü şunu yapabilirsin seni çarşamba 14'e görüşmeye mi çağırdılar aynı gün
için doktor/dişçi vs. randevusu al ve doktora gideceğim diye izin al. izin vermek zorundalar vermezlerse bunu yazılı hale getir.
2. para biriktir, borç verdiğin kişilerden de iste. zira ben de akrabalara borç verdim istemezsen para tövbe geri gelmiyor bak 6 ay oldu güya 1 ayda verecekti alan. çalışan bekar kadın otomatikman para kaynağı olarak görülüyor. sanki biz süpürüyoruz o parayı yerden.

3. stresin en büyük kaynağı fazla sorumluluk alman ise işyerinde bunu dillendir. atıyorum x+y+z+ işlerini yapıyorsan z'yi yapmak istemediğini yetişemediğini vs. açık açık söyle. özel sektör böyledir afederdin eşek olursan semer vuran çok olur. Ha bu arada 6 gün akşam 8lere kadar çalıp fazla mesai ücreti alıyor musun? Fazla mesailerini kanıtlandır -ne biliyim 19.30da mail atmışsan işyerinde saati belli bir iş yapmışsan bunları belgele. Gerekirse tazminat davası açarsın.

Hepinize yorumları için çok teşekkür ederim, demek ki yalnız değil mişim... İşinden memnun olmayan ama türlü sebeplerden ötürü katlanmak zorunda olan ne çok insan varmış.Bu düzenin bize dayatmış olduğu mecburiyetler zinciri sağolsun :)

İşimi merak eden arkadaşlar olmuş.Hayır bankacı değilim muhasebeci de değilim, bir üretim fabrikasında iyi bir pozisyondayım ama mesaimin çoğu ayakta bir koşturma halinde geçer.
Aynı Zaman'da birikim yapmanın önemini de anlamış bulundum. Artık 1 kenara atıyorsam ihtiyaclarımdan kısıp 3 kenara atacağım... Tatil zamanları aman nasılsa hakediyorum diyerek harcamalarımın dozajını kaçırıyordum...
Ama hala karar veremedim